De miskende Joke Pietersen
Altijd al een schilderij van Karel Jansen, Joke Pietersen of Anton de Jong willen hebben ? Sla dan nu je slag. Niet dat dit bekende kunstenaars zijn, maar het Instituut Collectie Nederland (ICN), beheerder van de kunstcollectie van de staat, houdt opruiming en een Karel Appel zit er niet tussen.
Een contraprestatie svp
Via E-bay wordt v.a. 4/7 een deel ervan op www.haaleenstukjemuseuminhuis.nl verkocht; de rest wordt geveild op 23 oktober. De totaal 1400 voorwerpen zijn afkomstig uit musea als het Utrechts Centraal Museum en het Stedelijk Museum De Lakenhal in Leiden. Zowaar geen geringe namen, maar de meeste kunstvoorwerpen zijn daar nooit geexposeerd. Zij komen uit stoffige kelders. Veel zijn gemaakt in het kader van de BKR (Beeldende Kunst Regeling), die in de jaren tachtig werd afgeschaft. Als contraprestatie voor een door de overheid verstrekt inkomen diende de deelnemende kunstenaar werk in te leveren bij de overheid (die het vervolgens opsloeg in depots).
Halve crimineel
Anno 2007 zou zo'n regeling ondenkbaar zijn; de vette jaren, qua uitkeringen, zijn voorbij. Als je nu een uitkering aanvraagt wordt je beschouwd als halve crimineel. In de jaren zeventig lag het allemaal anders, toen groeiden de bomen nog tot in de hemel. Alles en iedereen werd nog gesubsidieerd. Met als gevolg dat we nu nog met een grote berg "overbodige" kunst zitten.
Interessant om eens uit te zoeken hoe de normen waren voor een "uitkering voor kunst" (als er al normen waren). Ik bedoel: wie bepaalde nu wat kunst was of niet ? Kon iedereen zich kunstenaar noemen of diende je er op zijn minst "artistiek" uit te zien (met soepjurk, respectievelijk baardje) ?
Transparantie ?
In elk geval is er via E-bay veel te koop: schilderijen, mode, textiel, sculpturen, kostuums, you name it. Ongetwijfeld zullen er mooie voorwerpen tussen zitten. Misschien een leuk idee om je huis wat op te frissen met kunst ? Waarschijnlijk zal de prijs ook niet te hoog zijn.
Projectleider Bergevoer van het ICN: "Het zou makkelijker zijn om alles in een depot te doen, de deur te sluiten en de sleutel weg te gooien".
Dat dit niet gebeurt is uit verantwoordelijkheidsgevoel: het afstoten van kunst moet "transparant" gebeuren; derhalve de openbare veiling.
Eigenlijk vind ik dat deze kunstvoorwerpen gratis aangeboden dienen te worden, bijvoorbeeld via loting. Zo ziet iedereen nog iets terug van het betaalde belastinggeld voor de BKR...
www.haaleenstukjemuseuminhuis.nl
Friday, June 29, 2007
Tuesday, June 26, 2007
Overpeinzingen op de eerste dag van de herfst
Toch een vreemd idee om vandaag vanaf station Alkmaar te vertrekken, waar gisteren twee doden te betreuren vielen. Opvallend hoe al snel het motief van de moordenaar gezocht werd in eerwraak omdat er door de betrokkenen Turks gesproken werd en er een vrouw bij betrokken was.
Gelukkig was er van de schietpartij niets meer te zien of te ontdekken. Wonderbaarlijk eigenlijk: twee mensenlevens verloren en de volgende dag is het "business as usual"; zelfs bloemen ontbreken. In wijk De Hoef in Alkmaar zag ik wel een grote groep Turken bij een huis buiten staan, zo te zien niet in een vrolijke stemming. Zou het familie zijn ?
Sowieso heerste er een "herfstgevoel" vandaag. Op 26 juni, de zomer net begonnen, voldeed het spijkerjasje amper en de straten lagen bezaaid met takken. Zelfs de trein schudde van links naar rechts (maar hij reed tenminste nog, in tegenstelling tot gisteren). Ik hou mijn hart vast bij dit soort weersomstandigheden; de NS is lichtgeraakt. Voor je het weet ben je gestrand en kun je de nacht in een slaapzak op Haarlem NS doorbrengen. Met gratis koffie en een broodje, dat wel.
In elk geval is het goed weer om te werken. Met zonnige temperaturen lokt immer het strand. Daar ben ik dit jaar nog maar eenmaal geweest. Zou het nog wat worden met die zomer ? Als het zo blijft zullen de last minute reizen weer goed verkopen...
