Nu terug in Den Haag: de V 2. De raket die in WO 2 dood en verderf zaaide is ivm bevrijdingsdag nu "live" te bewonderen.
In de hofstad stond in de oorlog een lanceerinrichting voor deze "Vergeldingswapens" (Vandaar de "V"). Velen werden er op Engeland afgevuurd, maar velen stortten al boven Den Haag neer, daar verderf zaaiend (Vandaar de "V"). Voor de bewoners was het altijd een benarde toestand omdat de raketten notoir onbetrouwbaar waren. Vaak stortten ze reeds na een paar kilometer neer op de stad, ipv van op Engeland.
Een andere keer veroorzaakte een "misplaatst" bombardement door de Engelsen op een lanceerinrichting van de V 2's 500 doden in een woonwijk.
De raketten van de nazi's waren voor die tijd overigens hypermodern en bedoeld om de kansen van het Derde Rijk te doen keren. Ze vernietigden veel in Londen, maar ze waren niet doorslaggevend voor de uitkomst van de oorlog.
Engelse piloten hadden op een gegeven moment door hoe de V2 te neutraliseren. Ze tikten met de vleugels van hun Spifires tegen de raket en brachten hem zodoende van hun dodelijke koers af.
De "Wonderwapens" van Hitler, zoals straaljagers (Messerschmidt ME 262), een nieuw type onderzeeer, de Tiger tank en bovengenoemde raketten kwamen te laat, werden ineffectief ingezet of waren uiteindelijk niet goed genoeg.
Een geluk: de nazi's hadden nog geen atoombom. Als Hitler die in handen gehad zou hebben...
Tuesday, April 27, 2010
Monday, April 19, 2010
Babynummers
Reclamemaker Jan Knaap verzamelt al jaren eerste - en nulnummers van tijdschriften in Nederland. Binnenkort volgt er een expositie van zijn grote collectie in het Openluchtnuseum in Arnhem. De afgelopen dertig jaar heeft hij heeft er ruim 1400 (!) verzameld.
Verontrustend voor wie een nieuw blad wil beginnen: 82 % van de bladen wordt niet ouder dan 15 jaar. Volgens Knaap moet een nieuw tijdschrift "meedeinen op de golven van de tijdgeest". Hij heeft grote bewondering voor de Libelle die al vanaf 1934 bestaat.
Zelf heb ik moeite om tijdschriften weg te gooien omdat ze zo'n mooi tijdsbeeld geven. Zo bezit ik nog een paar jaargangen "Motor" uit 1976 en 1977, geheel in zwart-wit en gedrukt op "wc papier". Wat een verschil met de editie 2010: full colour en op glanzend papier.
Ik heb gelukkig ook nog een aantal jaargangen van het stripblad "Pep" liggen, evenals van oude Veronicabladen.
Ook leuk: het exemplaar van weekblad "Accent" van onderzoeksjournalist Hans Knoop uit 1975. En wat te denken van een ingebonden "Panorama Groot Rotterdam" uit de oorlogsjaren ? Of van al mijn oude Oors en de (Engelse) New Musical Express ?
Ja, ik geeft toe: m.u.v. die Panorama liggen ze allemaal in de opslag, stof te vergaren. Enfin, het zijn ook niet alle "babynummers", waar het hier over gaat.
Toch heb ik er wel een paar: het eerste Veronica Magazine uit 1971 en het eerste nummer van "Formule 1" uit 1994.
Ooit bezat ik de eerste Donald Duck in Nederland (1952), maar die heb ik helaas lang geleden verkocht om brommer-onderdelen aan te kunnen aanschaffen. Ik heb er nu nog spijt van.
Verontrustend voor wie een nieuw blad wil beginnen: 82 % van de bladen wordt niet ouder dan 15 jaar. Volgens Knaap moet een nieuw tijdschrift "meedeinen op de golven van de tijdgeest". Hij heeft grote bewondering voor de Libelle die al vanaf 1934 bestaat.
Zelf heb ik moeite om tijdschriften weg te gooien omdat ze zo'n mooi tijdsbeeld geven. Zo bezit ik nog een paar jaargangen "Motor" uit 1976 en 1977, geheel in zwart-wit en gedrukt op "wc papier". Wat een verschil met de editie 2010: full colour en op glanzend papier.
Ik heb gelukkig ook nog een aantal jaargangen van het stripblad "Pep" liggen, evenals van oude Veronicabladen.
Ook leuk: het exemplaar van weekblad "Accent" van onderzoeksjournalist Hans Knoop uit 1975. En wat te denken van een ingebonden "Panorama Groot Rotterdam" uit de oorlogsjaren ? Of van al mijn oude Oors en de (Engelse) New Musical Express ?
