Tuesday, December 11, 2018

Another music from a different kitchen

Nadat niet lang geleden mijn held Mark E.Smith van The Fall overleed is op 6 december een andere icoon van het punk/new wave tijdperk overleden. Pete Shelley werd slechts 62.

Ik heb de band helaas niet live gezien in hun hoogtijdagen, maar wel een paar jaar geleden; na hun reunie, op Parkpop. En de helden stonden er als een huis. Alle topnummers kwamen langs, zoals hun beste in mijn ogen: What do I get ? (I only get sleepless nights).

Kampioenen van de melodieuze poppunk, die in hun hoogtijdagen de ene na de andere klassieke single uitbrachten. Alle terug te vinden op de verzamelaar "Singles going steady." Een cd die ik vaak draai, overigens.

Veel nummers over verbroken liefdes/liefdesverdriet. Zonder nou ooit klef te worden. De eerste lp "Another music from a different kitchen (1978) is muzikaal het rijkste en is ook het spannendst. "Love bites"is wat lichter van aard met wat meer experiment ("Moving away from the pulsebeat"), de derde lp de meest directe en ook de meest oppervlakkige. Toendertijd niet op zijn waarde geschat door zowel publiek als critici. Ik heb em ook pas later ontdekt, maar hij staat wel degelijk als een huis.

En later kwamen de wat verwarring zaaiende singles zoals : "Are everything" en "She's a girl from the chainstore". Een heel andere sound was het tegen die tijd. Staan gelukkig wel op die verzamelaar die ik noemde.

In 1993 vielen de Buzzcoks uit elkaar om in 1996 weer bij elkaar te komen en ze brachten ook weer cd's uit . Ik heb ze nooit beluisterd vanwege angst voor teleurstelling. Want zo goed als die eerste 3 cd's kon het, in mijn beleving, nooit meer kunnen worden. Liever de mythe intact houden.



Tuesday, November 13, 2018

Eemnes of all places

Het was een fantastische tocht op de motor vorige week dinsdag. Alles zat mee, het ging met een onwerkelijke geleidelijkheid. Zonder files en oponthoud en met volop zon over de snelwegen.


Ik ging een tweedehands motor bekijken in het plaatsje Eemnes, in de buurt van Hilversum.Dezelfde motor (Yamaha XJR 1300) die ik nu al heb, maar dan van 2015 ipv 2011. Met weinig kilometers. En ja: het exemplaar van HP Motoren in Eemnes zag er prachtig uit, inclusief Akropovich-uitlaat voor meer "soundbite".


Mijn entree daar ging wel wat vreemd: de mannen moesten eerst lunchen. Maar ik kon wel alvast de motor bekijken en die werd uit de loods gehaald. Daar stond ie dan stil te glimmen, de contactsleutel zat er nog niet in. Enfin 20 minuten buiten gewacht en toen kwam de meneer van het bedrijf terug. Contactsleutel erin en starten maar. Het geluid was fantastisch, al kwam er rook uit het kleppendeksel van een van de cilinders. Maar dat kwam door "het poetsen" met een speciaal glimmiddeltje. Wel vreemd dat het alleen op die ene plek rookte...


Van een proefrit kwam het niet: na telefonisch overleg met de echte (?) verkoper kwam het mannetje terug met een lachtwekkend laag inruilbod, dat ik niet kon accepteren. Jammer, maar misschien maar beter zo. Mijn eigen motor is technisch 100%, als is ie wel vies en dat helpt niet met de inruilprijs. Ook al wordt er van tevoren beweerd "dat we daar wel doorheen kijken.". Uiteindelijk koop ik wel een nieuwe in het voorjaar. Dan vang je ook een hogere inruilprijs, omdat het een nieuwe is. 






Wednesday, October 24, 2018

Net echt is enger

De grappige robots uit SF-films en de vriendelijke robot die met een bejaarde babbelt, of je de weg wijst zijn allemaal schattig om te zien; ze zien er onschuldig uit.

