Zout gegeten

Ja, die Surinaamse bakkeljauw bij de Albert Cuyp was ook lekker zout, maar later kwamen we nog per ongeluk uit bij de Zoutkeetplein - en gracht. Een typisch geval van de verkeerde tram nemen (en des te beter achteraf).

Het werd afgelopen zaterdag een heel ander dagje Amsterdam dan gewoonlijk. Dit maal geen musea, Waterlooplein of restaurant Kim Yam op de Nieuwendijk. En bij Concerto ben ik ook al een maand niet geweest.

Enfin, leuk om weer eens in die kant van de stad rond te banjeren. De Albert Cuyp was geeneens zo druk en ik ontdekte er ook nog een leuke muziekzaak met veel vinyl. Jammer later van wild "politiegedoe" in de straten met rennende dienders m/v, motoragenten en auto's met zwaailichten. Ja, het blijft toch "Big City" in de praktijk natuurlijk. Ook prettig in die buurt: het Sarphatipark, even heerlijk chillen. "My head on your stomich", zoiets.

Zoals gezegd: uieindelijk kwamen uit bij de Zoutgracht. Een voor ons wat onbekender stuk Amsterdam. Wandelen langs oude pakhuizen aan de gracht, terrasje aan water, en uiteindelijk aan de minder bekende kant van het IJ belandend.
Mooi om te zien: een wendbare spoorbrug omgebouwd tot restaurant en een oude, niet meer in gebruik zijnde, aanlegsteiger.

Sowieso een leuk buurtje daar dus. En vanaf die kant krijg je ook een mooi uitzicht op al het nieuws wat er gebouwd is aan het IJ, maar dan vanuit een ander perspectief. Hoe vaak ik al niet het centrum vanaf de Coentunnel genaderd ben, vanaf de andere kant, en lopend, is het perspectief weer heel anders.