Anyway, er is nu veel werk voor mij in de bieb: vakantiegangers en zieken laten grote gaten in het rooster vallen. De ene zijn dood is de ander zijn brood, nietwaar ?
Ah, bijna 5 uur...Tijd om de uitstekende kant en klare nassi van de DEKA-markt op te warmen. En dan vanavond als ik thuis kom wacht er nog een stuk kip en een blik Amstel op mij. vervolgens een DVD op. Is het leven niet geweldig ?
Gelukkig was er van de schietpartij niets meer te zien of te ontdekken. Wonderbaarlijk eigenlijk: twee mensenlevens verloren en de volgende dag is het "business as usual"; zelfs bloemen ontbreken. In wijk De Hoef in Alkmaar zag ik wel een grote groep Turken bij een huis buiten staan, zo te zien niet in een vrolijke stemming. Zou het familie zijn ?
Sowieso heerste er een "herfstgevoel" vandaag. Op 26 juni, de zomer net begonnen, voldeed het spijkerjasje amper en de straten lagen bezaaid met takken. Zelfs de trein schudde van links naar rechts (maar hij reed tenminste nog, in tegenstelling tot gisteren). Ik hou mijn hart vast bij dit soort weersomstandigheden; de NS is lichtgeraakt. Voor je het weet ben je gestrand en kun je de nacht in een slaapzak op Haarlem NS doorbrengen. Met gratis koffie en een broodje, dat wel.
In elk geval is het goed weer om te werken. Met zonnige temperaturen lokt immer het strand. Daar ben ik dit jaar nog maar eenmaal geweest. Zou het nog wat worden met die zomer ? Als het zo blijft zullen de last minute reizen weer goed verkopen...
Anyway, er is nu veel werk voor mij in de bieb: vakantiegangers en zieken laten grote gaten in het rooster vallen. De ene zijn dood is de ander zijn brood, nietwaar ?
Ah, bijna 5 uur...Tijd om de uitstekende kant en klare nassi van de DEKA-markt op te warmen. En dan vanavond als ik thuis kom wacht er nog een stuk kip en een blik Amstel op mij. vervolgens een DVD op. Is het leven niet geweldig ?
Friday, June 22, 2007
Laatste dagen
5 april 1994
"Last days" is de laatste film van regisseur Gus van Sant; ook op DVD te zien. Hij gaat over de laatste dagen van Kurt Cobain, de zanger/gitarist van Nirvana. Hij pleegde op 5 april 1994 zelfmoord met een geweer. Nu is er al veel gezegd en geschreven over Cobain, maar de laatste dagen van zijn leven waren nog niet verfilmd.
Burn out or fade away
In de film heet hij niet Cobain, maar Blake (maar de acteur is sprekend Cobain). Hij doolt zinloos door bossen, wast zich bij een waterval en warmt een portie oude bonen op. Al de tijd hangt zijn lange blonde haar voor zijn ogen en maakt hij een verdwaasde indruk. Hij is voor niemand aanspreekbaar en mijdt mensen (waaronder zijn vrouw Courtney). Op zijn afscheidsbrief stond: "And remember it's better to burn out than to fade away".
Rock 'n roll held tegen wil en dank
Al met al een ontluisterend beeld van een rock 'roll zanger in verval. Hij wordt geteisterd door heroineverslaving en depressies. Dat terwijl de wereld aan zijn voeten ligt: miljoenen CD's zijn er verkocht van "Nevermind", de tweede schijf van Nirvana.
Toch gaf dit geen bevrediging: hij was een onwillige ster en zat niet op beroemdheid te wachten en zeker niet op het voor de duizendste maal spelen van "smells like teen spirit". Op het eind van zijn leven was hij klaar met muziek maken, al zie je hem in "Last days" nog wel lusteloos enige akkoorden aanslaan, begeleid door klagerige zang.
Typisch Gus
Van Sant heeft heeft het in zijn typische stijl gefilmd: dromerig en zonder iets uit te leggen of duidelijker te maken. Daarvoor blijft de kijker wel met enige vragen zitten: wie zijn die medebewoners van Cobain, waar is zijn vrouw ? etc.
Uiteindelijk zijn die vragen niet belangrijk en gaat het om de sfeer; de feiten zijn toch al bij iedereen grotendeels bekend.
Van Sant doet in "Last days" in feite hetzelfde in zijn film "Elephant", over de schietpartij op de Columbine highschool. Die glijdt ook als een kwade droom aan je voorbij, zonder maar iets uit te leggen over motief of achtergrond.
