Canonenvoer

De rage van de afgelopen jaren: de canon. De verzameling hoogtepunten/belangrijkste namen uit de vaderlandse geschiedenis, de beste boeken of de beste Nederlandse films.
In deze onzekere tijden, waarin niets meer heilig is, slaat de elite terug. Dit door door terug te grijpen naar hoogtepunten uit het verleden. Kortom: de canon is een laatste baken van vaste waarden, voor nu en voor eeuwig.
Zeker, de meeste canons geven een goed overzicht van een aantal hoogtepunten. Tegelijkertijd echter worden vele andere belangrijke mensen of werken genegeerd. Wie bepaalt tenslotte wat er in de betreffende canon opgenomen wordt ?

Een fraai voorbeeld hiervan betreft de canon van de Nederlandse film, gepresenteerd door het Nederlands Film Festival (NFF). De samenstellingscommissie heeft slechts 16 films opgenomen, op een aantal van circa 1000.
Geen "De Aanslag", geen "Soldaat van Oranje", geen "Karakter", geen "Wilde mosselen", geen "Blue movie", geen "Vet cool", geen "Vermist", geen "Naar de klote"...etc.
De samenstellende commissie olv Jeltje van Nieuwenhoven (die zelf zegt geen verstand van films te hebben) heeft zich o.a. laten leiden door "de betekenis van een film voor de filmgeschiedenis". Dit meer dan door de maatschappelijke impact.
In de canon zijn wel "Flodder" opgenomen, enkele films uit 1919 en 1929 en films als "Fanfare" van Bert Haanstra, "Turks Fruit" en "De Noordelingen" (waarom die wel, en "Abel" niet ?).

Kortom: een gemiste kans. Stel een canon van 100 of 150 films samen. Dan heb je de echte hoogtepunten bij elkaar. Dit slaat nergens op.
Het NFF heeft geen sponsors kunnen vinden om van de canon-films een DVD-box te laten maken. Dit verbaast me niet.Een canon zonder "Soldaat van Oranje" heeft ook geen waarde...