Onlangs meende ik dat mijn (antieke) versterker (merk: Erres) niet meer te repareren viel (wat gelukkig onjuist bleek) en kocht ik een nieuwe Sony receiver bij De Block. Thuis gekomen bleek dat er geen aansluiting voor de draaitafel opzat. Omdat ik ook nog veel vinyl draai, was ie in dat opzicht dus onbruikbaar en heb ik em naar de winkel teruggebracht (het tape-geluid was ook nogal vlak trouwens).
Het viel me uberhaupt mee dat ik nog een "ouderwetse versterker" in een dergelijke zaak kon kopen. Het vroegere Hi Fi (High Fidelity: hoge betrouwbaarheid) is namelijk een gepasseerd station. Sinds de komst van de minisets in de jaren 80 is het verval onstuitbaar gebleken. Tegenwoordig zijn er er de surround sets met 4 of 6 plastic boxen, de I-Pod en de MP 3 bestanden. Het geluid is vooral hard. Mooi ? Dat is irrelevant.
Vroeger had je zelfs "hi fi bores": mensen die alleen kickten op het geweldige geluid van hun stereo; de muziek zelf kwam op de tweede plaats.
Al met al heeft het maatschappelijk verval zich dus ook uitgebreid naar de kwaliteit van het afgespeelde. Ik begrijp niet dat je (vrijwillig) muziek afkomstig uit plastic boxen wil beluisteren. Maar met de I-pod en MP 3 zijn dat soort overwegingen uiteraard niet relevant.
Ik moet zeggen: in dat opzicht ben ik ouderwets. Ik heb geen MP 3 bestanden en geen I pod. Het liefst zou ik een jukebox in huis willen hebben, waarop ik mijn oude singletjes zou kunnen laten afspelen (Druk op E 3 = The Specials met "Stereotype").
Gelukkig zijn er nog gespecialiseerde zaken waar je ouderwetse Hi Fi componenten kunt kopen (niet goedkoop) en ken ik ook nog een "mannetje" die stereoapparatuur repareert en tweedehands apparaten verkoopt. Godzijdank.
Sunday, April 27, 2008
Tuesday, April 22, 2008
Nieuwe techniek
Laatst wilde ik een briefje van 100 storten op mijn rekening. Waar voorheen een gleuf was waardoor het biljet naar binnen geslurpt werd, restte nu alleen nog een bak om het in te deponeren.
Moet hier mijn biljet in ? Het leek mij meer geschikt voor muntgeld. De rij achter me werd langer en het eerste gemompel van ongeduld stak de kop op. Uiteindelijk kwam een medewerker van de bank mij te hulp. Ja, dat ene biljetje moet echt in die grote bak. Een gleuf ? Die hebben wij niet meer, meneer. En die bak is zo groot omdat er hele bundels tegelijk in kunnen.
Zo zie je dat veranderingen in het begin altijd lastig zijn. In de bibliotheek van Ijmond staan al meer dan een jaar betaalautomaten en een inleverwand. Zelfbediening dus.
Voor sommige klanten blijft het moeilijk om er mee om te gaan. De ingeleverde materialen worden in de verkeerde brievenbussen gedeponeerd. Ander voorbeeld: in plaats van op het scherm op "uitlenen" te drukken wordt er op "ïnleveren" gedrukt en de mededeling "rode bus" (deponeren voor ander filiaal) wordt niet begrepen of genegeerd.
De betaalautomaat: hoe moet je het biebpasje scannen ? Goed de aanwijzingen op de display lezen, anders gaat het pinnen fout. Oh ja: briefjes van 10 worden niet geaccepteerd (staat nergens aangegeven).
Kortom: het blijft lastig. Ik denk nog met afschuw terug aan de muziek/filmafdeling van de bieb in Amsterdam, waar de mensen zelf de DVD's etc moesten "ontkluizen" en uitlenen bij een apparaat waar niemand iets van snapte. Uiteindelijk was je als informant de hele dienst bezig mensen te helpen met alleen die machine, ipv inlichtingen geven.
Moet hier mijn biljet in ? Het leek mij meer geschikt voor muntgeld. De rij achter me werd langer en het eerste gemompel van ongeduld stak de kop op. Uiteindelijk kwam een medewerker van de bank mij te hulp. Ja, dat ene biljetje moet echt in die grote bak. Een gleuf ? Die hebben wij niet meer, meneer. En die bak is zo groot omdat er hele bundels tegelijk in kunnen.
Zo zie je dat veranderingen in het begin altijd lastig zijn. In de bibliotheek van Ijmond staan al meer dan een jaar betaalautomaten en een inleverwand. Zelfbediening dus.
