Zelden zulke smerige patat gegeten als tijdens mijn bezoek aan het Instituut voor Beeld en Geluid in Hilversum (-Noord). Niets lijkt makkelijker dan patat frituren, maar schijn bedriegt. Het was een slappe en vieze hap. En de bediening was ook slap.
Enfin, daarna het prachtige gebouw zelf (op het desolate Mediapark) ingelopen. Eerst een zweterig "activeringsringetje" om de vinger geschoven; zonder ring ben je er niets. Enfin, een prachtig gebouw, maar de inhoud valt tegen. Oude tv filmpjes vormen het hoofdprogramma. De apparatuur haperde regelmatig en plotseling viel het grote doek, het uitzicht naar beneden versperrend.
Oh ja, de bezoekers kunnen ook nog in nepstudio's "proefdraaien". Kortom: een beetje kinderachtig allemaal. Daar komt bij dat de meeste getoonde tv-fragmenten overbekend zijn en ook wel op You Tube te vinden zullen zijn. Rijk de Gooyer die het Gouden Kalf uit de taxi gooit, dat soort werk.
Het leukst vond ik de uitgestalde apparatuur: stokoude tv's, radio's, platenspelers en bandrecorders. Vergeleken bij digitale apparatuur had je (letterlijk) nog waar voor je geld, zo massief allemaal. Daartussen tv gidsen uit de jaren 50/60. (Wie bewaart er in godsnaam een KRO-gids uit 1962) ?
Maar een blik op de toekomst van televisie ? Ik heb het niet gezien, evenmin als 3D tv.
En bij "Beeld en Geluid" verwacht ik ook meer dan louter tv -en radio-opnamen. Zoals bijvoorbeeld (fragmenten van) oude Nederlandse films.
1 comment:
Ik ben het helemaal eens met het veeractieve speeltjes met alsmaar de overbekende tv sterren slag over het museum.
Ik heb nog het voorrecht gehad om nog net eeen keer het oude museum te hebben gezien.
Wat mij beterft tien keer leuker dan het nieuwe.
Al die zogenaamd interactieve speeltjes en al die overbekende scenes van op de troon getilde tvgrootheden.
Lawaaierig en geen sfeer.
Sorry voor de bedenkers en het vele geld dat het zal hebben gekost maar ik hoef voorlopig niet daarheen.
Peter W.
Post a Comment