Het afgelopen weekend heb ik met vrienden Belgie bezocht. We waren gehuisvest op een "bungalowpark" in Nieuwpoort dat zo goed als verlaten was. Het huis was nogal sfeerloos (waar zijn de schemerlampen als je ze nodig hebt ?), maar wel van alle gemakken voorzien. Ik geloof dat op het hele park nog 1 ander huis verhuurd was.
In elk geval was het een goede uitvalsbasis om de omgeving te verkennen. Op de eerst avond hebben we gewandeld langs de verlaten boulevard van Nieuwpoort, geteisterd door regen en een ziek konijn. Vervolgens in het eenzame centrum een pintje gepakt in een eenvoudig cafe.
Lekker gemaakt door de rijkelijk uitgestalde verse vis in de winkels gingen we op zoek naar een visrestaurant, maar die waren alle gesloten. Uiteindelijk kwamen we bij een shoarmatent terecht: veel patat en veel vlees (voor weinig geld); jammer dat de afzuigkap niet werkte...
Opvallend trouwens hoe het rookverbod in de Belgische horeca ingeburgerd is: bijna nergens mag je nog roken, tenzij in een ongezellige, afgesloten hok (of buiten, hoe gezellig).
Ons uiteindelijke doel waren de slagvelden van de Eerste Wereldoorlog. Rond Ieperen is destijds flink gevochten, er zijn zo'n 450.000 doden gevallen. De hele stad is toen plat geschoten, maar geheel herbouwd.
In Zillebeke heb je Hill 60 en Hill 62, twee verhogingen in het verder vlakke Vlaamse landschap. Het waren beide strategische punten, omdat je vanaf daar de omgeving goed kon overzien.
Bij Hill 62 zijn de originele loopgraven nog intact en er is een museum gevestigd. Indrukwekkend zijn de foto's die je kunt bekijken in een soort "draaidoos": zij zijn in 3 D en geven een onthutsend beeld van het slagveld. Er staan veel dode soldaten op en het is net alsof jezelf in de op het slagveld bent, in het slijk en onder de modder.
In de loopgraaf zelf steek ik ruim boven de gracht uit, ik denk niet dat ik de oorlog overleefd zou hebben (De mannen waren in die tijd een stuk kleiner). Het terrein is bezaaid met diepe kraters, (door ingeslagen artillerievuur) en stukgereten bomen.
De eigenaar van het museum is de kleinzoon van de oprichter, die het museum al in de jaren '20 opzette. Verzameld zijn allerlei militaria: granaten, uniformen, geweren etc.
Het overheersende gevoel na het bezoek is: nooit meer oorlog. Dit wordt nog versterkt door de vele begraafplaatsen in de omgeving. Elke oorlog is zinloos, maar de Eerste Wereldoorlog was wel het meest zinloos: terreinwinst werd er in Belgie en Frankrijk nauwelijks geboekt en het aantal doden was enorm.
Om stipt 8 uur 's avonds wordt nog altijd (sinds 1928) de "Last Post" geblazen, onder een grote ereboog, dit tere nagedachtenis van de gevallenen. Het was er druk, zelfs in januari.
Jammer dat de ceremonie ontsierd wordt door militair machtsvertoon van Britse soldaten.
Van mij mag het soberder: de drie trompetspelers alleeen zijn indrukwekkend genoeg.
Door het geparadeer en gebrul bekruipt mij het gevoel: pas maar op, binnenkort zijn jullie zelf slachtoffer in Irak, dus hou maar op met die onzin.
Al met al een indrukwekkend en gezellig weekend !
Nog een tip: de DVD "Merry Christmas (Joyeux Noel)" van Christian Carion.
Het gaat over een door de soldaten zelf afgesloten wapenstilstand tijdens Kerst 1914 aan het Ieperfront. Voor korte tijd zwegen de wapens en de mannen dronken gezamenlijk champagne.
De hogere officieren waren er overigens niet blij mee...www.greatwar.nl/frames/default-kerst.html
No comments:
Post a Comment