PSV-er Toivonen raakte onlangs geblesseerd door een virtueel reclamebord langs het veld. Getroffen door "Kips leverworst" in de 81e minuut van de wedstrijd. Uiteindelijk resultaat van de aanvaring met een virtuele leverworst: een lichte hamstringblessure.
Het schijnt dat de virtuele borden langs het voetbalveld voor de spelers zo goed als onzichtbaar zijn. "Eigenlijk kun je niet meer buiten de lijntjes voetballen", aldus PSV coach Rutten. Volgens hem verklaart de slechte zichtbaarheid ook de vele blunders van de grensrechters de laatste paar jaar.
Zij hebben amper ruimte meer om te lopen, naar het schijnt.Vroeger hoefden ze alleen te letten op het NOS-loga, nu bevinden ze zich in een oerwoud van reclameborden.
Voor mij, als kijker thuis, is een en ander moeilijk voor te stellen. Je weet toch dat er vele borden langs de lijn staan ? En buiten de lijntjes voetballen is ook niet de bedoeling van het voetbal, lijkt mij.
Maar irritant zijn die borden zeker. Ze geven ook veel onrust voor de tv-kijker. De steeds wisselende reclameboodschappen werken afleidend en verblindend. Ergo: terug de houten borden van weleer. Maar ja, contractuele verplichtingen he ?
PSV gaat de leverworstfabrikant aanklagen. Of die er wat aan kan doen...
Thursday, October 27, 2011
Thursday, October 20, 2011
Automatic for the people
Sommige openbare bibliotheken zijn van plan "afhaalautomaten" te plaatsen, waaruit de klant zijn gereserveerde materialen kan plukken. Zodoende worden kosten bespaard. Maar zal het aanslaan ? Eerdere experimenten waren geen succes. Misschien te onpersoonlijk ?
Het leek een perfect plan in de jaren vroeger 50/60: maak voor elk product een automaat en zet die buiten meer. Je kon het niet zo gek bedenken of het was uit de automaat te trekken: patat (!), sokken, sigaretten, singletjes, fotorollen en kauwgom.
En toch zijn de meeste "buitenautomaten" geen succes geworden, dit in tegenstelling tot de "binnenautomaten" (sigaretten, snacks). Sigarettenautomaten zie je helemaal niet meer op straat.
Vroeger haalde ik bij de sigarenboer nog wel eens een pakje Gladstone menthol uit zo'n gietijzeren kolos. En wat ik ook probeerde: een pakje sigaretten gratis eruit wrikken (na de eerste getrokken te hebben) lukte niet.
Anno 2011 staat alleen de snoepautomaat op het NS station nog buiten. Waar ging het fout met de andere trekautomaten ? Waarschijnlijk te fraudegevoelig, teveel vandalisme en te veel onderhoud om rendabel te kunnen zijn.
Toch jammer, had nog graag eens een sinaasappel, perzik of banaan uit de fruitautomaat willen trekken.
Het leek een perfect plan in de jaren vroeger 50/60: maak voor elk product een automaat en zet die buiten meer. Je kon het niet zo gek bedenken of het was uit de automaat te trekken: patat (!), sokken, sigaretten, singletjes, fotorollen en kauwgom.
En toch zijn de meeste "buitenautomaten" geen succes geworden, dit in tegenstelling tot de "binnenautomaten" (sigaretten, snacks). Sigarettenautomaten zie je helemaal niet meer op straat.
Vroeger haalde ik bij de sigarenboer nog wel eens een pakje Gladstone menthol uit zo'n gietijzeren kolos. En wat ik ook probeerde: een pakje sigaretten gratis eruit wrikken (na de eerste getrokken te hebben) lukte niet.
Anno 2011 staat alleen de snoepautomaat op het NS station nog buiten. Waar ging het fout met de andere trekautomaten ? Waarschijnlijk te fraudegevoelig, teveel vandalisme en te veel onderhoud om rendabel te kunnen zijn.
Toch jammer, had nog graag eens een sinaasappel, perzik of banaan uit de fruitautomaat willen trekken.
Thursday, October 13, 2011
Wissels ? Geen wissels
"Alle kranten worden nat", zei de klant in de boekenwinkel, toen het de hele dag regende. "Geeft niet", zei de verkoper. "De Telegraaf ligt bovenop en die vangt alle regen op, het is niet erg als die nat wordt."
Een rare opmerking voor een winkelverkoper, dacht ik bij mijzelf. Het is toch een gewild product, wat een vreselijke krant het ook is. Ok, je bent er in tien minuten doorheen, het staat vol insinuaties, stemmingmakerij en gossip. Maar smeuig is het.
Sjuul Paradijs zwaait er de scepter. Alleen al de naam en het voorkomen lijken een parodie van Koefnoen. Hij gelooft met verve in de door hem opgebakken lucht. Zijn krant sluit overigens mooi aan bij Geen Stijl en POW nieuws, het Nieuwe Gelijk van rechts.