"Last days" is de laatste film van regisseur Gus van Sant; ook op DVD te zien. Hij gaat over de laatste dagen van Kurt Cobain, de zanger/gitarist van Nirvana. Hij pleegde op 5 april 1994 zelfmoord met een geweer. Nu is er al veel gezegd en geschreven over Cobain, maar de laatste dagen van zijn leven waren nog niet verfilmd.
Burn out or fade away
In de film heet hij niet Cobain, maar Blake (maar de acteur is sprekend Cobain). Hij doolt zinloos door bossen, wast zich bij een waterval en warmt een portie oude bonen op. Al de tijd hangt zijn lange blonde haar voor zijn ogen en maakt hij een verdwaasde indruk. Hij is voor niemand aanspreekbaar en mijdt mensen (waaronder zijn vrouw Courtney). Op zijn afscheidsbrief stond: "And remember it's better to burn out than to fade away".
Rock 'n roll held tegen wil en dank
Al met al een ontluisterend beeld van een rock 'roll zanger in verval. Hij wordt geteisterd door heroineverslaving en depressies. Dat terwijl de wereld aan zijn voeten ligt: miljoenen CD's zijn er verkocht van "Nevermind", de tweede schijf van Nirvana.
Toch gaf dit geen bevrediging: hij was een onwillige ster en zat niet op beroemdheid te wachten en zeker niet op het voor de duizendste maal spelen van "smells like teen spirit". Op het eind van zijn leven was hij klaar met muziek maken, al zie je hem in "Last days" nog wel lusteloos enige akkoorden aanslaan, begeleid door klagerige zang.
Typisch Gus
Van Sant heeft heeft het in zijn typische stijl gefilmd: dromerig en zonder iets uit te leggen of duidelijker te maken. Daarvoor blijft de kijker wel met enige vragen zitten: wie zijn die medebewoners van Cobain, waar is zijn vrouw ? etc.
Uiteindelijk zijn die vragen niet belangrijk en gaat het om de sfeer; de feiten zijn toch al bij iedereen grotendeels bekend.
Van Sant doet in "Last days" in feite hetzelfde in zijn film "Elephant", over de schietpartij op de Columbine highschool. Die glijdt ook als een kwade droom aan je voorbij, zonder maar iets uit te leggen over motief of achtergrond.
Tuesday, June 19, 2007
De luchtballon doorgeprikt ?
Ken jij eern atavar ?
Opvallend: ik ken niemand in mijn vriendenkring of van mijn collega's die in de virtuele wereld van Second Life vertoeft (en daar rijk wordt of solliciteert bij het filiaal van Randstad). Is het niet interessant of niet bekend genoeg ?
Over Second Life wordt genoeg gemeld in de media, daar ligt het niet aan. Ook hebben vele bedrijven zich al gevestigd in de perfecte (?) wereld van Second Life, in de hoop een graantje te kunnen meepikken.
NL-gebruikers
Nu blijkt echter dat het aantal bezoekers/atavars (je alter ego aldaar) tegen valt.
De website Emerce kwam tot de conclusie dat er in Nederland zo'n 17.130 actieve gebruikers zijn. Eerdere schattingen gingen uit van zo'n 160.000 Second Lifers, oftewel 10 % van de bevolking. Wel opvallend is dat de Nederlandse gebruikers tezamen veel meer uren in hun virtuele leven doorbrengen dan bijvoorbeeld Japanners of Italianen.
Wereldwijd gebruikers
Wereldwijd vallen de cijfers ook tegen. De veronderstelde miljoenen gebruikers zijn niet terug te vinden in de statistieken.
Amerika staat bovenaan met 130.000 actieve Second Life-junks(op een bevolking van meer dan 200 miljoen), gevolgd door Duitsland en Frankrijk; Nederland staat negende. In totaal gaat het wereldwijd om zo'n 507.000 gebruikers.
Working for the Linden-dollar
Zij wisselden in mei samen 6,8 miljoen dollar in voor de zgn. Linden-dollars (de betaaleenheid in Second Life).
In diezelfde periode was de totale omzet in echte dollars nog geen half miljoen; een besteding van minder dan 1 dollar per actieve gebruiker.
Overigens: ook in Second Life spenderen mannen, net als in het hele web 2.0-gebeuren, meer tijd als vrouwen in deze virtuele wereld.
De cijfers: de mannen zaten 11.9 miljoen uur achter hun pc, vrouwen 8,9 miljoen uur.
Conclusies ?
Het verbaast me dat Second Life relatief weinig bezoekers trekt. Zijn we nog niet toe aan een virtuele wereld ? Of kan er niets tippen aan de echte ?
