Tuesday, February 23, 2016

Gouden jaren

Aanstaande zaterdag organiseert een goede vriendin weer onze jaarlijkse "Vertaalmiddag" (songteksten vertalen; gedichten voordragen). Altijd een gezellige bijeenkomst, inclusief heerlijke hapjes en volop drank. Petje af voor de gastvrouw.


Maar ja: nu nog het uitkiezen van de nummers. Het is de bedoeling dat de deelnemers raden, aan de hand van een vertaalde tekst (Uit het Engels, Duits of Frans of, kan ook: Nederlands-Engels) welke nummer er bedoeld wordt.


Ooit heb ik "In the ghetto" van Elvis nog eens vertaald met "In de Mare" (wijk in Alkmaar). Die werd niet geraden. Het is ook niet makkelijk om een goed nummer voor de wedstrijd te vinden: het nummer mag niet te onbekend, obscuur of te bekend zijn. maar het moet wel een uitdaging zijn.


Ter nagedachtenis aan Bowie heb ik nog enkele nummers van hem overwogen, maar dat gaat niet werken. De meeste songtitels van The Thin White Duke" komen terug in het refrein. Denk bv aan The Jean Genie, China Girl, Let's dance, Fame, Golden Years en Blue Jean. Space Oddity hoor je niet in het in het refrein, maar iedereen die "Major Tom" hoort voorgelezen weet genoeg.


Enfin, ik heb een paar leuke nummers gevonden (niet van Bowie), die aardig aan de vereisten voldoen. Welke ? Dat vertel ik je later. Maar geen "Elvis, Beatles or The Rolling Stones" ("1977"; The Clash).

Wednesday, February 17, 2016

#Treinleven

Treinleven: is dat ook een leven (hebben) ? In elk geval dan meestal geen prettig leven. Buiten de spits tussen Alkmaar en Haarlem geen Intercity meer, alleen een Sprinter. Dan weet je het wel: elk gehucht stoppen. En steeds wordt weer door die vrouwenstem aangekondigd dat je in een Sprinter reist. Alsof ik dat niet terdege zou beseffen.


Eind-station, tussen-station, u bevindt zich-in-de-sprinter-naar-Amsterdam. De zinnen en woorden komen er nooit vloeiend uit, het is allemaal apart ingesproken en daarna aan elkaar geplakt. Ging laatste op maandagochtend om 10.26 naar Haarlem en de trein zat vol. Tot overmaat van ramp was er een vrouw aan het bellen over de energierekening, Later, buiten op straat in Haarlem, was ze nog keihard bleeerend aan de telefoon. Sommigen hebben totaal geen schaamtegevoel.


Een optie is om de Intercity naar Amsterdam te pakken, en dan overstappen op Sloterdijk naar Haarlem. Moet je wel even wachten op een koud perron (de wachthokken zijn ook onverwarmd), Leuker kunnen we het niet maken, maar warmer ook niet.







Sunday, February 7, 2016

WO 1 going on WO 2

Nooit geweten dat de aanslag op aartshertog Franz Ferdinand in 1914 pas in tweede instantie lukte. Zoals je misschien was die aanslag de aanleiding tot de Eerste Wereld oorlog (WO 1).


De eerste poging door aanslagpleger Philip Prinzip ging mis, en de stoet van Ferdinand reed door. Na een rustpauze gingen de aartshertog en zijn vrouw weer op pad. Ze stopten toevallig net bij een cafe waar de Prinzip verbleef. Hij zag zijn kans schoon en schoot de hertog zijn vrouw alsnog dood.


Dit was de lont in het kruitvat dat tot de verschrikkelijk Eerste Wereldoorlog leidde. De meest verschrikkelijke oorlog ooit. Lees er nu een heel goed boek over.
De meeste feiten erin zijn niet nieuw, maar wat ik niet wist dat het een bewuste strategie was om zo veel levens op te offeren met zinloze aanvallen die tot niets leidden.


Het idee was: als de vijand maar meer soldaten verliest dan wij bij deze slag, dan is het goed. Een mensenleven was niets waard. Uiteindelijk zou de partij die de meeste mannen verloor het onderspit delven. Dus als jij 100.000 man verliest om 5 km op te rukken en de vijand daarbij 120.000 man zou verliezen was het ok. Winst saldo: + 20.000.


De hele WO 1 heeft alleen maar verliezers opgeleverd: revoluties, verlies van kolonies, kapitaal en mensenlevens. Het was ook de opstart tot WO 2. Een oorlog die ook niet nodig was, want de relaties van Frankrijk, Duitsland en Engeland waren helemaal niet slecht.
En het zaad van Hitler werd uiteindelijk in 1918 al gezaaid door het verdrag van Versailles, waarbij Duitsland forse herstelbetalingen opgelegd werden.


Kortom: wees maar blij met de EU (hoe traag en slap soms ook). Na eeuwen lang onderling oorlog voeren is er eindelijk vriendschap en samenwerking in West-Europa.