De kunst van het motoronderhoud

Bijna alweer twee jaar oud: mijn lovebaby Yamaha XJR 1300. Zo'n 32.000 km staat er inmiddels op de teller; een gemiddelde van meer dan 16.000 km per jaar.
Het echte nieuwe is er helaas wel wat af, maar dat is logisch. Niet dat ie zwaar gehavend is, maar vooral vaak vies. Vooral na zo'n regen - en pekelperiode ziet ie er uit als een (ongetemd) beest.

En die uitlaat kan zo mooi glimmen, evenals de velgen. Voor die laatste onderdelen heb ik zelfs nog een speciale reiniger. En ook voor de rest van de motor heb ik goede schoonmaakmiddelen. En als ie eenmaal grondig gereinigd is ziet de XJR er weer fantastisch uit.

Maar de eerste stap zetten is, zoals altijd, het moeilijkst. Had ik een garage ter beschikking, dan zou de drempel al een stuk lager liggen. Nu staat de motor bij de fietsenstalling van de flat en daar is weinig ruimte en licht.
Ergo: naar buiten ! Met de knieen op de stoep en het doekje in de aanslag. Een paar uur ben ik zo bezig, vooral als een buurman een goedbedoeld, maar tijdrovend praatje aanknoopt.

In het zonnetje is het allemaal goed te doen, ook al komen je handen onder het vet en haal je ze open aan scherpe uiteinden. Irritant als je niet alle vlekken op het aluminium kan verwijderen. Product X helpt dan niet meer, tijd voor het wondermiddel Belgom Alu.

Ik geef toe dat ik wel eens jaloers ben op autobezitters. Die rijden de wasstraat in en het klusje is in 15 minuten gedaan. Lekker snel schoon en dan na afloop wellicht de lak in de was zetten. Heerlijk grote vlakken inwrijvend. Daarom poets ik het liefst de tank. De ronde vorm doet me denken aan een vrouwenlichaam.