Echter: des te menselijker de robot eruit komt te zien des te meer schrikt het ons af (zo blijkt uit onderzoek). We vinden ze griezelig en ze geven ons een ongemakkelijk gevoel. Dat zijn dan de robots zoals beschreven zijn in SF-verhalen: zij die de macht gaan overnemen.

Robots die zo op ons gaan lijken dat ze niet meer van de mens zijn te onderscheiden. Dus als je met een vrouw in bed ligt en het blijkt een robot te zijn. Of die piloot die de Boeing Dreamliner bestuurt: ook niet menselijk. Of je beste vriend blijkt robot, gekloond van het origineel....

Enfin: zover is het nog lang niet en misschien komt het ook nooit zo ver. In feite zijn we qua robot-technologie in 60 jaar nog weinig opgeschoten. Het is allemaal nog grappig, behulpzaam en handig.
Wat kunnen ze eigenlijk ? In feite heel weinig: een simpele conversatie voeren en mechanische werkzaamheden verrichten.

Schrijver Isaac Asimov had er ongetwijfeld meer van verwacht toen hij lang geleden zijn boek  "I robot" schreeft=, met daarin de gedragsregels tegenover mensen.

Tuesday, September 18, 2018

Hot hot hot

Bloedheet tijdens ons verblijf in Athene, meestal werd de 32 graden overdag wel aangetikt. Gelukkig zijn er leuk stranden in de buurt, al moet je daar wel een reis van 30 a 45 minuten met tram/metro/bus voor uittrekken. Maar dat maakt niet uit: je hebt ondertussen een fraaie sightseeing van de Griekse hoofdstad.

Een stad die in feite vrij lelijk is, helaas. Afgezien van de Akropolis en de knusse wijk Plaka eromheen + de fraaie musea, hoef je qua architectuur of historische gebouwen geen verdere hoogtepunten te verwachten. Het fantasieloze beton heerst overal, liefst met wat kitscherige zuilen.

En het verkeer raast maar door op de brede inrichtingswegen (maar in het weekend is het een stuk rustiger).Motoren en brommers rijdend op de stoep; we keken er niet meer van op. Opvallend: de politie bemant haar motoren met twee agenten. Liefst in twee koppels tegelijk. Als "gewone"motorrijder kun je ook rustig zonder helm scheuren, het liefst met een kind zonder helm achterop...

En toch hebben we genoten in Athene: het Nationaal Historisch Museum is bijzonder fraai, met fantastische beelden en gebruiksvoorwerpen uit de antieke tijd. De wisseling van de wacht bij het parlement was een fraai ritueel gebeuren; strak geregisseerd.

En verder ging het ons voornamelijk om de sfeer. Die afgelegen Taverne die al bestaat sinds 1932, de vele leuke cafe's en terrassen met goede koffie, vers sinaassappelsap en heerlijk gebak. Het lekkere eten uberhautpt.

Ook: de fraaie winkels met schoeisel en kleding. Het ouderwetse warenhuis, waar alle voorraad in dozen achter de kassa opgestapeld staat en waar je met bonnetjes steeds naar een andere collega verwezen wordt om verderop af te rekenen. Geweldig uitzicht op de stad vanaf de bovenste verdieping overigens.

Tot slot: we huurden een groot appartement op loopafstand van het centrum en de metrostations. Met een werkelijk enorm balkon, waar het soms gewoon te heet was om overdag te vertoeven. Niet te vergeten de heerlijk airco overal, die haast verslavend werkt. Lekker You Tuben op de heerlijk koele
wind, biertje erbij.  

 

Thursday, August 23, 2018

Renault, Honda en Ferrari

Gasly wordt de nieuwe teamgenoot van Max in 2019. Ze schelen een jaar en ze zijn, denk ik, behoorlijk aan elkaar gewaagd. Verstappen's huidige concurrent Ricciardo bij Red Bull doet het natuurlijk ook niet slecht, maar delft in de kwalifikaties meestal toch het onderspit.


