Heroes of no more heroes ?

Als je de samenstellers van de expositie "Held" in de Nieuwe Kerk in Amsterdam (t/m 11/11) mag geloven is de held weer helemaal terug. Mijns inziens is de held nooit weg geweest, maar goed.
Het is prettig om er rond te lopen, al is het alleen vanwege het interieur van de Nieuwe kerk, met al zijn historie. Leuk om te zien vond ik persoonlijk de shirtjes van Zidane en Seedorf en een foto met bijschrift van Ruud van Nistelrooy voor zijn ouders ten tijde van zijn debuut voor Oranje.

Het grote thema van "Held" is Michiel de Ruyter, die nog steeds voor sommigen een heldenrol vervult. Interessant om te zien hoe de nazi's hem voor hun eigen doeleinden trachtten te gebruiken; al met al deed die campagne overigens niets af aan zijn populariteit bij de Nederlandse bevolking.

Opvallend is hoe snel een held van zijn voetstuk kan vallen. Gouverneur Heusz van Indie, waar in 1935 nog een monument voor werd opgericht in Amsterdam, werd in 1967 beschimpt en (het standbeeld) beklad door de Provo's. Het schilderij van Wilhelmina werd door opstandelingen in Indie kapot gesneden (schilderij te zien in de Niewe Kerk). En wat te denken van OJ Simpson ? Een duidelijker geval van "hero to zero" is niet te bedenken.

Ik vraag me wel eens af: wie zijn mijn helden ? En zeker, ik heb ook meegezongen met "No more heroes" van The Stranglers. Maar ging dat niet mee over (te) oude popsterren die hun beste tijd gehad hebben ?
Maar goed, er zijn natuurlijk wel wat mensen waarvoor ik bewondering heb. Ik denk aan een aantal popmuzikanten (natuurlijk Mark E.Smith vvan The Fall), meervoudig wereldkampioen schaken (tegenwoordig in de oppostie tegen Poetin) Kasparov en de grootste Formule 1 coureur aller tijden Ayrton Senna. Verder nog wat filmsterren (Nicole kidman) en regisseurs (Stanley kubrick). En natuurlijk niet te vergeten...

De lijst wordt langer en langer. Het is goed rolmodellen te hebben. Maar zijn het ook helden ? Echte helden sterven jong door roekeloosheid en grote opofferingsgezindheid en worden daardoor onsterfelijk, zoals James Dean. Zo blijft de mythe in stand, voordat het verval inzet (de vette Elvis Presley).