Valt de smaak van een glas champagne in Second Life wat tegen ? Voelt die kus van die lekkere babe/kanjer wat flauwtjes aan ? Of mis je je echte vrienden en het geluid van een merel in de tuin ?
Opvallend: ik ken niemand in mijn vriendenkring of van mijn collega's die in de virtuele wereld van Second Life vertoeft (en daar rijk wordt of solliciteert bij het filiaal van Randstad). Is het niet interessant of niet bekend genoeg ?
Over Second Life wordt genoeg gemeld in de media, daar ligt het niet aan. Ook hebben vele bedrijven zich al gevestigd in de perfecte (?) wereld van Second Life, in de hoop een graantje te kunnen meepikken.
NL-gebruikers
Nu blijkt echter dat het aantal bezoekers/atavars (je alter ego aldaar) tegen valt.
De website Emerce kwam tot de conclusie dat er in Nederland zo'n 17.130 actieve gebruikers zijn. Eerdere schattingen gingen uit van zo'n 160.000 Second Lifers, oftewel 10 % van de bevolking. Wel opvallend is dat de Nederlandse gebruikers tezamen veel meer uren in hun virtuele leven doorbrengen dan bijvoorbeeld Japanners of Italianen.
Wereldwijd gebruikers
Wereldwijd vallen de cijfers ook tegen. De veronderstelde miljoenen gebruikers zijn niet terug te vinden in de statistieken.
Amerika staat bovenaan met 130.000 actieve Second Life-junks(op een bevolking van meer dan 200 miljoen), gevolgd door Duitsland en Frankrijk; Nederland staat negende. In totaal gaat het wereldwijd om zo'n 507.000 gebruikers.
Working for the Linden-dollar
Zij wisselden in mei samen 6,8 miljoen dollar in voor de zgn. Linden-dollars (de betaaleenheid in Second Life).
In diezelfde periode was de totale omzet in echte dollars nog geen half miljoen; een besteding van minder dan 1 dollar per actieve gebruiker.
Overigens: ook in Second Life spenderen mannen, net als in het hele web 2.0-gebeuren, meer tijd als vrouwen in deze virtuele wereld.
De cijfers: de mannen zaten 11.9 miljoen uur achter hun pc, vrouwen 8,9 miljoen uur.
Conclusies ?
Het verbaast me dat Second Life relatief weinig bezoekers trekt. Zijn we nog niet toe aan een virtuele wereld ? Of kan er niets tippen aan de echte ?
Valt de smaak van een glas champagne in Second Life wat tegen ? Voelt die kus van die lekkere babe/kanjer wat flauwtjes aan ? Of mis je je echte vrienden en het geluid van een merel in de tuin ?
Friday, June 15, 2007
Aan de kant, ik kom eraan !
Minister Eurlings van Verkeer heeft het plan opgevat notoire agressieve weggebruikers op een "anti-agressie"-cursus te sturen. Dit natuurlijk met het idee dat agressief verkeersgedrag af te leren is. Maar is dat mogelijk ? Zit die agressie niet al te diep verankerd ?
Zelf ben ik helaas ook niet helemaal vrij van agressie in het verkeer. Zo kan ik slecht tegen mensen die geen richting aangeven, nodeloos op de linkerbaan blijven hangen of 60 rijden waar je 80 mag.
Zulke weggebruikers roepen toch ook agressie op ? Dan heb ik het nog niet over al de keren dat mij op de motor geen voorrang werd verleend (ondanks dat ik het wel had) en automobilisten die tegelijk met mij de bocht door willen.
Wat dat betreft is het rijden in een auto, zoals ik nu doe, een stuk relaxter. Je valt meer op en men heeft meer respect voor je. Ook gaat het een stuk trager dan het rijden op een motor, dus de lust om voortdurend in te halen is sterk verminderd.
Bijkomend voordeel: de kans op boetes is ook een stuk lager.
Blijft de vraag waarom sommige weggebruikers zo sukkelig rijden. Ik denk dat ze alleen met zichzelf in het verkeer bezig zijn. Na mij de zondvloed, zoiets.
Nou moet ik wel zeggen dat ik in het verkeer over weinig geduld beschik.
Misschien had ik maar coureur moeten worden...
Zelf ben ik helaas ook niet helemaal vrij van agressie in het verkeer. Zo kan ik slecht tegen mensen die geen richting aangeven, nodeloos op de linkerbaan blijven hangen of 60 rijden waar je 80 mag.
Zulke weggebruikers roepen toch ook agressie op ? Dan heb ik het nog niet over al de keren dat mij op de motor geen voorrang werd verleend (ondanks dat ik het wel had) en automobilisten die tegelijk met mij de bocht door willen.