Honda ipv Renault wordt volgend jaar de nieuwe motorpartner en dat zou, op termijn, een mooi huwelijk kunnen worden. Er is in elk geval vooruitgang bij de Japanners (nu leverancier van Torro Rosso) te bespeuren. Red Bull zou een grootse toekomst kunnen wachten.


Tussen Red Bull en Renault is het moddergooien begonnen. Volgens de Fransen liggen de matige resultaten aan het ontwerp van de Red Bull 13, volgens de teameigenaar aan het slechte presteren van de motoren (die 22 miljoen per jaar kosten).  Ben benieuwd naar het seizoen 2019 !


De nieuwe F1 eigenaren Liberty willen overigens af van de privileges die Ferrari onder Ecclestone (de vorige eigenaar) al jaren genieten. Zoals daar zijn: meer geld uit de prijzenpot dan de andere teams omdat de Scuderia als enige team vanaf het begin (1950) alle seizoenen deelnam.


De net onverwacht overleden grote baas van Ferrari (Machionne), die eind 2014 Luca di Montezemelo opvolgde en het team uit het dal haalde, dreigt bij het opheffen van de voorrechten van Ferrari de Formule 1 te verlaten. Ferme taal  van Machionne: "Als ze denken dat we bluffen, spelen ze met vuur."


Kijken hoe een nieuwe grote man van Ferrari daarover denkt. Ze weten bij de Scuderia natuurlijk ook dat Formule 1 niet zonder Ferrari kan. Dat is gewoon ondenkbaar. Ferrari is Formule 1 en Formule 1 is Ferrari. Het merk is legendarisch.






Thursday, August 9, 2018

Heatwave

"Heatwave...I can't keep on tryin', it tears me apart.", zongen Marthe and The Vandellas. Herkenbaar ? Vast wel.


Vreemd genoeg is de hitte op het strand wel te harden. Maar ja, dan heb je het heerlijke zeewater bij de hand. Laatst was het zo heet dat ik om het kwartier een duik nam. De volgende keer ga ik wel dichter bij het water liggen. Toen ik langs de branding liep zag ik daar Youp. van 't Hek, groot liefhebber van Bergen (aan zee), poedelen.


Zoals iedereen weet was/is het in huis niet om uit te houden zonder airco. Qua slapen lukt het in elk geval nog prima gelukkig. Raam open of dicht ? Het maakt in feite niets uit, afkoelen doet het toch niet.


In de biebfilialen is het niet anders: bloedheet. Raam open of dicht: het is om het even. Een fatsoenlijke klimaatbeheersing is anno 2018 nog steeds nergens aanwezig. Zwaar voor de bezoekers, zwaar voor het personeel. In een korte broek lopen is er voor mij niet bij, dag mag niet. Neemt niet weg dat het in de filialen wel gebeurt. In elk geval hoef ik nu het in IJmond-Noord verplichte shirt met lange mouwen niet te dragen, dat scheelt.


Vanavond of morgen flinke regenbuien verwacht. Hiep hiep hoera ! 

Thursday, July 19, 2018

Shame on you

Shame: een nieuwe Engelse band van jonge honden. De podia worden letterlijk bestormd en ze hebben twee gitaristen voor extra power. Als ik nu 18 was zou ik ze fantastisch vinden. De energie van die jongens druipt van de cd af. Maar ja, ik ben geen 18 meer natuurlijk. Het is echt een band voor de kids. Nu denk ik elke keer: waar heb ik dat eerder gehoord ?


Luister nu veel naar The Soft Moon (elektronisch, gotisch) en A Place to bury strangers (gotisch, met gitaren); beide uit de USA. Grappig is het Engelse The Fat white family.
Een journalist deponeerde onlangs de stelling dat door de strengere bijstandsregels in de UK (daar kom je niet zo snel als jongere meer in terecht) mede de oorzaak is dat er geen Grote Engels Bands meer over zijn.


