Ik lees op dit moment een prachtig boek: "Boven is het stil" van Gerbrand Bakker. Het ademt een en al soberheid en nuchterheid. Prachtig vind ik dit soort boeken, waarin geen woord te veel staat: geen ellenlange uitwijdingen en "gewone spreektaal".
Helmer is een boer van 55 en hij leeft met zijn vader van in de tachtig op een boederij in De Beemster. Helmers moeder is reeds lang overleden, evenals zijn tweelingbroer Henk.
Vader is stervende en is door Helmer weggestopt in een bovenkamer van de oude boerderij. Het was de bedoeling dat Henk zo'n 40 jaar geleden de boederij zou over- nemen, maar door zijn fatale ongeluk werd Helmer de nieuwe boer. Hij studeerde literatuur in Amsterdam, maar moest de studie vanwege de boerderij afbreken. Zijn leven lang houdt Helmer hier een wrok tegenover zijn vader aan over.
Andere personages zijn Riet, weduwe van broer Henk en opnieuw getrouwd. Haar zoon, ook Henk genaamd, komt logeren op de boederij van Helmer en zijn vader. Tussen Helmer en Henk onstaat een relatie van aantrekken en afstoten. Het lijkt erop dat beide (latent) homosexsuele gevoelens hebben. Een andere regelmatige gast is buurvrouw Ada (met hazelip) en haar tweeling Ronald en Teun.
Voorts wordt het landleven mooi beschreven, evenals de dieren op de boerderij (de twee ezels bijvoorbeeld). En wat doet die bonte kraai steeds in die boom ? Is zijn aanwezigheid soms een slecht voorteken ?
Thursday, January 31, 2008
Friday, January 25, 2008
De Nieuwe Kuisheid
De Bijenkorf heeft haar "erotische speeltjes" uit het assortiment gehaald, de Trekpleister kreeg veel commentaar dat ze een afbeelding van een vibrator in het moederdagkrantje gezet had en prostituees worden verdreven van de Wallen.
Ook is het steeds gewoner in sportverenigingen om te douchen in je onderbroek of in de sauna te relaxen met je bikini of zwembroek aan. Topless is al jaren uit en op het naakstrand liggen alleen nog oude hippies.
Ranzige sexprogramma's zijn van de tv verdwenen en nu viert EO's "40 dagen zonder seks" hoogtij. "Boer zoekt vrouw" is eveneens populair: terug naar het "echte" en de "pure" liefde.
Ab Klink heeft het roken in kroeg en restaurant verboden en Rouvoet houdt een scherp oogje in het zeil om te voorkomen dat de jeugd ontspoort (hopen dat het helpt).
Homo's worden op straat (weer) in elkaar geslagen en jonge deelnemers worden geweerd van de Gay Parade.
Kortom: welke bij De Nieuwe Kuisheid. Mede te danken aan de invloed van de Islam ?
Ook is het steeds gewoner in sportverenigingen om te douchen in je onderbroek of in de sauna te relaxen met je bikini of zwembroek aan. Topless is al jaren uit en op het naakstrand liggen alleen nog oude hippies.
Ranzige sexprogramma's zijn van de tv verdwenen en nu viert EO's "40 dagen zonder seks" hoogtij. "Boer zoekt vrouw" is eveneens populair: terug naar het "echte" en de "pure" liefde.
Ab Klink heeft het roken in kroeg en restaurant verboden en Rouvoet houdt een scherp oogje in het zeil om te voorkomen dat de jeugd ontspoort (hopen dat het helpt).
Homo's worden op straat (weer) in elkaar geslagen en jonge deelnemers worden geweerd van de Gay Parade.
Kortom: welke bij De Nieuwe Kuisheid. Mede te danken aan de invloed van de Islam ?
Saturday, January 19, 2008
De vele gezichten van Jerney Kaagman
Twee "stukken" uit mijn jongensjaren: de zangeressen Mariska Veres (Shocking Blue) en Jerney Kaagman (Earth and Fire). Onbereikbare schoonheden voor een jochie van 13. Ik was blij als ze weer een hit hadden en te bewonderen waren in Top Pop ("Yeah").
Hoeveel is er nu nog over van de idylle ? Mariska bleek een pruik te dragen en werd moddervet, Jerney Kaagman werd het chagerijnige gezicht van "Idols". Was dit nu mijn kanjer uit de seventies ?
