Fantastisch dat het AZ gelukt is landskampioen te worden. Voor het eerst sinds '81 dat er een club buiten de traditionele Top 3 (bestaat ie sowieso nog ?) de kampioensschaal pakt. 28 achtereenvolgende eredivisiewedstrijden ongeslagen, een record voor AZ. En genoegdoening voor Van Gaal, die vorig jaar bijna zijn biezen pakte na het dlechte seizoen 07/08. Leuk ook voor voorzitter Scheringa, zonder wie dit succes nooit behaald was.
De manier waarop AZ kampioen werd was wel typisch des AZ's: in de kampioenswedstrijd thuis verliezen (voor het eerst na die 28 wedstrijden). In 2007 had de ploeg ook al kampioen kunnen worden, maar toen verloren ze de laatste wedstrijd en was het gebeurd met de schaal.
Doordat Ajax afgelopen zondag bij PSV verloor werd AZ alsnog kampioen. Er ontstonden spontane volksfeesten bij het stadion en op het Waagplein, maar de schaal was door de KNVB al weer mee terug genomen naar Zeist door het verlies van AZ op zaterdag.
En was is een feest zonder de opgeblazen Van Gaal met de kampioensschaal in de hand ?
Ok, dan uitreiken bij Ajax-AZ as zondag was de volgende optie. Nee, bij nader inzien ook geen goed idee, die schaal in de Arena te ontvangen. De Ajax-aanhang zou het beslist niet waarderen. Nu vindt de uitreiking plaats op de laatste competitiewedstrijd van AZ thuis plaats. Is het dan weer feest ? Morgen is het officiele feest (zonder schaal dus), vorige week het officieuze en wat voor feest wordt het dan bij de uitreiking ?
Er is in elk geval flink bier en patat ingeslagen door de horecaondernemers rond het Waagplein. Voorst is het hele stadscentrum van Alkmaar afgezet voor verkeer.
Ik zal me in elk geval niet begeven tussen de dronken, lallende massa's. Dat is zeker.
Saturday, April 25, 2009
Tuesday, April 21, 2009
En alles is pril
Een prachtig begin van de lente ! Hij kwam laat, maar nu het zover is geeft het me een gevoel van grote verwachting. Dit jaar viel alles samen: een nieuwe motor, een nieuwe vriendin (?) en prachtig weer. Is er een mooiere combinatie denkbaar ?
Vriendin + motor is een mooie combinatie. Vriendin achterop motor is nog mooier. Zo hebben R. en ik ritjes gemaakt naar Enkhuizen en naar Den Haag/Scheveningen. Terrasje + gebakken visje pakken onder de rook van de Drommedaris. Niet spectaculair,
maar gewoon leuk. Ook de route er naar toe, door de polder is heerlijk. Het laatste stukje op de snelweg gas open en op naar de 180 km/u.
Afgelopen zaterdag hebben we het Gemeentemuseum in Den Haag bezocht. Alleen de entree in de Hofstad is al de moeite waard: hoge archtitectonische bouwsels en de ministeries. Een bijzondere stad, door het Binnenhof en de Tweede Kamer en ook door het Indisch verleden van veel oudere inwoners. Een mengeling ook van ADO Den Haag hooligans en kouwe kak.
Het museum is een creatie van Berlage uit 1935, gebouwd in kleurige bakstenen en met hoge zalen. Thema's waren "kunstenaarsechtparen" (niet altijd makkelijke huwelijken) en de "20e eeuw". Er was een grote varieteit aan schilderijen en andere kunst te vinden.
's Avonds nog naar de "Toneelschuur" (door R. "De Schuur" genoemd), naar Albee's toneelstuk "Who's afraid of Virginia Wolf" door het Onafhankelijk Toneel. Een goed stuk, goed gespeeld, maar erg lang. Toen bleek dat we na 2 uur slechts bij de pauze aangeland waren kon ik het niet meer trekken. Wat meer konden de elkaar verbaal afmakende hoofdfiguren elkaar toevoegen ? Afgebrand tot de grond waren ze reeds.