Groepen als Oasis, Artic Monkeys, Blur, Suede, Happy Mondays, Ride, Stone Roses en The House of love. Doordat dat iedereen nu zijn centen bijeen moet schrapen is er geen tijd meer om in een band te gaan spelen, aldus zijn visie.  Als er toch geen werk voorhanden was kon je net zo goed proberen om een rock 'n roll ster te worden.


Frank Boeyen merkte eens op dat in elke Engelse pub bands spelen die tienmaal zoveel talent hebben als welke andere Nederlandse band dan ook. Ik heb ook weinig met NL groepen om die reden. Kensington doet me ook niets.


Dus, May: graag herinvoering van de (makelijke toegang tot)  de bijstand in de UK. En snel een beetje, voordat ik uitdroog.










Thursday, June 28, 2018

Artis de partis

De Vriendin had een oud boek over Artis naar de dierentuin opgestuurd, met de vraag of Artis hier interesse in had. Ze kenden het boekje Artis de Partis" niet en wilden het graag in hun bibliotheek opnemen. Als beloning kregen we twee vrijkaartjes.

Het was een perfecte zondag, supermooi weer en de stokstaartjes waren er gelukkig ook (in tegenstelling tot ons laatste bezoek op een koude dag lang geleden).
Rustig wandelen en lachen om de dieren, zoals om een maffe pinguin die om zijn eigen as draaide in de vijver. Bewondering voor de grote gier, klapwiekend in zijn kooi.

Nieuw voor ons was het terrarium waar de dieren niet achter het glas (ja, de slang wel) leefden en gewoon tussen de mensen doorliepen, zoals een grote leguaan. En overal zaten van die kleine aapjes, ons aanstaarend. En niet te vergeten de vleermuisen, die er ondersteboven hingen en luid piepten.

Ja, wie kent die dierentuin niet ? Ik vertel hier niet veel nieuws, maar ik vond het een geweldige ervaring. Zittend in het parkje zei ik tegen De Vriendin: "Zou het er zo uit zien in het paradijs ?' Zo sterk had ik dat gevoel daar niet eerder gehad.

Daarna naar de Pijp gefietst en lekker Surinaams gegeten. Er was ook nog een straatfestival vanwege de bevrijding van de slavernij. Kortom: Just a perfect day (I'm glad I spent it with you).


Tuesday, May 29, 2018

Supermercato del futuro

De Supermercato del Futuro is gelegen in een afgelegen winkelpand in Milaan. Er wordt daar geexperimenteerd met de supermarkt van de toekomst.

Alle looproutes van de klant worden gevolgd; pak je een pak melk en zet je het toch terug in het schap dan wordt dat geregistreerd. Overal hangen camera's, digitale schermen en digitale prijskaartjes. Productinformatie is op schermen op te vragen. Wijs je naar een product dan verschijnt op grote schermen boven je hoofd waar een artikel vandaan komt, wel grondstoffen erin zitten, wat de voedingswaarde is, en hoeveel CO2 uitstoot het product heeft gekost.

De gemoedelijke en (soms) gezellige super van de toekomst wordt ingeruild voor een evenementpaleis. Daar lunchen of dineren wordt heel gewoon. (Zouden ze daarvoor dan ook uitsluitend producten uit de eigen winkel gebruiken ? ) Kortom: de super als sociale ontmoetingsplaats.

Zoals AH nu al doet met de bonuskaart: het is van groot belang voor de supers om klanten aan zich te binden door allerlei data te verzamelen. De klanten willen dat meestal wel, als ze er maar leuke aanbiedingen voor terug krijgen.

Bewust is mijn ene AH bonuskaart anoniem en de andere staat geregistreerd op een valse naam en e-mailadres. Het gaat ze eenvoudig geen flikker aan wat ik bij de super koop en dat wil ik ook zo houden.
Op 25 mei ging de nieuwe privacywet in en kun jezelf ook aangeven of bedrijven persoonlijke data mogen gebruiken. Het zal niet 100% waterdicht zijn, maar het is iets.