Onlangs zaz ik de DVD "Earth and Fire". Al de formidabele singles uit de begintijd (v.a.'70) zijn erop verzameld. Nummers als "Wild and exiting", "Ruby's the one", "Ivitation" and "Invitation" staan nog als een huis. Van alle songs is een clipje terug te vinden op de DVD. Je staat te kijken van de knulligheid van die filpmjes overigens. Maar goed, het was 1971.
Op lp's bleek het ware gezicht van Earth and Fire: symforock ! Lang uitgesmeerde nummers over Atlantis en dergelijke. Maar goed, het was 1974. Het ging mij alleen om de 45 toeren plaatjes.
Uiteindelijk veranderden de tijden en eind jaren zeventig ging Earth and Fire disco. De tweeling Koerts (spil van de band) ging naar de kapper en "Weekend" werd een enorme hit.
Uiteindelijk werd de muziek steeds slapper, gelijk evenredig aan de kleding en het kapsel van vh stuk Jerney Kaagman. tenslotte was het zinkende discoschip niet meer te redden, de hits bleven uit.
Whatever, ik heb Jerney op deze DVD teruggezien in haar gloriedagen en weer genoten van de gitaarsolo in "Mabye tomorrow, mabye tonight".
Over de solo verrichtingen van Kaagman zal ik het maar niet hebben...
Hoeveel is er nu nog over van de idylle ? Mariska bleek een pruik te dragen en werd moddervet, Jerney Kaagman werd het chagerijnige gezicht van "Idols". Was dit nu mijn kanjer uit de seventies ?
Onlangs zaz ik de DVD "Earth and Fire". Al de formidabele singles uit de begintijd (v.a.'70) zijn erop verzameld. Nummers als "Wild and exiting", "Ruby's the one", "Ivitation" and "Invitation" staan nog als een huis. Van alle songs is een clipje terug te vinden op de DVD. Je staat te kijken van de knulligheid van die filpmjes overigens. Maar goed, het was 1971.
Op lp's bleek het ware gezicht van Earth and Fire: symforock ! Lang uitgesmeerde nummers over Atlantis en dergelijke. Maar goed, het was 1974. Het ging mij alleen om de 45 toeren plaatjes.
Uiteindelijk veranderden de tijden en eind jaren zeventig ging Earth and Fire disco. De tweeling Koerts (spil van de band) ging naar de kapper en "Weekend" werd een enorme hit.
Uiteindelijk werd de muziek steeds slapper, gelijk evenredig aan de kleding en het kapsel van vh stuk Jerney Kaagman. tenslotte was het zinkende discoschip niet meer te redden, de hits bleven uit.
Whatever, ik heb Jerney op deze DVD teruggezien in haar gloriedagen en weer genoten van de gitaarsolo in "Mabye tomorrow, mabye tonight".
Over de solo verrichtingen van Kaagman zal ik het maar niet hebben...
Tuesday, January 15, 2008
Nuanceren maar weer
Dat motor rijden gevaarlijker is dan auto rijden lijkt mij duidelijk. Je valt minder op, je hebt weinig bescherming om je heen en veel automobilisten anticiperen niet op een motor in het verkeer.
Zelf kun je wel maatregelen nemen als motorrijder: altijd je licht aan, felle kleuren aan (yak !), een goede helm dragen en ver vooruit kijken (op alle fronten).
Toch blijft het link.
Onlangs stond in veel kranten de uitkomsten van een onderzoek van de European Transport Safety Council (ETSC) uit Brussel. Hierin werd gesteld dat een motorrijder
18 keer zoveel kans heeft om het leven te komen bij een ongeval als een automobilist, gerelateerd aan het aantal gereden kilometers.
Dat is nogal wat ! Ik wilde a la minute mijn motor verkopen; ik wist niet dat ik zoveel risico liep. Ik overwoog de aanschaf van een SUV; of nog beter: de Hummer.
Nu blijkt echter uit onderzoek van de KNMV (motorrijdersvereniging) dat de onderzoeksresultaten van de ETSC gerelativeerd moet worden.
Zo is er geen splitsing gemaakt tussen bromfietsen en motoren en het is bekend dat er veel ongelukken gebeuren met brommers. Opvallend is ook dat Italie buiten het onderzoek van de ETSC gehouden is. Het land is notabene verantwoordelijk voor het bezit van een 1/3e van het totale bezit aan tweewielers in Europa (30 miljoen totaal).
