Oudorp

Er bestaat ook nog een Ouddorp (met 2 d's), maar ik wil het nu even hebben over Oudorp bij Alkmaar, waar kort geleden de oudste inwoner van Nederland overleed.. Vorige week was ik voor het eerst sinds '69 weer eens terug op de Essenlaan 5, waar ons gezin toen woonde, voordat we naar Schoorl verhuisden.

Er is niet veranderd in de Essenlaan, hetzelfde saaie rijtje huizen tegenover elkaar. Alleen het hout onder het raam is verdwenen, zag ik. En dat was juist zo mooi.
Ik moest ook weer denken aan de man aan de overkant die zijn herder altijd met een pook sloeg en aan buurman Griffioen van nr.3 die een dodelihjk ongeluk op de Hoogovens kreeg. Zij zoon Rene was, tegen de verdrukking in, gek op The Cats.

De Hoogovens, waar mijn vader ook werkte als machine-bankwerker (en waar ik later ook nog een paar keer gewerkt heb). Als ik nu via de eeuwenoude Munnikenweg langs de Lagere School rij is het gebouw een stuk kleiner dan in mijn geheugen. De prachtige oprit, met de statige boerderij, naar de Munnikenweg is gelukkig nog authentiek gebleven.

En ja, dan was daar nog de "Beatbunker", waar veel bands optraden, maar waar ik nog te jong voor was. En het straatje waar mijn goede vriend Riek van Rooijen woonde. Zijn moeder had een Batman - en Robinpak voor ons genaaid.. Er was altijd strijd wie Batman mocht zijn.

Als je Oudorp nu bekijkt stelt het allemaal niet zoveel voor, maar in mijn herinnering was het leven daar 1 groot avontuur. Spelen in het bos, kastanjes pikken bij de pastorie, vlotten bouwen en daarmee het Noord-Hollands Kanaal op en de Pep die wekelijks aan de deur bezorgd werd (op zaterdag).
En niet te vergeten: de ontdekking van popmuziek via onze eenvoudige transistorradio (en op de jukebox van de snackbar). "Lady Madonna" hakte er flink in.

Al met al mijn eigen "Langs het tuinpad van mijn vader."