Hoe heet je favoriete huisdier ?

Zo'n vraag zal je vast wel bekend voorkomen. Het is een van die controlevragen om je identiteit vast te stellen voordat je kunt inloggen op een site of e-mailadres (Als je je wachtwoord bent vergeten, of bij een eerste aanmelding).
Andere bekende vraag: "Wat is het geboortejaar van je vader/moeder ?" Of er wordt geiinformeerd naar hun geboorteplaatsen. D.w.z.: je kunt zelf meestal drie controlevragen kiezen en dit zijn dan vragen "waarop niemand het antwoord weet".

Bij het geven van zulke persoonlijke antwoorden verwacht je dat je safe zit; geen hacker die bij jouw e-mail kan komen ! Helaas...Uit recent onderzoek van Microsoft blijkt dat wachtwoorden vrij makkelijk te raden zijn.

130 vrijwilligers werd gevraagd een lijst met veelgebruikte persoonlijke vragen te beantwoorden.Bekenden van de deelnemers, die het wachtwoord niet mochten weten, raadden 17 % van de antwoorden. Onbekenden kwamen binnen vijf pogingen nog achter 13 % van de antwoorden. Zelf vergaten de deelnemers 20 % van hun antwoorden binnen een half jaar.

Dit verbaast mij een beetje: je weet toch nog toch wel de naam van je favoriete papegaai of everzwijn ? Of de voornaam van je moeder ?
In elk geval zetten veel internetgebruikers persoonlijke en voor iedereen toegankelijke informatie op Hyves of Facebook. Op die manier kan de hacker de antwoorden makkelijk opzoeken.

Mijn eigen wachtwoorden zijn ook niet altijd even moeilijk te raden overigens. Voor sommige sites/e-mailadressen gebruik ik zelfs dezelfde inlogcode.
Niet slim inderdaad. Maar kun jij tien verschillende wachtwoorden onthouden ? Of tien verschillende gebruikersnamen ?

Bonusrovers slaan hun slag

Of het nu zo'n slimme zet van Albert Heijn is om de campagne "laagsteprijsgarantie" voor A-merken in het leven te roepen ?
Ik denk het niet, regelmatig lopen klanten nu met gratis producten de filialen uit omdat ze die in andere winkels goedkoper aantroffen. Bovendien krijgen ze in dat geval nog een gratis appeltaart mee naar huis. Onlangs moest de bedrijfsleiding van een AH winkel lijdzaam toezien hoe studenten opgetogen met tientallen kratjes Brand bier en appeltaarten het filiaal verlieten.

Het wordt een sport om de A-merken uit de AH-folder ergens anders goedkoper te spotten en daarna te reclameren bij AH. Op zondagavond worden via internet al de vergelijkingen gemaakt en op maandagmorgen komen de "bonusrovers" hun slag slaan.
Vervolgens laten consumenten via internet foto's van hun buit zien: stapels gratis artikelen + taart.

Ik vind het niet zo'n slimme zet van AH: 's Lands Op Een Na Duurste Supermarkt (nr.1: Super de Boer) gaat prijsstunten. Dat is vragen om moeilijkheden.
Eigenlijk net goed. Die hele bonuskaart is uberhaupt onzin: waarom moet je eerst een kaart laten zien om een artikel voor de reclameprijs te kunnen kopen ? Dat is alleen zo bij AH. Nietswetende toeristen zijn zo al voor honderduizenden Euro's afgezet.

Goed dus dat AH eens wat gratis weg geeft. Zal eens kijken of ik vandaag ook een gratis appeltaart kan scoren.

Senseo

Niet meer weg te denken: de Senseo, het grote verkoopsucces van Philips. Overigens nooit bij stil gestaan dat het apparaat een gedienstige, want naar voren gebogen, houding t.o.v. zijn afnemer ten toon stelt. Ontwerpbureau WAACS, vormgever van de Senseo, legt dit als volgt uit: "Iedereen wenst zich een persoonlijke butler".

Onderhand heeft de populaire Senseo het ouderwetse "doorloopkoffieapparaat" bijna verdrongen. Het is inmiddels de poldervariant van de mediterrane manier van koffie zetten. Een aangepaste espresso zeg maar, met veel smaakvarianten.