Ja, ik geeft toe: m.u.v. die Panorama liggen ze allemaal in de opslag, stof te vergaren. Enfin, het zijn ook niet alle "babynummers", waar het hier over gaat.
Toch heb ik er wel een paar: het eerste Veronica Magazine uit 1971 en het eerste nummer van "Formule 1" uit 1994.
Ooit bezat ik de eerste Donald Duck in Nederland (1952), maar die heb ik helaas lang geleden verkocht om brommer-onderdelen aan te kunnen aanschaffen. Ik heb er nu nog spijt van.
Tuesday, April 13, 2010
"There you go again"
Binnenkort voor het eerst een lijsttrekkersdebat in Engeland op tv. In het kader daarvan zond de BBC gisteren een geschiedenis van tv-debatten van presidentskandidaten in de VS uit.
Beroemd is het debat tussen Kennedy en Nixon in 1960. Nixon met wallen onder zijn ogen en met een "5 'o clock shadow" verloor van de frisse en jong ogende Kennedy.
Bush sr versus Clinton: Bush kijkt verveeld op zijn horloge tijdens het debat. Die beelden worden later nog vaak herhaald: hoe ongeinteresseerd wil je overkomen ? Een slecht signaal aan potentiele kiezers. Veel inlevingsvermogen over wat een slechte economie voor de "gewone man" inhoudt toont ie trouwens ook niet. Dit in tegenstelling tot Clinton, die wel gretig op de vraag van de vrouw in het publiek ingaat.
Obama in debat met McCain: die laatste kijkt Obama geen enkele keer aan tijdens de debatten. Straalt in feite minachting voor zijn tegenstander uit: veteraan versus broekie. Raad eens wie er won ?
Klassiek: Reagan tegen Carter: "There you go again..."
Beroemd is het debat tussen Kennedy en Nixon in 1960. Nixon met wallen onder zijn ogen en met een "5 'o clock shadow" verloor van de frisse en jong ogende Kennedy.
Bush sr versus Clinton: Bush kijkt verveeld op zijn horloge tijdens het debat. Die beelden worden later nog vaak herhaald: hoe ongeinteresseerd wil je overkomen ? Een slecht signaal aan potentiele kiezers. Veel inlevingsvermogen over wat een slechte economie voor de "gewone man" inhoudt toont ie trouwens ook niet. Dit in tegenstelling tot Clinton, die wel gretig op de vraag van de vrouw in het publiek ingaat.
Obama in debat met McCain: die laatste kijkt Obama geen enkele keer aan tijdens de debatten. Straalt in feite minachting voor zijn tegenstander uit: veteraan versus broekie. Raad eens wie er won ?
Klassiek: Reagan tegen Carter: "There you go again..."
Friday, April 9, 2010
Malcom
Kleurrijk en veelzijdig was ie zeker: Malcom Mclaren, gisteren overleden op zijn 64e.
Zelf benoemd "entrepeneur extraordinaire", manager van The Sex Pistols, New York Dolls (liet ze optreden in het rood met hamer en sikkel), Adam and the Ants en Bow Wow Wow.
Uitvinder van de Engelse punk in 1975 met eerstgenoemde groep. Maar dan wel geinspireerd door New Yorker Richard Hell, van wie hij de gescheurde kleding afkeek.
McLaren hield er ook van om zijn bands "aan te kleden".
In elk geval zette de Pistols een enorme beweging op gang, die echter al snel door de commercie opgeslokt werd. Zelf heeft McLaren zijn pupillen ook tot het maximale uitgebuit, getuige de film "The great rock 'n roll swindle". Zanger Johnny Rotten heeft sinds de split van de band in '78 mooit meer een woord gewisseld met McLaren.
Het leuke van Malcom was dat hij open stond voor andere culturen en stromingen. Zo importeerde hij de drumbeat voor Adam and the Ants uit Burundi, maakte popplaten met opera-invloeden ("Madame Buttertfly") en flirtte met scratch en hip hop.
De laatste jaren hoorde ik niet zo veel meer over hem, maar we kunnen stellen dat hij een groot stempel op de popmuziek van de 20e eeuw gedrukt heeft.
Zelf benoemd "entrepeneur extraordinaire", manager van The Sex Pistols, New York Dolls (liet ze optreden in het rood met hamer en sikkel), Adam and the Ants en Bow Wow Wow.
Uitvinder van de Engelse punk in 1975 met eerstgenoemde groep. Maar dan wel geinspireerd door New Yorker Richard Hell, van wie hij de gescheurde kleding afkeek.