Kortom: de A 9 riep: door de koele nacht naar Alkmaar. Bijna het einde van een mooie lentedag en thuis wachtte nog een koud biertje.
Vriendin + motor is een mooie combinatie. Vriendin achterop motor is nog mooier. Zo hebben R. en ik ritjes gemaakt naar Enkhuizen en naar Den Haag/Scheveningen. Terrasje + gebakken visje pakken onder de rook van de Drommedaris. Niet spectaculair,
maar gewoon leuk. Ook de route er naar toe, door de polder is heerlijk. Het laatste stukje op de snelweg gas open en op naar de 180 km/u.
Afgelopen zaterdag hebben we het Gemeentemuseum in Den Haag bezocht. Alleen de entree in de Hofstad is al de moeite waard: hoge archtitectonische bouwsels en de ministeries. Een bijzondere stad, door het Binnenhof en de Tweede Kamer en ook door het Indisch verleden van veel oudere inwoners. Een mengeling ook van ADO Den Haag hooligans en kouwe kak.
Het museum is een creatie van Berlage uit 1935, gebouwd in kleurige bakstenen en met hoge zalen. Thema's waren "kunstenaarsechtparen" (niet altijd makkelijke huwelijken) en de "20e eeuw". Er was een grote varieteit aan schilderijen en andere kunst te vinden.
's Avonds nog naar de "Toneelschuur" (door R. "De Schuur" genoemd), naar Albee's toneelstuk "Who's afraid of Virginia Wolf" door het Onafhankelijk Toneel. Een goed stuk, goed gespeeld, maar erg lang. Toen bleek dat we na 2 uur slechts bij de pauze aangeland waren kon ik het niet meer trekken. Wat meer konden de elkaar verbaal afmakende hoofdfiguren elkaar toevoegen ? Afgebrand tot de grond waren ze reeds.
Kortom: de A 9 riep: door de koele nacht naar Alkmaar. Bijna het einde van een mooie lentedag en thuis wachtte nog een koud biertje.
Tuesday, April 14, 2009
Electricity ?
Nee. voor de deur parkeren met de motor is er niet (meer) bij voor de entree van de AutoRai. Alles afgezet met dranghekken, dus linea recta omgekeerd en een paar honderd meter verderop geparkeerd. En zeker niet naar de officiele motorparkeerplaats, waar ongetwijfeld betaald moet worden.
Op de A 10 hoorde ik maar liefst vier keer mijn mobieltje overgaan. Ik wist wie het was: vriend R. die bij de ingang van de AutoRai op mij zou wachten. Maakte zich zeker ongerust waar ik bleef. Maar stoppen op de vluchtstrook om op te nemen is nu eenmaal geen optie. Beetje dom, R !
In de AutorRi was het verrassend rustig en niet zo warm. Dit jaar waren er ook de helft minder bezoekers vergeleken bij de vorige editie en misschien kwam het ook door de indeling op thema, en niet op merk. Citroen en Renault en nog acht andere merken schitterden door afwezigheid. Kortom: crisis in de autobranche. Toch ontbraken de luxere merken als Maserati, Merceds, BMW en Ferrari niet. Ferrari stond er echter alleen met wat oude types. Dus toch ook hiet soberheid.
Ik begrijp niet dat er automerken weg blijven. Je bent het toch min of meer verplicht naar je klanten om je eens in de twee jaar te presenteren op de Autorai. Wat voor signaal is het om weg te blijven ?
Voorts was er veel ruimte voor duurzaamheid: veel elektrische auto's, waaronder ook de sportauto Lotus Elise, die volgens de verkoper qua prestaties niet onder doet voor de benzineversie. Ik denk dat er over zo'n 20 jaar meewarig gekeken wordt naar de huidige probeersel op elektrisch rijden. Het staat nog echt in de kinderschoenen; alleen al als je kijkt naar het aantal laadstations.
Dan was er op de Autorai ook nog een plein ingeruimd voor motoren. Het was niet veel bijzonders, maar het idee was ok. Elektrische motoren heb ik er overigens niet gezien. Gelukkig maar.
Op de A 10 hoorde ik maar liefst vier keer mijn mobieltje overgaan. Ik wist wie het was: vriend R. die bij de ingang van de AutoRai op mij zou wachten. Maakte zich zeker ongerust waar ik bleef. Maar stoppen op de vluchtstrook om op te nemen is nu eenmaal geen optie. Beetje dom, R !
In de AutorRi was het verrassend rustig en niet zo warm. Dit jaar waren er ook de helft minder bezoekers vergeleken bij de vorige editie en misschien kwam het ook door de indeling op thema, en niet op merk. Citroen en Renault en nog acht andere merken schitterden door afwezigheid. Kortom: crisis in de autobranche. Toch ontbraken de luxere merken als Maserati, Merceds, BMW en Ferrari niet. Ferrari stond er echter alleen met wat oude types. Dus toch ook hiet soberheid.
Ik begrijp niet dat er automerken weg blijven. Je bent het toch min of meer verplicht naar je klanten om je eens in de twee jaar te presenteren op de Autorai. Wat voor signaal is het om weg te blijven ?
Voorts was er veel ruimte voor duurzaamheid: veel elektrische auto's, waaronder ook de sportauto Lotus Elise, die volgens de verkoper qua prestaties niet onder doet voor de benzineversie. Ik denk dat er over zo'n 20 jaar meewarig gekeken wordt naar de huidige probeersel op elektrisch rijden. Het staat nog echt in de kinderschoenen; alleen al als je kijkt naar het aantal laadstations.
Dan was er op de Autorai ook nog een plein ingeruimd voor motoren. Het was niet veel bijzonders, maar het idee was ok. Elektrische motoren heb ik er overigens niet gezien. Gelukkig maar.
Wednesday, April 8, 2009
Domper
Zelf heb ik het niet eerder meegemaakt in mijn carriere als "Formule 1 watchter": een race die vanwege de regen afgelast wordt. Dit was afgelopen zondag het geval tijdens de GP van Maleisie. 1991 was het laatste jaar dat een race afgeblazen werd (na 13 ronden !)
Ik had de race geprogrammeerd op video om 'em 's avonds terug te kijken, mij overdag al verheugend en internet vermijdend om niet op de uitslag te stuiten. Helaas was het halverwege de race gebeurd wegens de enorme hoosbuiten die het circuit van Kuala Lumpur teisterden. Aanvankelijk hoop je op een tijdelijke pauze, maar dat zat er nu niet in. Op een gegeven moment was het wel weer droog, maar toen was het inmiddels te donker om nog te racen.
Dat is dan het nadeel als je de race plaatselijke tijd 17 uur laat beginnen (om 'em in Europa om 11 uur 's ochtend te kunnen uitzenden, i.p.v. 8 uur). Gaat er dan iets mis dan valt er niets meer te herstellen.
Nu kun je race op tv gratis bekijken, maar wat als je een duur kaartje voor de race gekocht hebt ? Dan voel je je aardig bekocht lijkt mij.
Verder is het een leuke seizoensstart, met een worstelend Ferrari en McLaren en een verrassend sterk nieuw team: Brawn-Mercedes, dat haar debuut-race met een 1-2 zege afsloot. Door allerlei regelveranderingen zit het veld dichterbij bij elkaar en zijn er meer inhaalacties. Nu op China !
Ik had de race geprogrammeerd op video om 'em 's avonds terug te kijken, mij overdag al verheugend en internet vermijdend om niet op de uitslag te stuiten. Helaas was het halverwege de race gebeurd wegens de enorme hoosbuiten die het circuit van Kuala Lumpur teisterden. Aanvankelijk hoop je op een tijdelijke pauze, maar dat zat er nu niet in. Op een gegeven moment was het wel weer droog, maar toen was het inmiddels te donker om nog te racen.
Dat is dan het nadeel als je de race plaatselijke tijd 17 uur laat beginnen (om 'em in Europa om 11 uur 's ochtend te kunnen uitzenden, i.p.v. 8 uur). Gaat er dan iets mis dan valt er niets meer te herstellen.
Nu kun je race op tv gratis bekijken, maar wat als je een duur kaartje voor de race gekocht hebt ? Dan voel je je aardig bekocht lijkt mij.
Verder is het een leuke seizoensstart, met een worstelend Ferrari en McLaren en een verrassend sterk nieuw team: Brawn-Mercedes, dat haar debuut-race met een 1-2 zege afsloot. Door allerlei regelveranderingen zit het veld dichterbij bij elkaar en zijn er meer inhaalacties. Nu op China !
Friday, April 3, 2009
Communications 1978-92
"Factory Records. Communications 1978-92" is de titel van de fraaie 4-delige cd box
(inclusief prachtig boekje) met daarop een groot aantal nummers van het gelijknamige label uit Manchester.
Sinds '92 bestaat Factory helaas niet meer. Wel jammer, want het was een eigenzinnig label, geleid door de flamboyante Tony Wilson (zie ook de DVD "24 Hour Party People").
In het begin was het voornamelijk "donkerte" wat er op Factory uitkwam, maar later kregen ook dance-tracks een kans. Ook richtte het label nog een grote discotheek in Manchester op : "The Hacienda".
Vooral van de donkere Factory-kant bezit ik al veel op vinyl of cd, maar ik kom op deze box ook weer een paar leuke onbekende bands tegen. Groepen die ik alleen van naam ken, zoals The Royal Family and The poor, Stockholm Monsters en X-O-Dus. Kortom: leuk om mijn verzameling Factory compleet te krijgen.
Niet dat alles even goed is; verre van dat. Uiteindelijk zijn alleen de beginjaren van Factory te pruimen (uitgezonderd New Order en de Happy Mondays in de jaren negentig). De box is een mix van juweeltjes (Durutti Column, de Nederlandse Minny Pops, Joy Division en A Certain Ratio) en de ergste rotzooi (Marcel King, 52nd Street, Kalima).
Het bijgevoegde boekje verhaalt (met foto's van de hoesjes) over elke single die op de box staat. Soms met kleurrijke details.
Misschien is dat nog wel het mooiste van deze verzamelaar: dat er veel van Factory weer verkrijgbaar is. Aan de andere kant is het wel de definitieve afbraak van de mythe van Factory, gezien al de rotzooi die er ook op staat.
Ach, uiteindelijk blijven mijn Joy Divsion vinyl singles op Factory toch het mooist...
(inclusief prachtig boekje) met daarop een groot aantal nummers van het gelijknamige label uit Manchester.
Sinds '92 bestaat Factory helaas niet meer. Wel jammer, want het was een eigenzinnig label, geleid door de flamboyante Tony Wilson (zie ook de DVD "24 Hour Party People").
In het begin was het voornamelijk "donkerte" wat er op Factory uitkwam, maar later kregen ook dance-tracks een kans. Ook richtte het label nog een grote discotheek in Manchester op : "The Hacienda".
Vooral van de donkere Factory-kant bezit ik al veel op vinyl of cd, maar ik kom op deze box ook weer een paar leuke onbekende bands tegen. Groepen die ik alleen van naam ken, zoals The Royal Family and The poor, Stockholm Monsters en X-O-Dus. Kortom: leuk om mijn verzameling Factory compleet te krijgen.
Niet dat alles even goed is; verre van dat. Uiteindelijk zijn alleen de beginjaren van Factory te pruimen (uitgezonderd New Order en de Happy Mondays in de jaren negentig). De box is een mix van juweeltjes (Durutti Column, de Nederlandse Minny Pops, Joy Division en A Certain Ratio) en de ergste rotzooi (Marcel King, 52nd Street, Kalima).
Het bijgevoegde boekje verhaalt (met foto's van de hoesjes) over elke single die op de box staat. Soms met kleurrijke details.
Misschien is dat nog wel het mooiste van deze verzamelaar: dat er veel van Factory weer verkrijgbaar is. Aan de andere kant is het wel de definitieve afbraak van de mythe van Factory, gezien al de rotzooi die er ook op staat.
Ach, uiteindelijk blijven mijn Joy Divsion vinyl singles op Factory toch het mooist...
Subscribe to:
Posts (Atom)