Tuesday, May 1, 2018

Dieselen

Onlangs waren op bezoek bij mijn dementerende schoonmoeder in Venray, waar zij nu in een tehuis woont. Het personeel is er vriendelijk, maar ja: het is niet haar eigen huis natuurlijk. Alle deuren naar buiten zijn er afgesloten, maar dat moet ook wel uiteraard. Het is er voor de bezoekers wel gastvrij en vriendelijk. We hebben er de laatste keer heerlijk buiten gezeten op het terras in het zonnetje (met koffie). Ijskoude cola uit de automaat kost er slechts 50 cent.

Over de treinreis: De zogenaamde Sprinter van de NS is al geen lolletje om in te reizen vanwege het stoppen op elk minkukel stationnetje  (Santpoort-Noord,  Driehuis),  maar de stoptrein van Arriva vanaf Helmond naar Venray doet er nog een stapje bovenop.

Niet vanwege de Limburgse dorpen die je aandoet (leuk om te zien), maar vanwege de reisomstandigheden. De stoptrein doet, net als de Sprinter, elk gehucht aan, maar het is een mooie route door het Limburgse landschap. Jammer alleen dat ie aangedreven wordt door een heuse dieselmotor, stinkend en grommend. Zwaar schuddend trekt de trein door het landschap, je met wagenziekte achterlatend. Je kunt er wel ruim zitten: er zijn drie stoelen naast elkaar.

Gelukkig werden we er niet gecontroleerd met onze Etos-dagkaart. In -en uitchecken bij NS ging prima, maar bij Arriva inchecken was onmogelijk met die kaart. Gelukkig was er geen controle.
En oh ja: Venray is een prachtig plaatsje.

 

Thursday, April 12, 2018

This is silence ?

Waren openbare bibliotheken vroeger oases van rust, tegenwoordig is daar niet veel meer van te merken. Voorheen zat iedereen rustig te lezen, te studeren of een boek uit te zoeken. tegenwoordig is het vooral een ontmoetingsplaats geworden.

Het is een nieuwe belangrijke functie van de bieb: zoveel mogelijk groepen onderdak bieden: studenten, gamers, internetters, nieuwkomers en digibeten. Dan zijn er nog klierende jochies en zwervers die onderdak behoeven.

Stilte behoort niet meer tot de prioriteiten. Het is zoals het is, zolang het maar niet te gek wordt.
Laatst nog een paar studentes verzocht om wat stiller te zijn. Studeren is prima, maar dat wil niet zeggen ginnegappen en de telefoon hard op de speaker zetten.. Verderop zitten bezoekers ook nog rustig de krant te lezen. Ja, dat bestaat ook nog.

Filiaal Schalkwijk (Haarlem) spant wat dat betreft de kroon (vooral op woensdag) en dat komt ook door de slechte akoestiek daar; alles galmt door de open ruimtes heen. Om daar werkzaam te zijn moet je soms over stalen zenuwen beschikken.

Nieuwkomers krijgen taalles (en elke bezoeker luistert mee), jonge studenten krijgen de "Studiemax". Ondertussen: helpen met printen/kopieren/inloggen/opwaarderen/vervelende jongetjes eruit zetten, mensen helpen bij inleveren en bij de betaalautomaat. Veel bezoekers spreken (nog) geen goed Nederlands, dus ze zijn ook niet altijd goed te begrijpen (en begrijpen os niet altijd).

Er zijn collega's die er niet meer willen werken, maar ik vind het ook wel weer een uitdaging. Als alles redelijk verlopen is heb je eind van de dag een goed gevoel. Ook al stap ik afgepeigerd op de motor. Het Is Volbracht.