In ons land is het aantal dodelijke slachtoffers ten gevolge van motorongevallen gedaald van bijna 100 in 2005 tot minder dan zeventig in 2006. In die tijd is het motorenpark fors gestegen tot 616.000 in november 2007.
Tot slot: onderzoeksrapporten dienen in het algemeen beter geinterpreteerd te worden.
Wat is de vraagstelling ? En vooral: welke gegevens zijn er buiten gehouden.
Het onderzoek van de KNMV staat alleen in motorbladen. De kranten zwijgen erover.
Nu leeft het beeld dat een motorrijder 18 keer zoveel kans heeft het leven te laten als een automobilist. Laten we zeggen dat het 9 maal is. Nou, dat is toch best te doen ? Een beetje spanning moet er zijn tenslotte.
Zelf kun je wel maatregelen nemen als motorrijder: altijd je licht aan, felle kleuren aan (yak !), een goede helm dragen en ver vooruit kijken (op alle fronten).
Toch blijft het link.
Onlangs stond in veel kranten de uitkomsten van een onderzoek van de European Transport Safety Council (ETSC) uit Brussel. Hierin werd gesteld dat een motorrijder
18 keer zoveel kans heeft om het leven te komen bij een ongeval als een automobilist, gerelateerd aan het aantal gereden kilometers.
Dat is nogal wat ! Ik wilde a la minute mijn motor verkopen; ik wist niet dat ik zoveel risico liep. Ik overwoog de aanschaf van een SUV; of nog beter: de Hummer.
Nu blijkt echter uit onderzoek van de KNMV (motorrijdersvereniging) dat de onderzoeksresultaten van de ETSC gerelativeerd moet worden.
Zo is er geen splitsing gemaakt tussen bromfietsen en motoren en het is bekend dat er veel ongelukken gebeuren met brommers. Opvallend is ook dat Italie buiten het onderzoek van de ETSC gehouden is. Het land is notabene verantwoordelijk voor het bezit van een 1/3e van het totale bezit aan tweewielers in Europa (30 miljoen totaal).
In ons land is het aantal dodelijke slachtoffers ten gevolge van motorongevallen gedaald van bijna 100 in 2005 tot minder dan zeventig in 2006. In die tijd is het motorenpark fors gestegen tot 616.000 in november 2007.
Tot slot: onderzoeksrapporten dienen in het algemeen beter geinterpreteerd te worden.
Wat is de vraagstelling ? En vooral: welke gegevens zijn er buiten gehouden.
Het onderzoek van de KNMV staat alleen in motorbladen. De kranten zwijgen erover.
Nu leeft het beeld dat een motorrijder 18 keer zoveel kans heeft het leven te laten als een automobilist. Laten we zeggen dat het 9 maal is. Nou, dat is toch best te doen ? Een beetje spanning moet er zijn tenslotte.
Friday, January 11, 2008
Hairway to Steven
Nee, hun beroemdste nummer, "Stairway to heaven" heb ik niet gekopieerd (te afgezaagd onderhand).
"The Mothership" is een nieuwe compilatie (2cd's + DVD) van de band Led Zeppelin en geeft een mooi overzicht van een aantal hoogepunten.
Jarenlang heb ik er niet aan gewild, Led Zeppelin. Want: te bombastisch, te zelfvoldaan en te seventies. Zeker in mijn punk -en new wave tijd vertegenwoordigde de groep rond Robert Plant en Jimmy Page alles wat fout was aan de muziekscene in die periode.
In 1980, na de dood van drummer Bonham, stopte de groep er mee. In 1985 (Live Aid), was er nog een slecht reunieoptreden, evenals in 1988.
Afgelopen december echter gaf Led Zeppelin een spetterend concert in Londen, dat wel 20 maal uitverkocht had kunnen worden. Veel prominenten uit de popwereld waren aanwezig, waaronder een van de Gallaghers (Oasis). De recenties waren lovend en wie weet volgen er meer optredens.
Na "When the levee breaks" op Kerstavond weer eens gehoord te hebben bij vriend H.wilde ik me meer verdiepen in de band.
Wat is er zo goed aan Led Zeppelin ? In de eerste plaats die stem van Robert Plant, die gaat door merg en been. Voorts natuurlijk het geheel eigen geluid van gitarist Jimmy Page. Jones (bas) en Bonham rule ok too: solide en aanwezig. Het geluid zit tussen hardrock, blues en symfo in. Knap eigenlijk hoe de band, met slechts 1 gitarist in de gelederen, zo'n vol geluid (ook live) weet te produceren.