Voor sommige klanten blijft het moeilijk om er mee om te gaan. De ingeleverde materialen worden in de verkeerde brievenbussen gedeponeerd. Ander voorbeeld: in plaats van op het scherm op "uitlenen" te drukken wordt er op "ïnleveren" gedrukt en de mededeling "rode bus" (deponeren voor ander filiaal) wordt niet begrepen of genegeerd.
De betaalautomaat: hoe moet je het biebpasje scannen ? Goed de aanwijzingen op de display lezen, anders gaat het pinnen fout. Oh ja: briefjes van 10 worden niet geaccepteerd (staat nergens aangegeven).
Kortom: het blijft lastig. Ik denk nog met afschuw terug aan de muziek/filmafdeling van de bieb in Amsterdam, waar de mensen zelf de DVD's etc moesten "ontkluizen" en uitlenen bij een apparaat waar niemand iets van snapte. Uiteindelijk was je als informant de hele dienst bezig mensen te helpen met alleen die machine, ipv inlichtingen geven.
Wednesday, April 16, 2008
Vreemde goocheltrucs
Leuk dat vorig weekend het kindertoneelstuk "Vreemde goocheltrucs" weer werd opgevoerd. Het was het debuut voor toneelgroep 4 Kids uit Hoevelaken.
Ik heb het stuk jaren geleden geschreven met Mike Kuyt, de oprichter van 4 Kids". Destijds (1994) werd het met veel succes opgevoerd in Heiloo door toneelgroep Falkland.
Al die jaren heeft het daarna op de plank gelegen. Zonde natuurlijk. Mike en ik hebben het destijds nog aangeboden aan toneeluitgeverij Vink, maar die vond "Vreemde goocheltrucs" te traditioneel. En: "Er zit geen karakterontwikkeling in".
Dat is echter de kracht van het stuk, het traditionele. Twee boeven a la Snif en Snuitje, die een naief goochelaarsduo geld proberen af te troggelen. De ene schurk is doortrapt, de andere oerdom. Dan is er nog een klassieke barones, compleet met overdreven gebaartjes, kekke sjaaltjes en bekakte uitspraak.
Uiteraard krijgt het recht zijn loop. Maar voordat het zo ver is zijn er veel spannende ontwikkelingen en kan er ook gelachen worden om de domme boef. Als extra element zijn er bovendien nog de goocheltrucs.
Ik heb genoten van de opvoering van 4 Kids. Er werd goed gespeeld, de decors waren mooi, evenals de muziek. De kinderen in de zaal waren gebiologeerd. De leukste opmerking die ik opving was: "Mama, die boeven zijn toch niet echt he ?".
Wie zit er dan nog te wachten op "karakterontwikkeling"?
www.ditishoevelaken.nl
Ik heb het stuk jaren geleden geschreven met Mike Kuyt, de oprichter van 4 Kids". Destijds (1994) werd het met veel succes opgevoerd in Heiloo door toneelgroep Falkland.
Al die jaren heeft het daarna op de plank gelegen. Zonde natuurlijk. Mike en ik hebben het destijds nog aangeboden aan toneeluitgeverij Vink, maar die vond "Vreemde goocheltrucs" te traditioneel. En: "Er zit geen karakterontwikkeling in".
Dat is echter de kracht van het stuk, het traditionele. Twee boeven a la Snif en Snuitje, die een naief goochelaarsduo geld proberen af te troggelen. De ene schurk is doortrapt, de andere oerdom. Dan is er nog een klassieke barones, compleet met overdreven gebaartjes, kekke sjaaltjes en bekakte uitspraak.
Uiteraard krijgt het recht zijn loop. Maar voordat het zo ver is zijn er veel spannende ontwikkelingen en kan er ook gelachen worden om de domme boef. Als extra element zijn er bovendien nog de goocheltrucs.
Ik heb genoten van de opvoering van 4 Kids. Er werd goed gespeeld, de decors waren mooi, evenals de muziek. De kinderen in de zaal waren gebiologeerd. De leukste opmerking die ik opving was: "Mama, die boeven zijn toch niet echt he ?".
Wie zit er dan nog te wachten op "karakterontwikkeling"?
www.ditishoevelaken.nl
Friday, April 11, 2008
Ik beken !
Onlangs in het nieuws: martelmuziek. Nummers gebruikt door het Amerikaanse leger om bekentenissen in Irak af te dwingen.
Ik kan me voorstellen dat ik door het voortdurend moeten horen van een aantal verschrikkelijke nummers snel tot allerlei bekennissen zal overgaan...
