Schmidt's zeevis ? Dat is een in Rotterdam (oftewel: Roffa) bekend visrestaurant/winkel. Afgelopen zaterdag waren we daar voor het eerst samen om een hapje te eten. Het was er lekker druk en de vis smaakte uitstekend: een visdis voor twee met allerlei variëteiten.
Niet dat je moet verwachten dat je er lekker kunt zitten overigens: uiteindelijk is het meer een snackbar met statafels, waarbij je op de vensterbank kunt zitten. Het toilet ? Daarvoor moet je eerst door de keuken lopen. Maar dat maakt niet uit: de vis was uitstekend.
Rotterdam ? Ik begin die stad steeds meer te waarderen. zoals Deelder dichtte:
Rotterdam is niet te filmen
De beelden wisselen te snel
Rotterdam heeft geen verleden
En geen enkele trapgevel
Roffa is ruimtelijk, weids en groots. Daarbij vergeleken is Mokum wat benauwend: kleine straatjes en opeengepakte mensenmassa's in de binnenstad. Hoe druk het in de Maasstad ook is: je hebt er altijd alle ruimte.
We dronken koffie op het terras van restaurant Bazaar en als je daar zit is het net of je in Barcelona of Lissabon bent, een internationale sfeer. Ook omdat het zo groot was, dat terras.
We begonnen overigens de dag in het Maritiem Museum met een tentoonstelling over zeelui, hoertjes in de havensteden en allerlei memorabillia. De gefilmde interviews met zeelui (jong en oud) over hun omgang met de dames van plezier waren nog het leukst. Het is ook iets van alle tijden.
Verderop in het museum is een maquette van de Rotterdamse haven waar je live kunt meekijken met alle activiteiten aldaar. Kijk je uit het raam dan zie je het beeld van Zakine.
No comments:
Post a Comment