Macho ten top natuurlijk: het immer ontblote bovenlijf van sexgod Plant en de dubbele gitaar van Page. Het was ook de eerste groep die in de jaren zeventig stadions uitverkocht in de USA. De verhalen over allerlei excessen met drugs, drank en vrouwen zijn legendarisch.
Come back 1973: all is forgiven !
"The Mothership" is een nieuwe compilatie (2cd's + DVD) van de band Led Zeppelin en geeft een mooi overzicht van een aantal hoogepunten.
Jarenlang heb ik er niet aan gewild, Led Zeppelin. Want: te bombastisch, te zelfvoldaan en te seventies. Zeker in mijn punk -en new wave tijd vertegenwoordigde de groep rond Robert Plant en Jimmy Page alles wat fout was aan de muziekscene in die periode.
In 1980, na de dood van drummer Bonham, stopte de groep er mee. In 1985 (Live Aid), was er nog een slecht reunieoptreden, evenals in 1988.
Afgelopen december echter gaf Led Zeppelin een spetterend concert in Londen, dat wel 20 maal uitverkocht had kunnen worden. Veel prominenten uit de popwereld waren aanwezig, waaronder een van de Gallaghers (Oasis). De recenties waren lovend en wie weet volgen er meer optredens.
Na "When the levee breaks" op Kerstavond weer eens gehoord te hebben bij vriend H.wilde ik me meer verdiepen in de band.
Wat is er zo goed aan Led Zeppelin ? In de eerste plaats die stem van Robert Plant, die gaat door merg en been. Voorts natuurlijk het geheel eigen geluid van gitarist Jimmy Page. Jones (bas) en Bonham rule ok too: solide en aanwezig. Het geluid zit tussen hardrock, blues en symfo in. Knap eigenlijk hoe de band, met slechts 1 gitarist in de gelederen, zo'n vol geluid (ook live) weet te produceren.
Macho ten top natuurlijk: het immer ontblote bovenlijf van sexgod Plant en de dubbele gitaar van Page. Het was ook de eerste groep die in de jaren zeventig stadions uitverkocht in de USA. De verhalen over allerlei excessen met drugs, drank en vrouwen zijn legendarisch.
Come back 1973: all is forgiven !
Tuesday, January 8, 2008
Hollandse bergen
Ik wist niet dat het beroep bestond: emigratiepsycholoog. Echter, schrijfster Rosa Koelemeijer krijgt therapie van een beoefenaar van dit nobele (?) vak. Dit om de trauma's van haar mislukte emigratie naar Italie te helpen verwerken.
In haar onlangs verschenen boek "Hollandse bergen" beschrijft zij zowel haar eigen ervaringen als die van andere Nederlandse emigranten.
Dat integreren niet makkelijk is blijkt uit de vele opgetekende verhalen. De Nederlanders die vertrokken naar Spanje, Italie, Noorwegen of Hongarije klitten voornamelijk aan elkaar. Ze lezen dagelijks de Telegraaf en kijken naar de Nederlandse tv. Ze komen bij elkaar in Nederlandse verenigingen; groot feest als er zoute haring uit het moederland is aangevoerd. Anderen geven af op het Hollandse klimaat, maar volgen dagelijks de weerberichten uit het voormalige thuisland.
Als je Koelemeijer mag geloven is het voor de emigranten zo goed als onmogelijk om buitenlandse vrienden te maken. De cultuurverschillen zijn te groot. Zelf hinkte zij voortdurend op twee gedachten: niet volledig (willen) gaan voor haar nieuwe leven in Italie. Altijd het lijntje met Nederland strak houdend. Geen wonder dus dat haar avontuur mislukt is.
De emigrant bestaat niet, zo blijkt. Zo heb je de "wereldreizigers" die voor altijd met hun jacht in Spanje gestrand zijn. Voorts de "gezelligheidsemigranten" die de hele dag op het terras zitten te pimpelen en de hard werkende ondernemers (in een van zonlicht verstoken Noors dorpje). Ook niet te vergeten: de kunstenaars uit de jaren zeventig die zich in het buitenland gevestigd hebben; zij zien de komst van nieuwe Nederlandse emigranten met lede ogen aan.