Wat dat betreft is het rijden in een auto, zoals ik nu doe, een stuk relaxter. Je valt meer op en men heeft meer respect voor je. Ook gaat het een stuk trager dan het rijden op een motor, dus de lust om voortdurend in te halen is sterk verminderd.
Bijkomend voordeel: de kans op boetes is ook een stuk lager.
Blijft de vraag waarom sommige weggebruikers zo sukkelig rijden. Ik denk dat ze alleen met zichzelf in het verkeer bezig zijn. Na mij de zondvloed, zoiets.
Nou moet ik wel zeggen dat ik in het verkeer over weinig geduld beschik.
Misschien had ik maar coureur moeten worden...
Tuesday, June 12, 2007
Nogmaals: 2.0
1.0 en 2.0
Web 2.0: ik heb het er op deze plaats vaker over gehad. Het staat voor de eigen toepassingen van gebruikers van internet. De eerste versie van internet (1.0) was meer van aanbieder na gebruiker toe, bij 2.0 is het gebruik meer interactief.
Weinig bekend
Uit onderzoek van het bureau Ruigrok/Netpanel blijkt dat vooral You Tube, Hyves (zelfs ongeboren vruchten worden al aangemeld) en Marktplaats de meeste bezochte sites van dit moment zijn.
Opvallend verder: slechts 2 % van de Nederlanders weet waar de term Web 2.0 voor staat. Verder blijkt: het is vooral een mannending. Zij steken er meer tijd in en halen er meer uit als vrouwen, zegt Ruigrok/Netpanel.
Mannen en vrouwen
Mannen plaatsen ook meer en andere content op internet dan vrouwen. Zij houden zich meer bezig met muziek, ideeen met betrekking tot een product of dienst, vakkennis en links/bookmarks op internet.
Vrouwen plaatsen vaker dan mannen ervaringen met betrekking tot een ziekte of medicijn, recepten, info over koken en emotionele ervaringen op het net.
Beide seksen leveren andere activiteiten in om deel te nemen aan Web 2.0: sporten, werken, slapen, uitgaan en shoppen worden alle minder gedaan.
Je zou kunnen zeggen dat door de komst van het Web 2.0 zowel meer (internet) als minder activiteiten (zie hierboven) ondernomen worden. Het is in elk geval onpersoonlijker geworden. En wie heeft er nog tijd om een boek te lezen ?
35- en 35 +
Een laatste conclusie: ook qua leeftijd zit er verschil in het gebruik van Web 2.0. Zo zijn jongeren tot 35 over het algemeen beter bekend met de verschillende sites en toepassingen en gebruiken ze die voor meerdere doeleinden.
Verder steken ze meer energie in Web 2.0 en plaatsen ze meer en een grotere diversiteit aan content.
Overigens las ik dat de bekende afbeeldingsite Flickr nu ook onder censuur staat. Te blote plaatjes worden verwijderd; het is maar dat u het weet.
Web 2.0: ik heb het er op deze plaats vaker over gehad. Het staat voor de eigen toepassingen van gebruikers van internet. De eerste versie van internet (1.0) was meer van aanbieder na gebruiker toe, bij 2.0 is het gebruik meer interactief.
Weinig bekend
Uit onderzoek van het bureau Ruigrok/Netpanel blijkt dat vooral You Tube, Hyves (zelfs ongeboren vruchten worden al aangemeld) en Marktplaats de meeste bezochte sites van dit moment zijn.
Opvallend verder: slechts 2 % van de Nederlanders weet waar de term Web 2.0 voor staat. Verder blijkt: het is vooral een mannending. Zij steken er meer tijd in en halen er meer uit als vrouwen, zegt Ruigrok/Netpanel.
Mannen en vrouwen
Mannen plaatsen ook meer en andere content op internet dan vrouwen. Zij houden zich meer bezig met muziek, ideeen met betrekking tot een product of dienst, vakkennis en links/bookmarks op internet.
Vrouwen plaatsen vaker dan mannen ervaringen met betrekking tot een ziekte of medicijn, recepten, info over koken en emotionele ervaringen op het net.
Beide seksen leveren andere activiteiten in om deel te nemen aan Web 2.0: sporten, werken, slapen, uitgaan en shoppen worden alle minder gedaan.
Je zou kunnen zeggen dat door de komst van het Web 2.0 zowel meer (internet) als minder activiteiten (zie hierboven) ondernomen worden. Het is in elk geval onpersoonlijker geworden. En wie heeft er nog tijd om een boek te lezen ?