En toch ben ik er blij mee, tegengeluid moet er zijn in de voornamelijk linkse pers.
En wat je verder kan beweren van de Telegraaf, het heeft de beste verslaggeving over auto - en motorsport. Alleen al dat mooie overzichtje van de wedstrijduitslag van een Formule 1 wedstrijd ! Inclusief vermelding van de rijder met de snelste raceronde en de uitslag van de voorafgaande kwalifikatie.
Nee, dan de Volkskrant. Na afloop van een interland van Oranje (zoals afgelopen dinsdag tegen Zweden): de wissels worden domweg niet genoemd in de opstelling en de stand van de poule vermeldt de stand voorafgaand aan de wedstrijd. Amateurisme ten top.
Mijn correspondentie met de hoofdredacteur Sport van de Volkskrant hierover heeft tot nu toe niets opgeleverd. Hij moet in elk geval eens kijken op de voetbalpagina's van de Telegraaf de dag na een interland.
Een rare opmerking voor een winkelverkoper, dacht ik bij mijzelf. Het is toch een gewild product, wat een vreselijke krant het ook is. Ok, je bent er in tien minuten doorheen, het staat vol insinuaties, stemmingmakerij en gossip. Maar smeuig is het.
Sjuul Paradijs zwaait er de scepter. Alleen al de naam en het voorkomen lijken een parodie van Koefnoen. Hij gelooft met verve in de door hem opgebakken lucht. Zijn krant sluit overigens mooi aan bij Geen Stijl en POW nieuws, het Nieuwe Gelijk van rechts.
En toch ben ik er blij mee, tegengeluid moet er zijn in de voornamelijk linkse pers.
En wat je verder kan beweren van de Telegraaf, het heeft de beste verslaggeving over auto - en motorsport. Alleen al dat mooie overzichtje van de wedstrijduitslag van een Formule 1 wedstrijd ! Inclusief vermelding van de rijder met de snelste raceronde en de uitslag van de voorafgaande kwalifikatie.
Nee, dan de Volkskrant. Na afloop van een interland van Oranje (zoals afgelopen dinsdag tegen Zweden): de wissels worden domweg niet genoemd in de opstelling en de stand van de poule vermeldt de stand voorafgaand aan de wedstrijd. Amateurisme ten top.
Mijn correspondentie met de hoofdredacteur Sport van de Volkskrant hierover heeft tot nu toe niets opgeleverd. Hij moet in elk geval eens kijken op de voetbalpagina's van de Telegraaf de dag na een interland.
Wednesday, October 5, 2011
I been dirt
"Oh oh I been dirt and I don;t care...", zingt Iggy Pop op het album "Funhouse" uit 1970. Het is de ultieme garageplaat, ruimtelijk, strak en smerig. Punkvoorloper avant la letre.
Twee cd's had ik al van The Stooges in huis (The Stooges en Raw Power), maar deze hakt er aardig in. Fijn en tekenend dat muziek uit 1970 je nog zo kan raken.Met klassiekers als "Dirt" en "I feel allright"; die laatste nog gecoverd door The Damned overigens.
Groepen als The Stooges, MC 5 en The New York Dolls waren de voorlopers van punk. In die tijd hadden ze weinig commercieel succes. Het was vreemde muziek, zo begin jaren'70, in een tijd van hardrock, symfonische rock en jazzrock.
De groep viel na 1974 uit elkaar en in 2003 kwam ze weer bij elkaar. Gitarist Ron Asheton, verzamelaar van nazi memorabilia en "drager" van het Ridderkruis, overleed in 2009. Hij werd vervangen door oud gitarist Williamson, maar de oude glorie (als dat er al ooit was) bleef onbereikbaar.
Maar wat een goede muziek hebben de Stooges achtergelaten. Niet te evenaren, net als The Velvet Underground nooit geevenaard zal worden.
Twee cd's had ik al van The Stooges in huis (The Stooges en Raw Power), maar deze hakt er aardig in. Fijn en tekenend dat muziek uit 1970 je nog zo kan raken.Met klassiekers als "Dirt" en "I feel allright"; die laatste nog gecoverd door The Damned overigens.
Groepen als The Stooges, MC 5 en The New York Dolls waren de voorlopers van punk. In die tijd hadden ze weinig commercieel succes. Het was vreemde muziek, zo begin jaren'70, in een tijd van hardrock, symfonische rock en jazzrock.
De groep viel na 1974 uit elkaar en in 2003 kwam ze weer bij elkaar. Gitarist Ron Asheton, verzamelaar van nazi memorabilia en "drager" van het Ridderkruis, overleed in 2009. Hij werd vervangen door oud gitarist Williamson, maar de oude glorie (als dat er al ooit was) bleef onbereikbaar.
Maar wat een goede muziek hebben de Stooges achtergelaten. Niet te evenaren, net als The Velvet Underground nooit geevenaard zal worden.
Subscribe to:
Posts (Atom)