Er bestaan ook tegenstellingen tussen jongere en oudere emigranten en de "onafhankelijken" versus de Nederlandse kolonie. Deze eerste groep voelt zich wel volledige geintegreerd en deelt zuurkool met de Hongaarse buurvrouw.
Na het lezen van het boek is een ding duidelijk: niets is zo moelijk als integreren. Laten wij daarom in Nederland maar een toontje lager zingen als het om integratie van hier levende andere culturen gaat. We bakken er zelf namelijk ook weinig van.
In haar onlangs verschenen boek "Hollandse bergen" beschrijft zij zowel haar eigen ervaringen als die van andere Nederlandse emigranten.
Dat integreren niet makkelijk is blijkt uit de vele opgetekende verhalen. De Nederlanders die vertrokken naar Spanje, Italie, Noorwegen of Hongarije klitten voornamelijk aan elkaar. Ze lezen dagelijks de Telegraaf en kijken naar de Nederlandse tv. Ze komen bij elkaar in Nederlandse verenigingen; groot feest als er zoute haring uit het moederland is aangevoerd. Anderen geven af op het Hollandse klimaat, maar volgen dagelijks de weerberichten uit het voormalige thuisland.
Als je Koelemeijer mag geloven is het voor de emigranten zo goed als onmogelijk om buitenlandse vrienden te maken. De cultuurverschillen zijn te groot. Zelf hinkte zij voortdurend op twee gedachten: niet volledig (willen) gaan voor haar nieuwe leven in Italie. Altijd het lijntje met Nederland strak houdend. Geen wonder dus dat haar avontuur mislukt is.
De emigrant bestaat niet, zo blijkt. Zo heb je de "wereldreizigers" die voor altijd met hun jacht in Spanje gestrand zijn. Voorts de "gezelligheidsemigranten" die de hele dag op het terras zitten te pimpelen en de hard werkende ondernemers (in een van zonlicht verstoken Noors dorpje). Ook niet te vergeten: de kunstenaars uit de jaren zeventig die zich in het buitenland gevestigd hebben; zij zien de komst van nieuwe Nederlandse emigranten met lede ogen aan.
Er bestaan ook tegenstellingen tussen jongere en oudere emigranten en de "onafhankelijken" versus de Nederlandse kolonie. Deze eerste groep voelt zich wel volledige geintegreerd en deelt zuurkool met de Hongaarse buurvrouw.
Na het lezen van het boek is een ding duidelijk: niets is zo moelijk als integreren. Laten wij daarom in Nederland maar een toontje lager zingen als het om integratie van hier levende andere culturen gaat. We bakken er zelf namelijk ook weinig van.
Saturday, January 5, 2008
PTKS
De laatste uitgedroogde oliebollen verorberd, de kerstboom de deur uit. Alle kaarsen gedoofd, de vrolijke kerstkaarten bij het oud papier. De lege wijnflessen in de glasbak gesodemieterd, de slingers en de Kerstman onderin de kast gepropt.
Geen gezellige dagelijkse Top 2000 met Mathijs en Leo meer. Gedaan de overvloedige maaltijden; terug naar het menu van spruiten en een speklapje.Op de motor drie lagen kleding aan en nog is het koud. Pekel wordt lustig gestrooid, de tere lak van de Fazer aantastend.
Winterstop in de Eredivisie en geen Twee voor Twaalf. Een ijzige oostenwind teistert de mensheid.Ik trek de dekens ver over me heen en neem een laatste glaasje wijn.
Maak me wakker in de lente; of nog beter: tijdens de eerste speeldag van het EK 2008.
Kortom, PTKS: Post Traumatische Kerst Stoornis
Geen gezellige dagelijkse Top 2000 met Mathijs en Leo meer. Gedaan de overvloedige maaltijden; terug naar het menu van spruiten en een speklapje.Op de motor drie lagen kleding aan en nog is het koud. Pekel wordt lustig gestrooid, de tere lak van de Fazer aantastend.
Winterstop in de Eredivisie en geen Twee voor Twaalf. Een ijzige oostenwind teistert de mensheid.Ik trek de dekens ver over me heen en neem een laatste glaasje wijn.
Maak me wakker in de lente; of nog beter: tijdens de eerste speeldag van het EK 2008.
