Vanavond op tv voor het eerst sinds jaren weer eens een "Classic albums" over een Nederlandse artiest/groep: Herman Brood met "Shpritsz".
Heb genoten van de aflevering met "Never mind the bollocks" van The Sexpistols overigens. Ik zal niet de enige zijn, want na elke uitzending van de reeks schiet de verkoop van cd's/downloads van de betreffende albums omhoog. Goede zaak dat "Het Nationale Product" (vreselijke term trouwens) nu ook onder de aandacht komt.
In de Volkskrant stond onlangs een artikel over het schrale aanbod van popmuziek op de Nederlandse tv. Ook de "Nederpopshow" trok te weinig kijkers. Opvallend ook dat die bandjes allemaal 1 minuut willen optreden in DWDD. Het is een aanfluiting. Langer optreden schijnt niet te kunnen, want dan zappen meteen honderduizenden kijkers weg. "Bah ! Live popmuziek ! "
En ja, in de "Nederpopshow" werden de nummers wel volledig gespeeld. Maar in dat programma moest dan zonodig weer een melige quiz met bekende NL popmuzikanten geprogrammeerd worden. Altijd weer die flauwe popquizjes. Wie van de deelnemers krijgt de meeste lachers op zijn hand ?
Wat dat betreft is het BBC-programma "Later...with Jools Holland" een verademing. Elke aflevering een stuk of 6 a 7 artiesten/bands die alle live een paar nummers spelen. En in elk denkbaar popgenre. Tussendoor is er zelfs nog ruimte voor een kort interview met een gast.
Zo wil ik het in Nederland op de buis ook graag zien. Live, een uur lang, veel muzikanten en geen flauwe quizjes. Zo moeilijk kan dat toch niet zijn ? Never mind the bollocks: here is some live rock 'n roll for you !
Wednesday, March 30, 2011
Wednesday, March 23, 2011
Risky business
Afgelopen zaterdag hadden we weer een "riskavond". Je weet wel: het spel van veroveren en verliezen. Van het gooien van zessen tot enen. De ene keer verover je bijna de hele wereld, de andere keer voel je je de grootste loser.
Zo'n laatste avond was het zaterdag: mijn blauwe legers voelden bijzonder stroperig aan, mijn vijanden kreeg ik niet uit de buurt en ik trok regelmatig de verkeerde kaarten ("Slechts 4 legers"). Dan weet je al: dit wordt niets vandaag.
Vriend M. won na lange tijd weer eens (en twee maal op rij). De andere 3 deelnemers wilde daarna nog een spelletje spelen, maar ik was leeg. De wet van Murphy had me murw gemaakt.
Sowieso: het echte fanatieke spelen is er bij mij wel even af. Tenslotte speel ik het Risk al zo'n 30 jaar. Hele ranglijsten van onze prestaties hielden we bij. Aan het eind van het seizoen was er voor de sterkste speler zelfs een heuse bekeruitreiking. Eenmaal speelden we tot 6 uur 's ochtends; van de lichte aardbeving die er toen in Alkmaar plaatsvond merkten we niets. Geen legertje wat er trilde.
Nu bekruipt me wel eens het gevoel dat fut er bij mij uit is. Ok, tactiek speelt zeker een rol, maar verder is het belangrijk om hoge ogen te scoren met de "de dobblies". Een paar enen achter elkaar gooien kan enorme gevolgen hebben.
Vooral als de tegenstander er weer tien legers kan bijzetten. En dan wordt het voor blauw een "mission impossible."
Enfin, ik moet maar weer eens een paar keer winnen, dan komt de ware strijdlust weer terug. Het is het gevoel dat de troepen van Kadaffi nu zullen hebben, oog in oog met de vliegtuigen van de geallieerden.
Zo'n laatste avond was het zaterdag: mijn blauwe legers voelden bijzonder stroperig aan, mijn vijanden kreeg ik niet uit de buurt en ik trok regelmatig de verkeerde kaarten ("Slechts 4 legers"). Dan weet je al: dit wordt niets vandaag.
Vriend M. won na lange tijd weer eens (en twee maal op rij). De andere 3 deelnemers wilde daarna nog een spelletje spelen, maar ik was leeg. De wet van Murphy had me murw gemaakt.
Sowieso: het echte fanatieke spelen is er bij mij wel even af. Tenslotte speel ik het Risk al zo'n 30 jaar. Hele ranglijsten van onze prestaties hielden we bij. Aan het eind van het seizoen was er voor de sterkste speler zelfs een heuse bekeruitreiking. Eenmaal speelden we tot 6 uur 's ochtends; van de lichte aardbeving die er toen in Alkmaar plaatsvond merkten we niets. Geen legertje wat er trilde.