Tuesday, March 27, 2018

All along I was the puppet

Ooit ben ik met een paar vrienden illegaal via de uitgang Madame Tussaud binnengedrongen; het ging vrij makkelijk. Gewoon tegen de stroom in omhoog de trap op. We vonden het wel een stunt en volgens mij lukt het nog steeds wel. Maar goed, nu hadden Roos en ik keurig een e-ticket met korting geprint, samen naar binnen voor 25,- totaal, ipv van 50,-

We vonden het bijzonder amusant, temeer daar de poppen er goed uitzien. Sommigen waren geweldig gelukt, anderen wat minder. Anne Frank was indrukwekkend, Mandela,. Merkel en Lady Di eveneens. Obama toch wat minder.

Het unieke van de tentoonstelling is dat je de poppen gewoon kunt aanraken, er zit geen hekje omheen en toezichthouders heb ik niet gezien. Wel overal camera's uiteraard. En als je bedenkt dat het maken van een pop tussen de 500.000,- en 1.000.000 kost vind ik dat wel een relaxte houding.

En ja, iedereen maakte leuke foto's bij hun favorieten. Ik ben juichend samen met Messi vereeuwigd en Roos (als Bondgirl) met Agent 007 en met, heel wat anders, ET.
Het meest indrukwekkend vond ik Anne Frank de nagebouwde kamer in het Achterhuis, met voorgelezen fragmenten uit haar dagboek. ook vanuit de verte in het museum is haar blik gericht op de toeschouwer. Je wilt er meteen naar toelopen om haar uit het Achterhuis te bevrijden om haar een veilig onderdak te bieden op je logeerkamer.

Tuesday, March 6, 2018

Examen

Tegenwoordig dien je als kandidaat-stembureau lid een online examen te doen en er minimaal een 7 voor te halen. In Heiloo, waar ik op 21 maart voor de Gemeenteraadsverkiezing zitting neem krijg je totaal "3 pogingen" om te slagen. Ik zou zelf zeggen: "kansen" of "mogelijkheden". Dat klinkt  positiever. In de gemeente Zaanstad mag je de toets slechts een keer afleggen; lukt het dan niet, dan heb je pech gehad. Veel kandidaten zijn daardoor al afgewezen, naar ik hoorde.

Voorheen was er in de avonduren op het gemeentehuis een briefing van zo'n 1,5 uur en dat was dat.
En ja, het is nu beter zo, met een examen en eerst uitgebreide theorie.
Wist je bijvoorbeeld dat je ID max 5 jaar 1 jaar + 1 dag verlopen mag zijn ? En dat je voor de gemeenteraad alleen in je eigen gemeente mag stemmen ? Dit in tegenstelling tot de landelijke verkiezingen. En dan zijn er nog de kiezerspassen en volmachten die je moet kennen. En alle procedures op het stembureau....

Maar ok, heel moeilijk is het niet, maar je moet de theorie toch goed beheersen om niet te zakken. In de oefenopgaven had ik van een bepaald onderdeel 4 van de 5 vragen (80%) goed en dat werd door de site bestempeld als een "redelijk resultaat". Ik vond het een dikke voldoende, meer dan een redelijk resultaat.

Overigens: ben benieuwd of het nu weer zo'n chaos bij het stemmen tellen wordt, zoals bij de vorige verkiezingen voor de Tweede Kamer.
Het is algemeen bekend dat het toen uit de hand liep, met die enorme biljetten, maar de politiek en/of de Kiesraad heeft geen enkele oplossing aangedragen. En nu worden er twee stemmen uitgebracht, ook een biljet voor het referendum.

Maar ja, als je bedenkt dat slechts 30% van de kiezers voor de Gemeenteraadsverkioezingen stemt dan lijkt het mee te vallen qua tellen.Met dat percentage heb je met zo'n 700 stemmen als een zetel in de Gemeenteraad te pakken...