Kortom, PTKS: Post Traumatische Kerst Stoornis
Wednesday, January 2, 2008
Vooruit, nog een lijstje
Voor wie er nog geen genoeg van heeft: je kunt nog stemmen op het beste buitenlandse favoriete fictieboek (ooit). Na het beste boek van Noord-Holland, respectievelijk Nederland, of de beste film allertijden, of de Top 2000, is dit misschien je laatste kans om je stem te doen gelden...
Ik vraag me wel eens: what's the use ? Dit terwijl ik wel degelijk van lijstjes hou.
Het is alleen zo dat ze nooit compleet zijn en dat er altijd essentiele titels ontbreken.
Een fraai voorbeeld daarvan was de "Canon van de Nederlandse film"; zelden zo'n slechte lijst gezien. Maar goed, ik dwaal af.
Via www.hetbesteboek.nl kun je dus kiezen uit de shortlist van de tien beste buitenlandse romans. Opgenomen in de lijst zijn boeken als "1984"(Orwell), "De naam van de roos" (Eco), "Anna, Hanna etc" (Fredriksson) en "The lord of the rings" (Tolkien).
Wonderbaarlijk genoeg ontbreken Duitse schrijvers als Kafka, Grass en Thomans Mann.
Persoonlijk vind ik "Die Zauberberg" het mooiste boek ooit. Ook ben ik een groot fan van "Der Prozess" van Kafka. De man naar wie zelfs een woord ("Kafkaiaans") vernoemd is. Die mag toch zeker niet ontbreken.
Door mij geliefde Italiaanse schrijvers als Alberto Moravio en Italo Svevo schitteren ook door afwezigheid. En wat te denken van Sartre en De Beauvoir ?
Als je meedoet met de stemming ben bovendien (min of meer) verplicht eem motivatie te geven van jouw stemkeuze, omdat je stem dan 5 maal meetelt. Waarom kan ik niet stemmen zonder motivatie te geven ? Dat hoeft bij de Tweede Kamerverkiezingen toch ook niet ?
Nog een reden om niet te stemmen is dat uitgeverijen trachten de de lijst te beinvloeden door "e-maillobbies" om hun schrijver in de lijst te krijgen.
Misschien begrijpelijk, maar hoe eerlijk is zo'n shortlist dan nog ?
Maar ok, ik beken dat ik voor de Top 2000 allertijden ook drie maal op Joy Division gestemd heb...
www.hetbesteboek.nl
Ik vraag me wel eens: what's the use ? Dit terwijl ik wel degelijk van lijstjes hou.
Het is alleen zo dat ze nooit compleet zijn en dat er altijd essentiele titels ontbreken.
Een fraai voorbeeld daarvan was de "Canon van de Nederlandse film"; zelden zo'n slechte lijst gezien. Maar goed, ik dwaal af.
Via www.hetbesteboek.nl kun je dus kiezen uit de shortlist van de tien beste buitenlandse romans. Opgenomen in de lijst zijn boeken als "1984"(Orwell), "De naam van de roos" (Eco), "Anna, Hanna etc" (Fredriksson) en "The lord of the rings" (Tolkien).
Wonderbaarlijk genoeg ontbreken Duitse schrijvers als Kafka, Grass en Thomans Mann.
Persoonlijk vind ik "Die Zauberberg" het mooiste boek ooit. Ook ben ik een groot fan van "Der Prozess" van Kafka. De man naar wie zelfs een woord ("Kafkaiaans") vernoemd is. Die mag toch zeker niet ontbreken.
Door mij geliefde Italiaanse schrijvers als Alberto Moravio en Italo Svevo schitteren ook door afwezigheid. En wat te denken van Sartre en De Beauvoir ?
Als je meedoet met de stemming ben bovendien (min of meer) verplicht eem motivatie te geven van jouw stemkeuze, omdat je stem dan 5 maal meetelt. Waarom kan ik niet stemmen zonder motivatie te geven ? Dat hoeft bij de Tweede Kamerverkiezingen toch ook niet ?
Nog een reden om niet te stemmen is dat uitgeverijen trachten de de lijst te beinvloeden door "e-maillobbies" om hun schrijver in de lijst te krijgen.
Misschien begrijpelijk, maar hoe eerlijk is zo'n shortlist dan nog ?
Maar ok, ik beken dat ik voor de Top 2000 allertijden ook drie maal op Joy Division gestemd heb...
www.hetbesteboek.nl
Subscribe to:
Posts (Atom)