Ik lees op dit moment een prachtig boek: "Boven is het stil" van Gerbrand Bakker. Het ademt een en al soberheid en nuchterheid. Prachtig vind ik dit soort boeken, waarin geen woord te veel staat: geen ellenlange uitwijdingen en "gewone spreektaal".
Helmer is een boer van 55 en hij leeft met zijn vader van in de tachtig op een boederij in De Beemster. Helmers moeder is reeds lang overleden, evenals zijn tweelingbroer Henk.
Vader is stervende en is door Helmer weggestopt in een bovenkamer van de oude boerderij. Het was de bedoeling dat Henk zo'n 40 jaar geleden de boederij zou over- nemen, maar door zijn fatale ongeluk werd Helmer de nieuwe boer. Hij studeerde literatuur in Amsterdam, maar moest de studie vanwege de boerderij afbreken. Zijn leven lang houdt Helmer hier een wrok tegenover zijn vader aan over.
Andere personages zijn Riet, weduwe van broer Henk en opnieuw getrouwd. Haar zoon, ook Henk genaamd, komt logeren op de boederij van Helmer en zijn vader. Tussen Helmer en Henk onstaat een relatie van aantrekken en afstoten. Het lijkt erop dat beide (latent) homosexsuele gevoelens hebben. Een andere regelmatige gast is buurvrouw Ada (met hazelip) en haar tweeling Ronald en Teun.
Voorts wordt het landleven mooi beschreven, evenals de dieren op de boerderij (de twee ezels bijvoorbeeld). En wat doet die bonte kraai steeds in die boom ? Is zijn aanwezigheid soms een slecht voorteken ?
1 comment:
Ik heb het net uit,
het is inderdaad prachtig!
Post a Comment