Thursday, February 7, 2013

Tot de laatste man

De Fuhrer stond in februari 1945, drie maanden voor de ondergang van het Derde Rijk, schuddend (Parkinson) de verzamelde Gauleiter te woord. Hij riep ze op de moed niet te verliezen: nog was Duitsland niet verloren. Mits iedereen zou blijven vechten tot de invasie in zowel het westen als het oosten tot staan zou zijn gebracht. De verzamelde paladijnen van Hitler waren geschokt door zijn uiterlijk, maar gingen uiteindelijk opnieuw gemotiveerd de zaal uit.

In Ian Kershaw's boek "Tot de laatste man" worden uitvoerig de laatste dagen van Nazi Duitsland beschreven. Geen nieuw verhaal uiteraard, maar wel tot in detail uitgelicht, met citaten uit dagboeken, memoires, SD-rapporten over de gemoedstoestand van het Duitse volk en verslagen van het ineenstortend front.

Het blijft opvallend hoe Hitler's wil over zijn ondergeschikten tot het einde aan toe krachtig bleef. Elke generaal besefte dat het einde nabij was maar niemand deed na de mislukte aanslag van Stauffenberg in '44 nog een poging om op zijn minst de Fuhrer af te zetten. De lemmings renden fanatiek het ravijn van de ineenstorting in, daarmee 100.000 en levens verspillend, die bij een capitulatie in januari 1945 gespaard zouden zijn gebleven.

Hitler's leidraad is ook altijd geweest: "alles of niets". Dus de totale overwinning of de totale vernietiging. Je zou kunnen zeggen dat hij niet eens van Duitsland hield, hoe vreemd dit ook klinkt. Of liever gezegd: hij hield wel van Duitsland, maar niet van de Duitsers. Alleen als Duitsers als instrument van zijn wil.

Tot het bittere eind bleef Hitler's macht onbetwist. Teneergeslagen bevelhebbers keerden als herboren na een onderhoud met Hitler terug naar het front. Zo sterk was zijn hypnotiserende kracht dat alle rationale bezwaren door zijn gesprekspartners overboord gegooid werden.

En topnazi's zoals Goebbels, Goring, Himmlet etc.hadden ook niets te verliezen: bij een nederlaag van Duitsland. Hen wachtte sowieso de strop. Dan had capituleren dus ook geen zin. Wel voor het Duitse volk, maar daar gaven ze uiteindelijk toch ook niet zoveel om.

3 comments:

HSD said...

"Iedere bevelhebber die zijn troepen achterhoudt gaat er binnen vijf uur aan ", een citaat uit de vergelding van Ian Kershaw

Anonymous said...

Fascisme gaat er om dat het volk zich een eenheid voelt. Een gezamenlijk doel met een gezamenlijke vijand is daarvoor een beproefde methode. Duurt het te lang dan is er uiteindelijk maar één doel over om het volk zich één te laten voelen: een alles of niets oorlog. Mocht dat niet lukken dan zal het fascisme zichzelf vernietigen. Als een 'fascistisch maximum' zal het zich tegen het eigen volk keren dat niet kon brengen wat het ultieme doel was.
De scenario's om het volk in vervoering te brengen raken uiteindelijk op. Dus fascisme lost zichzelf op. Wel vaak ten koste van grote offers..

Anonymous said...

Ron Vibbentrop and Heimlich Bimmler guilty.