My old man (he smoked too many cigs)

Ian Dury and The Blockheads

De titel van deze "post" komt van een nummer van Ian Dury ("My old man"). Hij zingt hierin over zijn vader, die buschauffeur bij London Transport was
(later privechauffeur op een "Roller" (Rolls Royce). Hij rookte veel.
Het nummer doet me aan mijn vader denken, die op 20 maart op 74 jarige leeftijd overleden is. Niet dat hij ooit (bus) chauffeur was, maar hij rookte wel als een ketter, net als Dury's vader. Uiteindelijk overleed mijn oude man aan slokdarmkanker, ongetwijfeld aangewakkerd door de vele opgestoken shaggies. Voor zijn reis naar het hiernamaals kreeg ie nog twee sigaretten in de borstzak mee. Overigens wil ik er niet te licht over praten, het is een pijnlijke ziekte waardoor je bijna niet meer kunt slikken (en dus niet kunt eten).

Zelfgemaakt versus C 1000

Het contact met mijn vader is overigens nooit intensief geweest. Ten eerste woonde hij, na de scheiding van mijn ouders, al 25 jaar in Wageningen, wat het bezoek al wat omslachtiger maakte en ten tweede kwam het initiatief altijd van mij.
Maar goed, hij vond het altijd leuk als ik bij hem was en zijn zelfgemaakte macaroni smaakte goed, speciaal met typisch gebakken ei a la Aart Reurink. De laatste jaren kwam er vaker pasta van de C 1000 op tafel (maar wel met dat zelfgebakken ei). Vooraf diende altijd gebeden te worden, want zowel hij als zijn vrouw waren gelovig.
Ik had wel moeite met zijn denkbeelden over homosexualiteit en euthanasie. Maar goed: iedereen heeft recht op zijn opvattingen. Overigens hebben we over die beide onderwerpen (en de bijbel) heel wat discussies gevoerd.

De Hof van Eden

Zijn vrouw is nu bijna 80 en hij nam de afgelopen 10 jaar steeds meer werk uit haar handen, zelfs toen hij het fysiek niet meer aankon. De tuin bijhouden werd ook steeds zwaarder. Die tuin was overigens een klein paradijs: lekker ruim en met mooie, bloeiende struiken en een kabbelend vijvertje.
Behalve mijn vader ben ik nu ook die tuin kwijt en mijn lekkere ritjes op de motor naar Wageningen, binnendoor rijdend vanaf Driebergen en langs Doorn en Rhenen. Een prachtige route door vele bossen (oppassen voor overstekende herten !) en langs de Grebbeberg (waar ik vaak de graven van de gevallenen bezocht). Bij Rhenen kwam dan de (Neder)Rijn in zicht. Wat een gemis dat wij in Noord-Holland geen rivieren hebben, zo kronkelend en stromend. Dat is wat wel anders dan het Noord-Hollandskanaal.

Orgel

Zij overlijden doet mij toch meer dan ik gedacht had, ook al zagen we elkaar maar twee maal per jaar.Ik zal zijn eenvoud missen, zijn humor en zijn verhalen over vroeger. Je kon ook over bijna elk onderwerp met hem praten, het was een belezen man. Af en toe bespeelde hij het (gigantische) orgel, dat een groot deel van de achterkamer in beslag nam. Ook de orgelmuziek van de crematie had ie zelf uitgezocht.
Ik ben blij dat hij een paar jaar geleden nog bij mij op visite was en dat we toen een strandwandeling gemaakt hebben. Lekker koffie gedronken bij Minkema in Camperduin en heel wat afgepraat.