Nu bekruipt me wel eens het gevoel dat fut er bij mij uit is. Ok, tactiek speelt zeker een rol, maar verder is het belangrijk om hoge ogen te scoren met de "de dobblies". Een paar enen achter elkaar gooien kan enorme gevolgen hebben.
Vooral als de tegenstander er weer tien legers kan bijzetten. En dan wordt het voor blauw een "mission impossible."
Enfin, ik moet maar weer eens een paar keer winnen, dan komt de ware strijdlust weer terug. Het is het gevoel dat de troepen van Kadaffi nu zullen hebben, oog in oog met de vliegtuigen van de geallieerden.
Thursday, March 17, 2011
Pakken, vouwen, stempelen
Nu bijna begraven, maar eens een grote vernieuwing binnen het busvervoer: de strippenkaart. Geintroduceerd in mei 1980 was het een operatie om de macht van de busmaatschappijen (totaal 25) te doorbreken. Allemaal onafhankelijk opererend, ieder met zijn eigen tarieven. En voor de passagier onhandig: met 3 maatschappijen reizen betekende 3 kaartjes kopen. De strippenkaart onderving dat probleem: overal bruikbaar en met uniforme tarieven.
Alleen die zone-indeling, daar begreep niemand iets van. En dat leidde tot grijs rijden. Waarom niet alles per kilometer berekenen ? Nee, eerst een basiszone aftikken en dan bekijken hoeveel stripjes er nog meer gestempeld moesten worden.
Ja, ik heb ook veel grijs en zwart gereden. Als de automaat maar klikte, dan was het al snel goed. Te weinig afstempelen, dubbel stempelen en ongeldig stempelen.
De buschauffeurs waren aanvankelijk tegen de "stripper": bang om fooi mis te lopen. Het was de bedoeling dat de klanten hun strippenkaarten op het postkantoor/bij de sigarenboer aanschaften, zodat de chauffeur helemaal niets meer met geld te maken zou hebben. Dat idee werd al snel losgelaten toen bleek dat er wel degelijk behoefte was om een kaartje in de bus te kopen. Die was dan wel duurder.
Overigens nooit bij stilgestaan dat het getrapte vlaggetje (met de 3 treden) op de strippenkaart symbool stond voor de handelingen "pakken, vouwen en stempelen." De pijlen van boven naar beneden: in de richting van de automaat. Het handje onderaan: daar vast houden.
Enfin, de OV Chipkaart rukt op en die is wel zo makkelijk. Kun je tenminste ook in de trein gebruiken. En eindelijk kost een enkeltje gewoon de helft van een retourtje. Is er toch nog wat licht aan het einde van de NS-tunnel.
Alleen die zone-indeling, daar begreep niemand iets van. En dat leidde tot grijs rijden. Waarom niet alles per kilometer berekenen ? Nee, eerst een basiszone aftikken en dan bekijken hoeveel stripjes er nog meer gestempeld moesten worden.
Ja, ik heb ook veel grijs en zwart gereden. Als de automaat maar klikte, dan was het al snel goed. Te weinig afstempelen, dubbel stempelen en ongeldig stempelen.
De buschauffeurs waren aanvankelijk tegen de "stripper": bang om fooi mis te lopen. Het was de bedoeling dat de klanten hun strippenkaarten op het postkantoor/bij de sigarenboer aanschaften, zodat de chauffeur helemaal niets meer met geld te maken zou hebben. Dat idee werd al snel losgelaten toen bleek dat er wel degelijk behoefte was om een kaartje in de bus te kopen. Die was dan wel duurder.
Overigens nooit bij stilgestaan dat het getrapte vlaggetje (met de 3 treden) op de strippenkaart symbool stond voor de handelingen "pakken, vouwen en stempelen." De pijlen van boven naar beneden: in de richting van de automaat. Het handje onderaan: daar vast houden.
Enfin, de OV Chipkaart rukt op en die is wel zo makkelijk. Kun je tenminste ook in de trein gebruiken. En eindelijk kost een enkeltje gewoon de helft van een retourtje. Is er toch nog wat licht aan het einde van de NS-tunnel.
Thursday, March 10, 2011
1.59.9 cent
Dus nog geen 1,70 cent per liter benzine, zoals de kranten schreven. Dat is de officiele prijs. Maar wie slim is tankt uiteraard onbemand en bespaart Euro's.
Dat is aan te raden, want de prijzen van supermartkartikelen worden naar verwachting zo'n 5 % hoger de komende tijd en door goedkoop te tanken kun je besparen. Overigens: dankzij de grote onderlinge concurrentie van de supermarkten lijken de prijsstijgingen nu nog mee te vallen. Enfin, als je het vergelijkt met landen als Tunesie en Egypte (niet voor niets oproer !) is het eten goedkoop. Daar betalen de inwoners zo'n 50 % van hun inkomen aan voedsel.
