Ben net begonnen in deel 5 van "Het Bureau" van de onlangs overleden J.J.Voskuil. Het is wereld's meest omvangijke roman (Iets van 6000 pagina's). De eerste 3 delen heb ik achter elkaar gelezen en toen had ik er even genoeg van. Een jaar later deel 4opgepakt en nu deel 5. Het is ook niet erg om een jaar pauze in te lassen: je zit zo weer in het sfeertje en veel verandert er niet op Het Bureau.
Het sfeertje van zinloze bezigheden. Zoals daar zijn: onderzoek naar oude gebruken rond de nageboorte van het paard, het gebruik van de dorsvleugel versus de kniezeis en de geschiedenis van het eten van roggebrood en witbrood. De bevindingen op dit gebied worden gepubliceerd in het eigen tijdschrift "Bulletin" (dat bijna niet gelezen wordt).
Hoofspersoon Maarten de Koning (alter ego van voskuil)werkt tegen wil en dank op het Bureau. Hij vindt zijn werk onzin en wringt zich in allerlei bochten om er maar het beste van te maken.
Net als je al het gekibbel en gezeur over niets zat begint te worden (net als Maarten regelmatig overkomt), volgt er een sterke passage over Maarten die verdwaalt in een bibliotheek of zijn demente schoonmoeder op bezoek krijgt. Arme Maarten, het overkomt hem allemaal maar...
Knap van Voskuil zoals hij het bekrompen kantoor - en onderzoekssfeertje beklemmend weet neer te zetten. Zo boeiend dat het 6 dikke pillen blijft intrigeren.
Nu zit ik halverwege deel 5 en ik verheug me al op deel 6 en 7. En daarna ? Dan begin ik over een paar jaar gewoon opnieuw met deel 1.
No comments:
Post a Comment