35- en 35 +
Een laatste conclusie: ook qua leeftijd zit er verschil in het gebruik van Web 2.0. Zo zijn jongeren tot 35 over het algemeen beter bekend met de verschillende sites en toepassingen en gebruiken ze die voor meerdere doeleinden.
Verder steken ze meer energie in Web 2.0 en plaatsen ze meer en een grotere diversiteit aan content.
Overigens las ik dat de bekende afbeeldingsite Flickr nu ook onder censuur staat. Te blote plaatjes worden verwijderd; het is maar dat u het weet.
Thursday, June 7, 2007
Twee sombere gezichtjes op het podium
Boetes en sterren
Twee weken geleden vond de Formule 1-race plaats in het sfeervolle Monaco. De jet-set is er verzameld en dobbert in dure jachten in de haven. Er lopen vele sterren rond (alleen moest Paris Hilton het dit jaar laten afweten...) en het is zien en gezien worden.
Alonso werd eerste, op de hielen gevolgd door zijn teamgenoot. Massa werd derde en stond met een somber gezicht op het podium. Twee weken daarvoor, in Spanje, was het andersom: Massa eerste en Alonso derde; toen stond die laatste met een sip gezicht op het podium. Sip omdat hij niet gewonnen had.
Weinig bekend: officieel kun je van de FIA (de overkoepelende bond) een boete van 5000 dollar krijgen als je sjacherijnig op het podium staat !
MM-werk
De hoofdzaak blijft racen, ook in Monte Carlo. Ooit vroeg een journalist aan Niki Lauda: "Je rijdt een paar millimeter van de vangrail. Is dat niet gevaarlijk ?"
Zijn antwoord: "Ik zit er een millimetyer vanaf en dat is genoeg".
Het is krap in de straten van het vorstendom. Menig coureur die er crasht en ooit reed er een de haven haven in.
Blind to the ifs in life
Wat te denken van "blind" de tunnel in met 280 km/u ? Op een doordeweekse dag rijdt de automobilist er zo'n beetje 50 km/u. Tijdens de Grand Prix gebeurt het regelmatig dat coureurs er op elkaar knallen. Het slachtoffer komt vervolgens met drie wielen (of minder) de tunnel uit.
Vroeger stond er trouwens bij de uitgang van de tunnel nog een vangrail, maar na de bijna fatale crash van Wendlinger in '94 hebben ze die maar verwijderd en kun je rechtdoor bij de betreffende chicane.
DC voor joker gezet
Nadeel van Monaco is dat er bijna niet kan ingehaald worden, de straten zijn er te smal. Ooit zat Coulthard (DC) zo'n 13 ronden achter Bernoldi in diens inferieure Arrows voordat hij er voorbij kon. (Maar misschien zegt dit meer over DC's rijderskwaliteiten).
De editie 2007 was helaas geen opwindende race: geen inhaalacties en crashes. In 1996 finishten in de regen slechts 7 van de 22 deelnemers; dat was nog eens spectaculair...
Het circuit Gilles Villeneuve
Zondag de race in Montreal, een vrij snel circuit met een verradelijke chicane na bocht 17, waarop menige rijder zich verkijkt en daardoor in de muur belandt.
Volgende week de USA, een van de saaiste races op Indianapolis op de kombaan.
Zal Ralf, de broer van, weer hard crashen (zoals een paar keer eerder in Amerika) ? Zal Hamilton, de jonge Brit zijn eerste zege pakken ? En onze Christian Albers, kan hij ook boven P 22 kwalificeren ?
Veel plezier zondag !
Twee weken geleden vond de Formule 1-race plaats in het sfeervolle Monaco. De jet-set is er verzameld en dobbert in dure jachten in de haven. Er lopen vele sterren rond (alleen moest Paris Hilton het dit jaar laten afweten...) en het is zien en gezien worden.
Alonso werd eerste, op de hielen gevolgd door zijn teamgenoot. Massa werd derde en stond met een somber gezicht op het podium. Twee weken daarvoor, in Spanje, was het andersom: Massa eerste en Alonso derde; toen stond die laatste met een sip gezicht op het podium. Sip omdat hij niet gewonnen had.
Weinig bekend: officieel kun je van de FIA (de overkoepelende bond) een boete van 5000 dollar krijgen als je sjacherijnig op het podium staat !
MM-werk
De hoofdzaak blijft racen, ook in Monte Carlo. Ooit vroeg een journalist aan Niki Lauda: "Je rijdt een paar millimeter van de vangrail. Is dat niet gevaarlijk ?"