Ik schrok laatst wel bij de Aldi: mijn favoriete "grof volkoren met zonnepitten" nu maar liefst 1,39 ipv 1,28 ! In procenten een flinke verhoging uiteraard, maar als ik de bakker (warme/koude, wat u wilt) bezoek betaal ik een Euro meer per brood.
Uit onderzoek van het CBS blijkt dat sinds 2000 vooral de appelmoes flink in prijs gestegen is (92 %), evenals zwemlessen en het laten opmaken van een testament. Daarentegen zijn de tv's een stuk goedkoper geworden. En op voedsel kun je makkelijker besparen dan op tv's, dus dat is een voordeel. In het ergste geval: elke dag blikgroenten met patat en speklap op tafel.
Dat is aan te raden, want de prijzen van supermartkartikelen worden naar verwachting zo'n 5 % hoger de komende tijd en door goedkoop te tanken kun je besparen. Overigens: dankzij de grote onderlinge concurrentie van de supermarkten lijken de prijsstijgingen nu nog mee te vallen. Enfin, als je het vergelijkt met landen als Tunesie en Egypte (niet voor niets oproer !) is het eten goedkoop. Daar betalen de inwoners zo'n 50 % van hun inkomen aan voedsel.
Ik schrok laatst wel bij de Aldi: mijn favoriete "grof volkoren met zonnepitten" nu maar liefst 1,39 ipv 1,28 ! In procenten een flinke verhoging uiteraard, maar als ik de bakker (warme/koude, wat u wilt) bezoek betaal ik een Euro meer per brood.
Uit onderzoek van het CBS blijkt dat sinds 2000 vooral de appelmoes flink in prijs gestegen is (92 %), evenals zwemlessen en het laten opmaken van een testament. Daarentegen zijn de tv's een stuk goedkoper geworden. En op voedsel kun je makkelijker besparen dan op tv's, dus dat is een voordeel. In het ergste geval: elke dag blikgroenten met patat en speklap op tafel.
Friday, March 4, 2011
Engineered skin
Dat staat geschreven op mijn nieuwe motorjack. Maar wat het betekent ? Is dat net zoiets als "bewerkt tijgervel" ?
In elk geval: mijn nieuwe zwarte jack bevalt uitstekend. Nee, opvallend is ie niet (afgezien van wat lichtgevende stroken) en hij heeft ook geen tijgerprint. Maar als er kleuren op zitten vind ik het al snel lelijk. Helemaal erg zijn die gele hesjes die sommige motorrijders dragen: alsof ze bij de politie werken.
Wel lekker: een jas die goed sluit en niet bij 120 km/u op de A 9 open waait, en waarvan derhalve de ritsen weer functioneren. (En die redelijk warm is).
Dit jack, samen met mijn nieuwe handschoenen en tamelijk nieuwe broek, geeft al met al een "cool" gevoel. De kick van het motorrijden bestaat mede uit de goede looks. Van de rijder, en van de bike (binnenkort die velgen eens reinigen).
Officieel (maar wie bepaalt dat eigenlijk ?) is het nieuwe motorseizoen op 1 maart weer begonnen, maar ik zie nog weinig motoren op de weg. Nog een beetje te koud uiteraard. Heb ik niet echt last van gelukkig, als echte doorrijder. Hoewel...met die sneeuw hield het voor mij ook op.
Enfin was het maar juli: in sandalen, short en spijkerjack naar Bergen aan Zee met de Yamaha. Dat is wel wat anders dan rijden met de 5 lagen waarmee ik nu ingedekt ben !
In elk geval: mijn nieuwe zwarte jack bevalt uitstekend. Nee, opvallend is ie niet (afgezien van wat lichtgevende stroken) en hij heeft ook geen tijgerprint. Maar als er kleuren op zitten vind ik het al snel lelijk. Helemaal erg zijn die gele hesjes die sommige motorrijders dragen: alsof ze bij de politie werken.
Wel lekker: een jas die goed sluit en niet bij 120 km/u op de A 9 open waait, en waarvan derhalve de ritsen weer functioneren. (En die redelijk warm is).
Dit jack, samen met mijn nieuwe handschoenen en tamelijk nieuwe broek, geeft al met al een "cool" gevoel. De kick van het motorrijden bestaat mede uit de goede looks. Van de rijder, en van de bike (binnenkort die velgen eens reinigen).
Officieel (maar wie bepaalt dat eigenlijk ?) is het nieuwe motorseizoen op 1 maart weer begonnen, maar ik zie nog weinig motoren op de weg. Nog een beetje te koud uiteraard. Heb ik niet echt last van gelukkig, als echte doorrijder. Hoewel...met die sneeuw hield het voor mij ook op.
Enfin was het maar juli: in sandalen, short en spijkerjack naar Bergen aan Zee met de Yamaha. Dat is wel wat anders dan rijden met de 5 lagen waarmee ik nu ingedekt ben !
Subscribe to:
Posts (Atom)