McLaren hield er ook van om zijn bands "aan te kleden".
In elk geval zette de Pistols een enorme beweging op gang, die echter al snel door de commercie opgeslokt werd. Zelf heeft McLaren zijn pupillen ook tot het maximale uitgebuit, getuige de film "The great rock 'n roll swindle". Zanger Johnny Rotten heeft sinds de split van de band in '78 mooit meer een woord gewisseld met McLaren.
Het leuke van Malcom was dat hij open stond voor andere culturen en stromingen. Zo importeerde hij de drumbeat voor Adam and the Ants uit Burundi, maakte popplaten met opera-invloeden ("Madame Buttertfly") en flirtte met scratch en hip hop.
De laatste jaren hoorde ik niet zo veel meer over hem, maar we kunnen stellen dat hij een groot stempel op de popmuziek van de 20e eeuw gedrukt heeft.
Friday, April 2, 2010
Train kept a rollin"
Het aantal zelfmoorden op het spoor Alkmaar-Castricum is in 2009 weer toegenomen.
In 2006 waren het er vijf, in 2007 een en in 2008 vijf. Het is een berucht stuk en veel slachtoffers schijnen uit de inrichting Willibrord (dicht bij het spoor)afkomstig te zijn.
Het is uberhaupt nog een wonder dat het lukt om op dit stuk zelfmoord te plegen, want hoeveel treinen rijden er eigenlijk nog (op tijd) ? In januari moest je als potentiele zelfmoordenaar zeker "geluk" hebben wilde je nog onder een trein komen.
Zo'n Heilooer Bos heeft (gelegen aan het traject), zeker in de winter, iets triests. 's Avonds is het fietspad er bovendien onverlicht en er liggen een paar onbewaakte spoorwegovergangen waar het makkelijk voor de trein springen is. En ik moet zeggen: op een mistige en kille dag, verkering net uit, heb ik het nog wel eens overwogen.
Minister Eurlings meent dat het aantal zelfdodingen op het spoor teruggedrongen moeten worden.
Toch zijn er al veel maatregelen door Prorail genomen: hekken bij spoorwegovergangen (daar vinden de meeste zelfmoorden plaats), het weghalen van snoeiwerken, tot het inzetten van camera's en surveillanten aan toe. Ik vraag me alleen af: hoe snel is er een hulpverlener bij de potentiele springer ? Het is immers gebeurd in een paar minuten.
Mijn woonwijk ligt ook aan het traject Alkmaar-Castricum, inclusief spoorwegovergang. Zo'n een waar je langs de slagbomen kan sluipen terwijl de lichten knipperen. Maar goed, daar rijden de treinen al zo langzaam (station in zicht) dat de potentiele zelfmoordenaar een sprong voor de trein zou overleven en zonder benen verder door het leven zou moeten...
In 2006 waren het er vijf, in 2007 een en in 2008 vijf. Het is een berucht stuk en veel slachtoffers schijnen uit de inrichting Willibrord (dicht bij het spoor)afkomstig te zijn.
Het is uberhaupt nog een wonder dat het lukt om op dit stuk zelfmoord te plegen, want hoeveel treinen rijden er eigenlijk nog (op tijd) ? In januari moest je als potentiele zelfmoordenaar zeker "geluk" hebben wilde je nog onder een trein komen.
Zo'n Heilooer Bos heeft (gelegen aan het traject), zeker in de winter, iets triests. 's Avonds is het fietspad er bovendien onverlicht en er liggen een paar onbewaakte spoorwegovergangen waar het makkelijk voor de trein springen is. En ik moet zeggen: op een mistige en kille dag, verkering net uit, heb ik het nog wel eens overwogen.
Minister Eurlings meent dat het aantal zelfdodingen op het spoor teruggedrongen moeten worden.
Toch zijn er al veel maatregelen door Prorail genomen: hekken bij spoorwegovergangen (daar vinden de meeste zelfmoorden plaats), het weghalen van snoeiwerken, tot het inzetten van camera's en surveillanten aan toe. Ik vraag me alleen af: hoe snel is er een hulpverlener bij de potentiele springer ? Het is immers gebeurd in een paar minuten.
Mijn woonwijk ligt ook aan het traject Alkmaar-Castricum, inclusief spoorwegovergang. Zo'n een waar je langs de slagbomen kan sluipen terwijl de lichten knipperen. Maar goed, daar rijden de treinen al zo langzaam (station in zicht) dat de potentiele zelfmoordenaar een sprong voor de trein zou overleven en zonder benen verder door het leven zou moeten...
Subscribe to:
Posts (Atom)