Tuesday, February 20, 2018

Rijbewijs A in de praktijk

Sinds 1987 is het aantal mensen met een motorrijbewijs gestegen met 56,8% naar 1.435.862 in 2017.
Zelf heb ik mijn motorrijbewijs ook in die periode (in 1991) behaald. Blij dat ik het destijds verdiende en niet tegenwoordig, nu de eisen een stuk strenger geworden zijn.

Als je onderweg bent zou je niet denken dat er bijna 1,5 miljoen Nederlanders met een A-rijbewijs zijn; het merendeel rijdt in de praktijk niet op een motor. Vorige week reden we terug (in een auto, dat wel) van Venlo naar Haarlem en we kwamen onderweg geen enkele motorrijder tegen.

Veel te koud natuurlijk, zo half februari. Ik ben ook een paar keer hartje winter op de Yamaha naar het zuiden gereden, maar op driekwart van de route werd de koude bijna onhoudbaar. Ondanks dikke trui, motorkleding en handschoenen. Op dit moment is 50 km heen en 50 km t6erug op een dag wel genoeg.

Overigens: van de mannen is 17% in bezit van een A-rijbewijs en van de vrouwen 4%. Als je het zo bekijkt hebben uiteindelijk weinig Nederlanders een rijbewijs A.
Ik vind het wel leuk dat vrouwen ook motorrijden overigens. Liefst met zo'n blond staartje onder de helm uit + leren pak ;-

Het is wel een nadeel dat de accu van een motor (noodgedwongen) nogal klein is en dus minder capaciteit bevat. Eenmaal stond ik in de winter met een lege accu in Zandvoort en dat was verschrikkelijk. Aanduwen is met zo'n zware jongen onmogelijk en een kickstarter hebben de motoren van tegenwoordig helaas niet meer. Je beng geheel afhankelijk van de nietige accu van een motor.

Thursday, February 1, 2018

Another white crap that talks back

Vorige week overleden: Mark E.Smith (MES), oprichter en voorman van band The Fall uit Manchester. Hij werd niet ouder dan 60. Misschien mag dat nog een wonder heten, hij was al een tijdje regelmatig ernstig ziek (trad zelfs op in een rolstoel). Het drinken en roken ging bij hem altijd door, whatever. The Fall stond net op het punt om voor het eerst sinds tien jaar op te treden in de VS en had net een nieuwe cd uit.

Dat was de 32e ! Weinig bands die dat kunnen evenaren. Sinds de oprichting waren er zo'n 50 (!) bandleden en MES was de enige contstante. Hij was The Fall himself..
Er is zelfs nog een boek geschreven ("The Fallen") over al die ex bandleden die er door MES uitgegooid werden...

De meest recent samenstelling van The Fall was de meest langdurige. Maar niet perse de beste.
Uiteindelijke vind ik de eerste ca.7 cd's de beste. Toen zijn toekomstge vrouw Brix bij de band kwam werd het geluid zelfs commercieler ("Hey Luciana"), minder indie.
De laatste cd's ("Your future our clutter") klonken nogal verbeten, zwaarder en humorlozer. Niet dat ze slecht zijn, daar niet van.

Ik volgde The Fall vanaf het begin, heb heel wat werk van ze en heb ze twee maal zien optreden.
Ben met ze opgegroeid vanaf de punktijd en MES was een van mijn helden.
Enfin: "The north will rise again, not in tenthousand years..."


Wednesday, January 24, 2018

Kijken kijken, niet kopen

De Kijkshop is failliet verklaard, weinigen zullen er tranen over plengen. Zelden zo'n lelijke en sfeerloze winkel gezien als de Kijkshop. Daar was al 20 jaar niets meer veranderd.

Het oorspronkelijke idee was, a la een webshop, om artikelen achter een vitrine te bekijken en als je het wilde kopen dan werd het uit het magazijn gehaald. Even hier en daar aan een mixer of koffiezetapparaat voelen kon alleen als het door de koper aan je overhandigd was.

