Bandieten slaan toe

Money, that's what we want

Zondagavond werd de OBA aan het Oosterdok in Amsterdam overvallen en werd de kluis leeg gehaald. Dit ondanks de aanwezige bewaking. De hele dag hebben ze weinig te doen en als het er op aan komt laten ze zich opsluiten als kleine jongetjes.
Maar goed, dat neemt niet weg dat het toch een vrij schokkende gebeurtenis is. Als zelfs bibliotheken al overvallen worden waar het eindigt het dan ? Is het volgende slachtoffer de ijscoman ("Ik wil je Magnums") of de schillenboer ? ("Je schillen of je leven"). In elk geval hebben de overvallers de kostbare en zeldzame oude boeken van de OBA niet meegenomen, dat scheelt.

Lunchen: -1 of 7 +

Regelmatig werk ik tegenwoordig op zondag in de OBA en ik begin onderhand een beetje gewend te raken. In het begin komt er veel op je af, alleen al vanwege de grootte van het gebouw. Sinds kort heb ik ontdekt waar de personeelsverbljven zich bevinden: diep in de kelder.
Terwijl je op de andere verdiepingen een prachtig uitzicht op het IJ hebt komt er daar geen straaltje licht binnen. In elk geval kun je er even rustig eten, in tegenstelling tot het aanwezige La Place restaurant (waar je als personeel wel 50 % korting krijgt).

Muisloos

Uiteraard heeft de OBA een mooie collectie, dat zit wel snor. De ruimte is ook ok.
Verder loop je als informatiemedewerker tegen veel onwennigheid van klanten aan.
De meesten hebben geen flauw idee hoe de uitleenapparaten of betaalautomaten werken.
Voorts: hoe moetje printen/kopieren (beide ook met opgeladen pas of tegoedbon) en problemen met het bedienen van de muisloze MACs.

Welkom op Media

Afgelopen zondag werkte ik ook op de afdeling "Media": alle CD's/DVD's/CD-ROMS verzameld op 1 plek. De sfeerverlichting is mooi (gekleurd neon), maar eigenlijk te donker om goed te kunnen zien. Veel bewegwijzering is er ook nog niet; door het personeel is hier en daar een bordje of een letter opgehangen...
Een eigen PC voor de medewerker (om materialen op te zoeken)ontbreekt vooralsnog. De eerste maal dat ik er werkte heb ik wel 7 maal de roltrap naar een etage hoger genomen om daar wat voor de klant op te zoeken. Maar dat leer je snel af: je blijft aan het heen en weer rennen. Leuk zijn de Jules Verne-achtige "duikbootstoelen" waarin de klant kan plaatsnemen.

Kick

Als nieuweling wordt je ook snel voor de leeuwen geworpen, zonder goede uitleg van hoe en een en ander werkt.
Maar goed: al doende leer je. Het is wel een kick om in de grootste en nieuwste bibliotheek van Nederland te werken. Dat heb ik dan wel weer voor elkaar...
Bovendien staat er een aardige collectie rockbiografieen.