Joop's Martel Top 10:
1 De vogeltjesdans
2 Het smurfenlied - Vader Abraham en de Smurfen (Come back Samir B, now that we
need you)
3 You can't hurry love - Phil Collins (totaal overbodige cover)
4 Mull of Kintyre - Paul McCartney (in feite alles van McCartney post Beatles
en post Wings)
5 (Everything I do) I do it for you - Bryan Adams
6 I wanna dance with somebody - Whitney Houston
7 De Marsipulami - Dennie Christian
8 Herman van Veen: Alles (behalve "opzij, opzij)"
9 I'll be there - Mariah Carey
10 Paradise by the dashboardlight - Meat Loaf (reeds 1000 keer gehoord inmiddels)
Dreadlock Holiday - 10 CC (idem)
Ik kan me voorstellen dat ik door het voortdurend moeten horen van een aantal verschrikkelijke nummers snel tot allerlei bekennissen zal overgaan...
Joop's Martel Top 10:
1 De vogeltjesdans
2 Het smurfenlied - Vader Abraham en de Smurfen (Come back Samir B, now that we
need you)
3 You can't hurry love - Phil Collins (totaal overbodige cover)
4 Mull of Kintyre - Paul McCartney (in feite alles van McCartney post Beatles
en post Wings)
5 (Everything I do) I do it for you - Bryan Adams
6 I wanna dance with somebody - Whitney Houston
7 De Marsipulami - Dennie Christian
8 Herman van Veen: Alles (behalve "opzij, opzij)"
9 I'll be there - Mariah Carey
10 Paradise by the dashboardlight - Meat Loaf (reeds 1000 keer gehoord inmiddels)
Dreadlock Holiday - 10 CC (idem)
Monday, April 7, 2008
Waar zijn Ad en Penny ?
De eerste die je zou verwachten op de Top Pop verzamel-DVD's nr.1 en 2 is toch wel danseres Penny de Jager. Swingend, slank, soepel en langharig. En anno 2008 ziet ze er nog goed uit.
Toch staat Penny er niet op; een teleurstelling. Dat komt waarschijnlijk omdat zij alleen in beeld verscheen als de artiesten niet naar de studio konden komen. Zij mocht dan, met haar mede-danseressen, de boel opleuken met allerlei "te gekke" dansen.
Wel gezien: Ramshes Shaffy ("Laat me"), The Selecter ("On my radio"), Iggy Pop (de klassieke opname met neerstortende palmbomen), Herman Brood ("Saturday night) en Kool and The Gang ("Celebration"). Wat opvalt is hoe slecht er door de meeste artiesten geplaybackt wordt. Is het onwil of onkunde ? Of zouden ze de tekst van hun eigen nummers niet kennen ? Het meest hilarische moment is wel dat een gitarist het nodig vond tijdens het playbacken een snaar te verwisselen...
Verder valt op hoe en kaal en donker het is tijdens de vroege Top Pop-opnamen. De toen moderne decors ogen als bordkartonnen filmdecors uit de jaren vijftig. Het is sowieso nogal oubollig, zo'n Alexander Curly of Luv. Hebben we hier elke week ademloos naar gekeken ?
Maar toch, de opnames zijn amusant, juist door het ouderwetse sfeertje. Het roept nostalgische gevoelens op naar de tijd dat er nog geen 10 tv-zenders en 12 radiostations in Nederland waren. Het was een wekelijks uitje, later voorbij gestreefd door Countdown en MTV.
Het is nu onvoorstelbaar dat een Franse of Griekse zangeres, in hun eigen taal zingend, nog een hit zou kunnen hebben in Nederland. Singles worden uberhaupt niet
meer gemaakt; het is downloads all over the place.
Maar waar is Ad Visser (alias de "Hitvisser) ? Ook hij ontbreekt helaas, ondanks dat hij de show presenteerde van 1969 tot en met 1985.
En een Top Pop zonder Ad of Penny: ondenkbaar !
Toch staat Penny er niet op; een teleurstelling. Dat komt waarschijnlijk omdat zij alleen in beeld verscheen als de artiesten niet naar de studio konden komen. Zij mocht dan, met haar mede-danseressen, de boel opleuken met allerlei "te gekke" dansen.
Wel gezien: Ramshes Shaffy ("Laat me"), The Selecter ("On my radio"), Iggy Pop (de klassieke opname met neerstortende palmbomen), Herman Brood ("Saturday night) en Kool and The Gang ("Celebration"). Wat opvalt is hoe slecht er door de meeste artiesten geplaybackt wordt. Is het onwil of onkunde ? Of zouden ze de tekst van hun eigen nummers niet kennen ? Het meest hilarische moment is wel dat een gitarist het nodig vond tijdens het playbacken een snaar te verwisselen...
Verder valt op hoe en kaal en donker het is tijdens de vroege Top Pop-opnamen. De toen moderne decors ogen als bordkartonnen filmdecors uit de jaren vijftig. Het is sowieso nogal oubollig, zo'n Alexander Curly of Luv. Hebben we hier elke week ademloos naar gekeken ?
