I feel like Senna in '91

En zo is het Formule 1 seizoen 2011 afgelopen. In Brazilie mocht Mark Webber een keer winnen van Red Bull. Ongenaakbaar teamgenoot Sebastian Vettel had versnellingsbakproblemen en liet Webber passeren. De Duitser durfde de vergelijking met Senna zelfs aan: "I feel like Senna in '91", riep hij over de boordradio. Hij kent in elk geval zijn klassiekers, want de legendarische Braziliaan reed in dat jaar op ditzelfde circuit ook met versnellingsbakproblemen rond.

Het versnellingsbak-verhaal kwam op mij niet zo geloofwaardig over omdat de jonge Duitser nog zeer respectabele tijden neerzette, die bijvoorbeeld hoger lagen dan die van Alonso in zijn Ferrari. Kortom: en cadeautje aan Webber, die het hele seizoen in de schaduw reed van zijn jongere teamgenoot ?

En wat voor seizoen was de jaargang 2011 ? Mmwah...redelijk op zijn best. Vettel domineerde als Schumachrer in zijn Ferrari jaren. De kruimels die hij af en toe morste waren voor Hamilton, Button en Alonso. Zelfs teamgenoot Webber kwam er, in tegenstelling, tot vorig jaar niet aan te pas.

Voor 2012 hoop ik op meer concurrentie. Ook hoop ik dat oude getrouwen Trulli en Barrichello hun biezen eens pakken en ruimte voor jongere coureurs maken. Als je 39, 40 bent is het mooi geweest, vooral als je zoals deze twee in de achterhoede meetuft.

En Schumacher dan, zult u zeggen. Die wordt ook oud en wordt overklast door jongere teamgenoot Rosberg. Ook biezen pakken dus. Zet Guido van der Garde maar in die Mercedes. En Raikkonen in de Williams.

Today all cats are grey

Misschien een ideetje voor Mathijs van Heijningen jr.: maak naast een remake van "The Thing" ook een remake van "The Fog". Een (toendertijds) angstaanjagende film over een vijandige mist die zich over het hele land als een virus verspreidt. Succes gegarandeerd !

De afgelopen dagen waande ik me in die horrorfilm van begin jaren '80, toen ook hier de mist maar niet wilde wegtrekken. Ik bedoel: hoe lang kan een mens zonder zon ?
Zelfs het motorrijden was geen fun meer, met een telkens beslaand vizier (dus met de klep open rijden: koud !) en een giftig vocht dat werkelijk overal doorheen trekt.

Enfin, die film. Maak een Nederlandse versie, Mathijs. En noem het simpel "De Mist". Met wat blaasmachines moet het effect van een alles doordringende mist toch te realiseren zijn. En laat de film zich dan afspelen in Flevoland. Kale, eindeloze vlaktes waar de slachtoffers van de allesverzengende mist weerloos zijn zonder uiterlijk houvast. En natuurlijk in 3 D.

RTV Instituut

Zelden zulke smerige patat gegeten als tijdens mijn bezoek aan het Instituut voor Beeld en Geluid in Hilversum (-Noord). Niets lijkt makkelijker dan patat frituren, maar schijn bedriegt. Het was een slappe en vieze hap. En de bediening was ook slap.

Enfin, daarna het prachtige gebouw zelf (op het desolate Mediapark) ingelopen. Eerst een zweterig "activeringsringetje" om de vinger geschoven; zonder ring ben je er niets. Enfin, een prachtig gebouw, maar de inhoud valt tegen. Oude tv filmpjes vormen het hoofdprogramma. De apparatuur haperde regelmatig en plotseling viel het grote doek, het uitzicht naar beneden versperrend.

Oh ja, de bezoekers kunnen ook nog in nepstudio's "proefdraaien". Kortom: een beetje kinderachtig allemaal. Daar komt bij dat de meeste getoonde tv-fragmenten overbekend zijn en ook wel op You Tube te vinden zullen zijn. Rijk de Gooyer die het Gouden Kalf uit de taxi gooit, dat soort werk.

Het leukst vond ik de uitgestalde apparatuur: stokoude tv's, radio's, platenspelers en bandrecorders. Vergeleken bij digitale apparatuur had je (letterlijk) nog waar voor je geld, zo massief allemaal. Daartussen tv gidsen uit de jaren 50/60. (Wie bewaart er in godsnaam een KRO-gids uit 1962) ?