Om nou te zeggen dat ik het echt lekker vind ? Nee, er blijft altijd een typische Senseo-smaak aanzitten. Geef mij maar het ouderwetse koffiezetapparaat, ook al heeft het water dan niet gekookt. Een Nespresso is ook niet verkeerd; dan heb je de keuze uit meerdere espresso varianten.

Bovendien raak ik altijd in de clinch met de Senseo. Vaak lekt het water aan alle kanten uit het apparaat, gebruik ik per ongeluk een oude pat zodat er slechts verdunde "koffie" uit komt, gebruik ik per ongeluk het houdertje voor 2 kopjes, i.p.v. voor 1, of is het waterreservoir weer leeg. En oh ja: het lampje knippert nog, dus nog even geduld svp.

Nee, wil ik echt een persoonlijke butler dan bestel ik wel een koffie op het terras.

De Kolonel en de CDA-er

Zat vorige week samen met een ex-kolonel (de voorzitter), een CDA-er en een vage vrouw op het stembureau in Heiloo.
Een vreemde combinatie, zegt u ? Ja, dat was het zeker. Toch kon ik het met de CDA-er goed vinden, het was een vriendelijke man, haast zachtmoedig. De Kolonel (ergens in de tachtig, schat ik zo in) daarentegen was een echte militair, helaas ook naar de stemmers toe. Autoritair, licht bevelend en niet groetend meestal. Toen een jonge vrouw het begrip "lijstverbinding" niet begreep was zijn commentaar: "Het staat allemaal op het stembiljet !". Het arme kind barstte bijna in huilen uit...

Toen een stemmer weigerde, uit protest tegen de legitimatieplicht, zijn paspoort of rijbewijs te tonen en eiste dat dit in een proces-verbaal vastgelegd diende te worden(wat een reguliere procedure is), weigerde de kolonel dit.
Na veel gedoe, gepraat, gehang tegen de muur van de niet-stemmer, en tenslotte de inschakeling van de leidinggevende ambtenaar van Burgerzaken (door mijn toedoen), werd het proces-verbaal opgemaakt en was de rust weergekeerd.

Opvallend weinig protesten tegen de identificatieplicht overigens, hoewel sommigen er nog probeerden mee weg te komen met een seniorenpas of een kortingskaart van het zwembad. Het blijft ook wat vreemd: jaren was het alleen het meebrengen van je oproepkaart genoeg, maar nu voldoet het niet meer. Overigens dachten sommigen dat ze zonder oproepkaart konden stemmen, die ze uit gemakzucht thuis haddden laten liggen.
Maar een kiesregister bestaat niet meer, dus een naam is niet meer te controleren.

Overigens hadden wij op het stembureau geen gordijnen voor de stemhokjes, wat toch wel verplicht is i.v.m.anoniem stemmen.
Stel je voor dat om die reden de stemming ongeldig verklaard zou moeten worden, wat dan ? Zou de stemming dan over moeten ?

De Nieuwe Wind

Sinds de nieuwe directeur in de Stadsbibliotheek is aangetreden zijn de teugels flink aangehaald. Wie als personeelslid ongeregistreerd materialen leent kan aangegeven worden wegens "diefstal" (is lenen dan hetzelfde als stelen ?). Wie te veel materialen (officieel) leent kan ook een reprimande verwachten. Sinds kort heb ik nu ook een aantekening in mijn personeelsdossier wegens het lenen van te nieuwe boeken.

Het idee achter dit alles is natuurlijk dat alles terug te vinden moet zijn in de catalogus/rekken en dat nieuwe materialen eerst voor de klant beschikbaar moeten zijn. Op zich te prijzen natuurlijk, de servicenormen moeten in Haarlem omhoog. Jammer voor het personeel natuurlijk, dat nu langer moet wachten voor het iets nieuws kan lenen.

Er valt dus iets voor te zeggen, voor dit nieuwe beleid. Te lang is er bij ons teveel getolereerd. Toch geeft het een ambivalent gevoel: blijkbaar controleert er iemand op een achterafkantoortje precies wat het personeel op zijn pasje zet. Privacy is een achterhaald begrip, blijkbaar. En...het komt allemaal in je dossier.
Waar doet dit me een beetje aan denken ?