Maar toch, de opnames zijn amusant, juist door het ouderwetse sfeertje. Het roept nostalgische gevoelens op naar de tijd dat er nog geen 10 tv-zenders en 12 radiostations in Nederland waren. Het was een wekelijks uitje, later voorbij gestreefd door Countdown en MTV.
Het is nu onvoorstelbaar dat een Franse of Griekse zangeres, in hun eigen taal zingend, nog een hit zou kunnen hebben in Nederland. Singles worden uberhaupt niet
meer gemaakt; het is downloads all over the place.
Maar waar is Ad Visser (alias de "Hitvisser) ? Ook hij ontbreekt helaas, ondanks dat hij de show presenteerde van 1969 tot en met 1985.
En een Top Pop zonder Ad of Penny: ondenkbaar !
Tuesday, April 1, 2008
Europa Club International
Ruim 31 jaar (onvoorstelbaar lang eigenlijk) ben ik al lid van de Europa Club International, oftewel de ECI. De (alom gehate ?) boekenclub, mede bekend om zijn colportaties op straat. Irritant als er een verkoper vraagt of ik lid wil worden, terwijl ik notabene in bezit ben van de "gouden lidmaatschapskaart"...
Potentiele nieuwe leden worden gelokt met gratis boeken, cd's of DVD's en zitten meteen jaren aan de ECI vast; opzeggen was niet echt makkelijk.
Na het hoogtepunt in 1995 (de ECI had toen zo'n 1,8 miljoen leden)is de afkalving begonnen en staat de teller nu op 900.000 leden. Nog altijd respectabel natuurlijk. Toch dreigt een verdere neergang. Boeken bestellen via internet is tegenwoordig bon ton, dus wie zit er nog op de ECI te wchten ?
Volgens de bond van boekverkopers (NBB), zijn boekenclubs iets van de jaren zeventig/tachtig. Het aanbod is te beperkt. Nadeel is bovendien het "moeten". 4 x per jaar verplicht bestellen. Tussen de kwartaalgidsen door word je nog bestookt met de Sintgids, de Kerstgids en de Boekenweekgids.
Waarom ben ik nog lid ? Vanwege de aanbrengpremies. Meer dan 10 mensen heb ik al slachtoffer gemaakt (allen uit vrije wil en zonder valse voorlichting).
Zij hebben daarvoor leuk premies ontvangen en ik ook. Frituurpannen, camera's MP3-
spelers en waardebonnen. De laatste jaren kan ik niemand echter meer porren voor een ECI-lidmaatschap...
Wat betreft de toekomst van de ECI: het ligt in de bedoeling meer op internet te opereren. Doelgroepen (communities) met dezelfde interesses bij elkaar brengen. Maar is het genoeg ? Het grootste voordeel van de ECI zijn de lagere prijzen. Maar als je een boek wilt bestellen dat niet in het blad staat geldt het niet als (de verplichte) kwartaalaankoop. Daarom: schaf die regeltjes eens af. Behandel je leden als volwassenen !
Potentiele nieuwe leden worden gelokt met gratis boeken, cd's of DVD's en zitten meteen jaren aan de ECI vast; opzeggen was niet echt makkelijk.
Na het hoogtepunt in 1995 (de ECI had toen zo'n 1,8 miljoen leden)is de afkalving begonnen en staat de teller nu op 900.000 leden. Nog altijd respectabel natuurlijk. Toch dreigt een verdere neergang. Boeken bestellen via internet is tegenwoordig bon ton, dus wie zit er nog op de ECI te wchten ?
Volgens de bond van boekverkopers (NBB), zijn boekenclubs iets van de jaren zeventig/tachtig. Het aanbod is te beperkt. Nadeel is bovendien het "moeten". 4 x per jaar verplicht bestellen. Tussen de kwartaalgidsen door word je nog bestookt met de Sintgids, de Kerstgids en de Boekenweekgids.
Waarom ben ik nog lid ? Vanwege de aanbrengpremies. Meer dan 10 mensen heb ik al slachtoffer gemaakt (allen uit vrije wil en zonder valse voorlichting).
Zij hebben daarvoor leuk premies ontvangen en ik ook. Frituurpannen, camera's MP3-
spelers en waardebonnen. De laatste jaren kan ik niemand echter meer porren voor een ECI-lidmaatschap...
Wat betreft de toekomst van de ECI: het ligt in de bedoeling meer op internet te opereren. Doelgroepen (communities) met dezelfde interesses bij elkaar brengen. Maar is het genoeg ? Het grootste voordeel van de ECI zijn de lagere prijzen. Maar als je een boek wilt bestellen dat niet in het blad staat geldt het niet als (de verplichte) kwartaalaankoop. Daarom: schaf die regeltjes eens af. Behandel je leden als volwassenen !
Subscribe to:
Posts (Atom)