Maar een blik op de toekomst van televisie ? Ik heb het niet gezien, evenmin als 3D tv.
En bij "Beeld en Geluid" verwacht ik ook meer dan louter tv -en radio-opnamen. Zoals bijvoorbeeld (fragmenten van) oude Nederlandse films.

Triest

Het gebeurt zelden dat ik een DVD 4 **** of meer geef, maar "Black Venus" verdient het.

Is het een briljante film ? Nee, dat niet. Is het een vernieuwende film ? Nee, dat niet. Wat het wel is: een intriest waargebeurd verhaal over Saartje Baartman, een Hottentot vrouw uit Zuid-Afrika.

Ze komt met haar "manager" rond 1810 in Engeland aan om als circusact/curiositeit op te treden. Een zwarte vrouw was in die tijd in Engeland blijkbaar nog opzienbarend.
Na beschuldigingen van uitbuiting verschijnt de manager voor de rechtbank, maar wordt vrijgesproken. Dit mede door de positieve getuigenis van Saartje dat ze uit vrije wil optreedt.

Uiteindelijk gaat het van kwaad tot erger, nadat een andere "manager", beter gezegd: pooier, haar "over neemt." Ze moet kunstjes opvoeren voor de hogere kringen in Frankrijk, culminerend in prostitutie.

Saartje wordt zelfs tussendoor verhuurd voor wetenschappelijk onderzoek: zo'n curiositeit moet immers bestudeerd worden ? Als ze weigert haar vagina te tonen kan ze haar biezen pakken bij de universiteit. Slaag van de pooier wegens hierdoor gederfde inkomsten is haar deel.

Uiteindelijk belandt Saartje in een bordeel en sterft op vrij jonge leeftijd. Op het einde van de film zien we hoe haar lichaam verkocht wordt aan diezelfde universiteit. Zelfs als ze dood is brengt ze nog geld op.

Kortom: een triestere film heb ik zelden gezien. Des te meer als je weet dat uitbuiting van vrouwen nog steeds overal voorkomt. Er is niet veel veranderd in 300 jaar...

Bijna bevrijd

Zo'n 7 weken duurt inmiddels de renovatie van de buitenkant van mijn flat, inclusief balkons. Al die tijd gaat de woning schuil onder een lichtwerend gaas op de steigers, dat geen zon doorlaat er waardoor je niet heen kunt kijken. Een isoleercel.

Lig je nog lekker in bed met koffie je krantje te lezen wordt er op het raam geklopt door de schilders: "Mag het raam van de slaapkamer open, mag de deur open, meneer ?"
Ben je achter de pc aan het werk in de achterkamer, opeens getik op het raam. Of alles weer wijd open mag. De kou stroomt binnen.

En wachten op de werkman met het nieuwe kozijn. Hij zou er 7.30 zijn, maar begint uieindelijk om 10.30. Op een gegeven moment heb ik de balkondeur opengezet (zodat ie zelf naar binnen kon) en ben naar het zwembad gegaan. Om twee uur weer thuis kon ik getuige zijn van de operatie. Laat beweerde de beste man nog dat ik na tweeen niet thuis was, zodat hij niet meteen de ventilatie in het badkamerraam kon aanbrengen.

Vreemd overigens: de vloer van het balkon wordt niet gerenoveerd, het plafond wel. Terwijl juist mijn vloer beschadigd is...Maar nee, dat wordt later door de woningbouwvereniging bekeken. Je zou zeggen: ze zijn toch al bezig, inclusief steigers etc.

Het fraaiste staaltje overlast vond afgelopen maandag plaats: een loodgieter o.i.d. voor de deur: of hij stroom bij mij mocht aftappen "om twee gaatjes te boren." Ik moest weg, dus dat ging niet door. De andere buren hadden er (ook) geen trek in. Logisch: zo'n man moet zijn eigen stroom opwekken.

Uiteindelijk had hij blijkbaar toch ergens stroom getapt en werd er flink erop los geboord. Zo erg dat de stukken plafond bij de schuren naar beneden kwamen, net achter mijn geparkeerde motor. En de boel opruimen ? Vergeet het maar !

Enfin, de flat is mooi opgeknapt, dus het was de ellende waard. Maar wat zal ik blij zijn als ik me weer vrij in mijn eigen huis kan voelen. Nog even volhouden.