"Family life makes me feel uneasy" zingt Ian Curtis in "Colony".
Nee, de op 18 mei 1980 door zelfmoord om het leven gekomen zanger van Joy Division was niet bepaald een gezinsman.
Dat blijkt ook uit de film "Control" van Anton Corbijn. In sfeervol zwart-wit geschoten, schetst hij in dit debuut opkomst en ondergang van Joy Division. Dit tegen de achtergrond van het grauwe Manchester van de jaren zeventig en tachtig van de vorige eeuw.
Accurater: "Control" gaat over de getormenteerde ziel van Ian Curtis. Ongemakkelijk in zijn huwelijk en vader van een baby-dochter, zoekt hij ontsnapping in de muziek van Joy Division. Voeg daar aan toe de in aantal oplopende epilepsieaanvallen en het beeld van de lijdende Curtis is compleet.
Zelden heeft iemand met grotere openheid gezongen over zijn persoonlijke leven. Nooit klonk er een groep zo donker als Joy Division.
Net voor de grote doorbraak verhing Curtis zich op 23-jarige leeftijd. Zijn dood zorgde mede voor een grote populariteit van Joy Division. De postuum uitgebrachte single "Love will tear us apart" en de lp "Closer" verkochten enorm.
"Conrol" is gebaseerd op het boek van Deborah Curtis, de weduwe van. De film concentreert zich daarom voornamelijk op het persoonlijke leven van Ian Curtis. Daarom weinig sex, drugs and rock'n roll in deze film. De rest vasn de band hangt er wat sullig bij.
De rock 'n roll die er wel in zit is uitstekend. De acteurs spelen de muziek overtuigend na; godzijdank geen playback. Het doet je verlangen naar meer, maar de volgende scene vindt plaats in huize Curtis, waar de luiers drogen in het armetierige arbeidershuisje.
De eindscene is ontroerend: omhoog kringelt de rook van het verbrande lichaam van Ian Curtis uit de pijp van het crematorium. Waarom, Ian, waarom ?
"Here are the young men, the weight on their shoulders..."
1 comment:
uh. interesting post!
Post a Comment