Zijn antwoord: "Ik zit er een millimetyer vanaf en dat is genoeg".
Het is krap in de straten van het vorstendom. Menig coureur die er crasht en ooit reed er een de haven haven in.
Blind to the ifs in life
Wat te denken van "blind" de tunnel in met 280 km/u ? Op een doordeweekse dag rijdt de automobilist er zo'n beetje 50 km/u. Tijdens de Grand Prix gebeurt het regelmatig dat coureurs er op elkaar knallen. Het slachtoffer komt vervolgens met drie wielen (of minder) de tunnel uit.
Vroeger stond er trouwens bij de uitgang van de tunnel nog een vangrail, maar na de bijna fatale crash van Wendlinger in '94 hebben ze die maar verwijderd en kun je rechtdoor bij de betreffende chicane.
DC voor joker gezet
Nadeel van Monaco is dat er bijna niet kan ingehaald worden, de straten zijn er te smal. Ooit zat Coulthard (DC) zo'n 13 ronden achter Bernoldi in diens inferieure Arrows voordat hij er voorbij kon. (Maar misschien zegt dit meer over DC's rijderskwaliteiten).
De editie 2007 was helaas geen opwindende race: geen inhaalacties en crashes. In 1996 finishten in de regen slechts 7 van de 22 deelnemers; dat was nog eens spectaculair...
Het circuit Gilles Villeneuve
Zondag de race in Montreal, een vrij snel circuit met een verradelijke chicane na bocht 17, waarop menige rijder zich verkijkt en daardoor in de muur belandt.
Volgende week de USA, een van de saaiste races op Indianapolis op de kombaan.
Zal Ralf, de broer van, weer hard crashen (zoals een paar keer eerder in Amerika) ? Zal Hamilton, de jonge Brit zijn eerste zege pakken ? En onze Christian Albers, kan hij ook boven P 22 kwalificeren ?
Veel plezier zondag !
Monday, June 4, 2007
NS: goed voor uw conditie
Try walking in my shoes
Vandaag ben ik lopend van station Haarlem naar het bibliotheekfiliaal Noord gegaan, een tippel van zo'n half uur. Normaal ga ik per bus, maar ik was vroeg, de zon scheen en de ijsjes lokten. Dus waarom niet wandelen ?
Het juiste profiel
Al met al voldeed ik vandaag keurig aan het profiel van de gemiddelde treinreiziger: gemiddeld loopt of fietst hij/zij zo'n 38 minuten van en naar het station. Als ik de fietstocht van vandaag (Alkmaar-Heiloo NS) er bij optel, kom ik zelfs nog boven de 38 minuten. Op de motor of met de auto naar het werk ? 5 minuten lichaamsbeweging maximaal...
Zo zie je maar weer: elk nadeel heeft zijn voordeel. De ergenis door vertragingen, ongeneerd bellende mensen, schreeuwende kids en weinig beenruimte wordt gecompenseeerd door het idee dat ik lekker gezond bezig ben.
Campagne
De NS is een campagne gestart waarin de "gezonde treinreiziger" figureert. Wervende zinnen als "treinreizigers halen fluitend hun dagelijkse portie beweging" galmen ter ondersteuning.
Wat zit hier achter, vraagt de door schade en schande wijs geworden gebruiker zich af.
En nog is het niet genoeg
Bert Klerk, baas van Prorail, kwam vorige week met het advies om de reizigers, ipv de treinen, meer te laten bewegen. Dit betekent in de praktijk: minder vaste aankomst -en vertrektijden en minder vaste perrons. Ergo: de reiziger moet meer van perron naar perron lopen. Een en ander zou moeten leiden tot minder vertragingen.
U bent gewaarschuwd !
Vandaag ben ik lopend van station Haarlem naar het bibliotheekfiliaal Noord gegaan, een tippel van zo'n half uur. Normaal ga ik per bus, maar ik was vroeg, de zon scheen en de ijsjes lokten. Dus waarom niet wandelen ?
Het juiste profiel
Al met al voldeed ik vandaag keurig aan het profiel van de gemiddelde treinreiziger: gemiddeld loopt of fietst hij/zij zo'n 38 minuten van en naar het station. Als ik de fietstocht van vandaag (Alkmaar-Heiloo NS) er bij optel, kom ik zelfs nog boven de 38 minuten. Op de motor of met de auto naar het werk ? 5 minuten lichaamsbeweging maximaal...
Zo zie je maar weer: elk nadeel heeft zijn voordeel. De ergenis door vertragingen, ongeneerd bellende mensen, schreeuwende kids en weinig beenruimte wordt gecompenseeerd door het idee dat ik lekker gezond bezig ben.