Wat vreemd concept, vond ik het altijd. Het gepropageerde idee was dat de Kijkshop door het concept goedkoper zou zijn, alleen dat was het niet. En nu hebben we internet en de Mediamarkt, dus de Kijkshop kunnen we missen, temeer daar het een sfeerloze en lelijke winkel was.

Een ander verouderd concept is Delifrance.Voorop gesteld: het eten is er voortreffelijk. Heerlijke stokbroodjes en lekkere salades. Alleen dat uiterlijk van die restaurants...
Een interieur uit de jaren '80, krappe zitplekken en vieze deuren. Bovendien: opdringerige muziek, waar niemand op zit te wachten. Als je het bedrijf een bericht stuurt krijg je geen antwoord.
Maar de Delifrance loopt, in tegenstelling tot de Kijkshop, nog goed.



Friday, January 12, 2018

Q

Nee, niet de Q van James Bond, maar het maandelijkse Engelse tijdschrift Q. Waar de Q voor staat ? Geen flauw idee, eerlijk gezegd.

In elk geval: het is een heerlijk blad, met een mix van nieuwe en oudere muzikanten. Ik vind het ideaal: zo blijf je op de hoogte van nieuwe muziek  Fat White Family, Wolf Alice, Cigarettes and Sex)  en oude helden (Depeche Mode, The The, Gary Numan, Marc Almond).

Handzaam formaat (niet zo onhandig groot als Oor), mooi papier en veel kleur. Recenties van nieuwe cd;s, maar ook daar worden de oude bands niet vergeten. Zo ontdekte dankzij Q ik nog een oudere Shoegaze band genaamd Medicine (met een fantastische cd uit de early '90s).

Ik weet: alles is te ontdekken op You Tube/Spotify etc., maar het is ook leuk om uitgebreidere interviews en verhalen te lezen. De ups and downs van het popsterrenbestaan.
Vroeger kocht ik altijd de Engelse muziekkrant NME (ik heb er nog een paar honderd van liggen; het zijn nu collector's items. Jammer dat ik er zo veel in geknipt heb...).

Maar als je nu oude NME's terug ziet was het wel erg (letterlijk) zwart-wit. Dan kun je je nu niet meer voorstellen. Net zoals in de oude Chicks alleen naaktplaatjes van meisjes in het zwart-wit stonden afgedrukt. Maar wie maakte het wat uit ? Je wist niet beter en je was er blij mee. Hee blij.

 

Friday, January 5, 2018

One step forward, two steps backward

Het zorgenproject Alkmaar Overstad schiet niet echt op. Het plan de voormalige chocoladefabriek Ringers om te bouwen tot "Chocolade Experience" is afgelast. De eigenaar van de fabriek ziet er vanaf. Wat nu voorlopig rest is een oude en lelijke fabriek, een gezwel in de ambities om van Overstad nog iets te maken.

Een tijd lang zaten er verschillende winkels in de Ringers-fabriek (waaronder Klerks en een electronicawinkel) en was de buitenkant mooi bedekt met witte kunststof platen, zodat je de oude fabriek niet kon zien. Dat zag er beter uit dan nu in elk geval.

Het stadsbestuur schept op over de zogenaamde stadkades aan het Noord-Hollands-Kanaal. En ja, dat is een verbetering. En ja: bioscoop Vue/Alkmaars/Filmhuis Alkmaar zijn een grote aanwinst, evenals poppodium Victorie.P etje af daarvoor.

Aan de andere kant sluit de AH en pakt de Lidl ook zijn biezen. Eerder vertrokken al Toys 'R us en de Plus Supermarkt. En verder is het er niet gezellig om te winkelen. Aan alle kant raast het verkeer voorbij en er zitten ook nog verschillende industriele ondernemingen. (waaronder een sloperij) in Overstad.

En het zebrapad van de binnenstad naar Overstad is verwijderd, wat gevaarlijke toestanden oplevert. Dan razen er aan twee kanten bussen voorbij op de busbaan, zonder enige alarmlichten of geluidssignalen. Het wachten is op de eerste Connexxion-dode.