Shame of the nation

Onlangs las ik een goed stuk in de Oor over het huidige NL popklimaat. Hoe droevig het hier gesteld is.

Allerlei talentenshows met "leuke" singer-songwriters met een gek hoedje op bijvoorbeeld. Toen er een keer een opkomend talent wat andersoortige riffs liet horen werd ie afgekraakt door jurylid Miss Montreal. Niet te gewaagd en vreemd spelen svp. Leuk hoedje ok.

Hele volksstammen lopen weg met Kensington, leveranciers van vlakke meezingpop. Heerlijk op festivals: met zijn alleen meezingen.
Ook erg: zo'n DWDD-cd met allerlei covers van bekende rocknummers. Voegt het iets toe ? Noppes. Het is alleen maar slappe gezelligheid.

Ook uniek in de wereld: een optreden in DWDD mag niet langer duren dan 1 minuut. Anders zappt het kijkpubliek weg en daarmee ook de adverteerders. Kijk eens naar Jools Holland op de BBC, programmabazen. Zo kan het ook.

De grootste gotspe in wel VPRO's 3 voor 12 op 3 FM. Met popquizjes waarin je altijd wint en met de bijna onverstaanbare dj Roosmarijn. Een smerige gitaarlick zul je er niet horen. Het is allemaal gedrapeerd met een vette saus gladheid.