Saturday, May 24, 2008

It's all in the game

Een veel gebruikte uitdrukking in de Formule 1 (F 1) in de jaren zestig en zeventig was "It's all in the game". Je kon als coureur grote successen boeken, maar in elke race reed de dood mee en kon het zomaar voorbij zijn.

De dood was in de racerij een geaccepteerd risico; het hoorde nu eenmaal bij. Bij de geringste crash vloog een F 1-auto al in de fik en meerdere keren verbrandden coureurs levend in hun bolides (waaronder twee maal op Zandvoort). Brandweerlieden (zonder brandwerende kleding) stonden erbij en keken ernaar.

Gelukkig is er veel verbeterd qua veiligheid en vallen er geen doden en zwaargewonden meer in de F 1. De video's op You Tube van dodelijke crashes uit het verleden stemmen niet vrolijk. Ik zou daardoor zelfs een hekel aan autoracen kunnen krijgen. Begrijp me goed: crashes zijn leuk, maar dan zonder persoonlijke gevolgen voor de rijder.

In zijn boek "Mijn Formule 1" beschrijft Koen Vergeer op levendige wijze een aantal coureurs uit vroegere tijden, evenals zijn eigen ervaringen met F 1.
Als hij over het Japanse Fuji circuit verhaalt weet hij racen met Japanse mythologie te verbinden. Met hetzelfde gemak switcht hij naar jeugdervaringen op het circuit Zandvoort, op een druilige doordeweekse dag op zoek naar de precieze plek waar Williamson in 1973 verongelukte.

Een ding is zeker: de F 1 was in vorige deccenia nog niet de goed geoliede geldmakende machine die het nu is. Coureurs waren nog "echte mannen", niet bang voor de dood. Playboys, gek op mooie vrouwen. Roken en drinken deden ze volop in hun vrije tijd. De Engelse wereldkampioen van 1976, James Hunt, was diep in de nacht nog op zoek naar bier op de (publieks) camping...
Bezoekers konden nog vrijelijk in de pit rondlopen en hun helden/favoriete bolides van dichtbij bewonderen, zonder weggestopt te worden achter grote hekken.

Toen Graham Hill eens bruut van de baan gereden werd door een concurrent stuurde hij hem de volgende dag de cursus "Hoe leer ik autoracen"...
Vergeer's boek staat vol met dat soort anekdotes. Kostelijk !

No comments: