Twee "stukken" uit mijn jongensjaren: de zangeressen Mariska Veres (Shocking Blue) en Jerney Kaagman (Earth and Fire). Onbereikbare schoonheden voor een jochie van 13. Ik was blij als ze weer een hit hadden en te bewonderen waren in Top Pop ("Yeah").
Hoeveel is er nu nog over van de idylle ? Mariska bleek een pruik te dragen en werd moddervet, Jerney Kaagman werd het chagerijnige gezicht van "Idols". Was dit nu mijn kanjer uit de seventies ?
Onlangs zaz ik de DVD "Earth and Fire". Al de formidabele singles uit de begintijd (v.a.'70) zijn erop verzameld. Nummers als "Wild and exiting", "Ruby's the one", "Ivitation" and "Invitation" staan nog als een huis. Van alle songs is een clipje terug te vinden op de DVD. Je staat te kijken van de knulligheid van die filpmjes overigens. Maar goed, het was 1971.
Op lp's bleek het ware gezicht van Earth and Fire: symforock ! Lang uitgesmeerde nummers over Atlantis en dergelijke. Maar goed, het was 1974. Het ging mij alleen om de 45 toeren plaatjes.
Uiteindelijk veranderden de tijden en eind jaren zeventig ging Earth and Fire disco. De tweeling Koerts (spil van de band) ging naar de kapper en "Weekend" werd een enorme hit.
Uiteindelijk werd de muziek steeds slapper, gelijk evenredig aan de kleding en het kapsel van vh stuk Jerney Kaagman. tenslotte was het zinkende discoschip niet meer te redden, de hits bleven uit.
Whatever, ik heb Jerney op deze DVD teruggezien in haar gloriedagen en weer genoten van de gitaarsolo in "Mabye tomorrow, mabye tonight".
Over de solo verrichtingen van Kaagman zal ik het maar niet hebben...
1 comment:
Mijn echtgenoot kan nòg wegdromen bij de herinnering aan de overdeknielaarzen van Mariska Veres...
Post a Comment