Campagne
De NS is een campagne gestart waarin de "gezonde treinreiziger" figureert. Wervende zinnen als "treinreizigers halen fluitend hun dagelijkse portie beweging" galmen ter ondersteuning.
Wat zit hier achter, vraagt de door schade en schande wijs geworden gebruiker zich af.
En nog is het niet genoeg
Bert Klerk, baas van Prorail, kwam vorige week met het advies om de reizigers, ipv de treinen, meer te laten bewegen. Dit betekent in de praktijk: minder vaste aankomst -en vertrektijden en minder vaste perrons. Ergo: de reiziger moet meer van perron naar perron lopen. Een en ander zou moeten leiden tot minder vertragingen.
U bent gewaarschuwd !
Friday, June 1, 2007
Blogstress rukt op
Na stress op het werk, stress van het niets doen en stress door slechte liefdesverhoudingen lijden veel mensen nu ook aan blogstress.
Velen starten een weblog, maar na drie maanden is de inspiratie op. Alles is dan al zo'n beetje ter sprake gekomen: de reparatie van de wasmachine, de ruzie met de Boze Buurman en het overlijden van de kat.
Ik kan het me ook voorstellen: de meesten van ons hebben niet zo'n opwindend leven, dus als je je verplicht voelt elke dag over je droge bestaan te schrijven loop je al snel vast.
Er zijn bloggers die zich toch geroepen voelen elke dag een bericht te publiceren ("je bent nooit gesloten") en dat geeft dan veel druk. Ik zou het ook niet willen: elke dag een nieuw verhaal plaatsen.
Het probleem is dat, als je eenmaal elke dag iets post, je "fans" elke dag op je blog zullen kijken. Zodoende komt de blogger onder druk komt te staan van teleurgestelde mensen en ontstaat de blogstress.
Zelf vind ik twee maal per week een bericht posten mooi. Ik hoef het ook niet altijd over mijn persoonlijke leven te hebben, maar ik kan kiezen uit een groot aantal onderwerpen. Ik heb diverse interesses en hou de media goed in de gaten; zo kom je nog eens leuke "topics" tegen.
Het verbaast me zelf dat ik nog maar een paar keer over mijn grote passies Formule 1 en voetbal geschreven heb. Zo druk heb ik het met andere items.
Conclusie: blogstress veroorzaak jezelf. Schrijf regelmatig (minimaal 1 x per week lijkt mij), maar niet elke dag. Tenzij je natuurlijk een feuilleton maakt. (Bestaat er al zo'n blog ?).
Dat wil niet zeggen dat ik nooit een zekere druk voel. Uiteindelijk "moet" ik twee maal per week iets leuks/interessants maken. Al is het alleen maar om mijn ego te strelen...
Velen starten een weblog, maar na drie maanden is de inspiratie op. Alles is dan al zo'n beetje ter sprake gekomen: de reparatie van de wasmachine, de ruzie met de Boze Buurman en het overlijden van de kat.
Ik kan het me ook voorstellen: de meesten van ons hebben niet zo'n opwindend leven, dus als je je verplicht voelt elke dag over je droge bestaan te schrijven loop je al snel vast.
Er zijn bloggers die zich toch geroepen voelen elke dag een bericht te publiceren ("je bent nooit gesloten") en dat geeft dan veel druk. Ik zou het ook niet willen: elke dag een nieuw verhaal plaatsen.
Het probleem is dat, als je eenmaal elke dag iets post, je "fans" elke dag op je blog zullen kijken. Zodoende komt de blogger onder druk komt te staan van teleurgestelde mensen en ontstaat de blogstress.
Zelf vind ik twee maal per week een bericht posten mooi. Ik hoef het ook niet altijd over mijn persoonlijke leven te hebben, maar ik kan kiezen uit een groot aantal onderwerpen. Ik heb diverse interesses en hou de media goed in de gaten; zo kom je nog eens leuke "topics" tegen.
Het verbaast me zelf dat ik nog maar een paar keer over mijn grote passies Formule 1 en voetbal geschreven heb. Zo druk heb ik het met andere items.
Conclusie: blogstress veroorzaak jezelf. Schrijf regelmatig (minimaal 1 x per week lijkt mij), maar niet elke dag. Tenzij je natuurlijk een feuilleton maakt. (Bestaat er al zo'n blog ?).
Dat wil niet zeggen dat ik nooit een zekere druk voel. Uiteindelijk "moet" ik twee maal per week iets leuks/interessants maken. Al is het alleen maar om mijn ego te strelen...
Subscribe to:
Posts (Atom)