Net weet terug van mijn jaarlijkse werkvakantie met De Zonnebloem. Voor de tweede maal verbleef ik in Zandhoven (Belgie). Het "Domein Hooidonk" is een enorm complex, waar vele Belgische gehandicapten en revaliderenden vakantie vieren en weer op krachten komen. Dit maakt het wel massaal.
Normaal zit de groep van de Zonnebloem alleen in een vakantieverblijf en is het dus rustiger. Nu onstaat er 's ochtends een enorme file in de ontbijtzaal doordat iedereen tegelijk wik eten. Gelukkig hadden we wel een eigen eetzaal voor het diner. De aanwezige Belgen geven het overigens wel een internationaal gevoel.
Het was in elk geval een geslaagde vakantie, met uitstapjes naar o.a. Mechelen, een dierenpark en Antwerpen. Je gaat er dan met de bus op uit, die voorzien is van een lift voor mensen met een rolstoel. Grappig dat ik de chauffeur nog kende van een vorige trip. Tja, wat er verder over te zeggen ? De sfeer was goed en de gasten waren leuk en enthousiast. Het was mijn zevende keer en dan wordt het licht voorspelbaar.
Minder was het te betuttelende optreden van de leiding. Vooral de eerste dagen heb ik lichte aanvaringen met het "Hoofd Vakantie" gehad. Zat ik, na een hele dag in de weer geweest te zijn met de gasten, even 10 minuten te internetten kwam er commentaar op. Deed ik niet onmiddellijk mee met dansen kwam er commentaar op. Ik laat me natuurlijk niet betuttelen als een schooljongen, dus dan ontstaan er discussies. Maar goed, dat was de enige smet op een leuke week. En uiteindelijk doe je het allemaal voor de gasten en niet voor de leiding. En de gasten ? Die waren ok.
Monday, September 29, 2008
Saturday, September 20, 2008
Akties !
Weer helemaal terug: de (politieke) jaren '80. In "Andere tijden" ging het over Onkruit, het antimilitairistische collectief, dat van zich liet horen door allerlei spraakmakende ac(k)ties.
Ex-Groen Links kamerlid Wynand Duyvendak nam ook deel aan blokkades, bezettingen en inbraken in/op/bij militaire doelwitten. Toen was hij nog pacifist en en "buitenparlementair actief". Later, in de Kamer, stemde hij voor verschillende defensienota's. Over principes gesproken...
In elk geval: een opwindende tijd, de jaren '80. Toen gebeurde er nog wat. Demonstraties, bezettingen, kraken. Zelfs terrorisme (Ra Ra) werd niet geschuwd. Anno 2008 lijken de mensen murw. Echt grote bevlogenheid is zeldzaam. Hoe zou dat komen ? Zijn er geen grote issues meer ? Of is het zo dat al die acties uiteindelijk niet zoveel opleverden (een verfbommetje tegen een F 16 zet weinig zoden aan de dijk).
Of kiezen potentiele actievoerders toch voor zekerheid, baan en relatie ? Geen risico's meer willen lopen. In de jaren 80m heerste het gevoel van "no future"(geen werk, dreigende atoomoorlog), dus had je ook niets te verliezen. Een uitkering aanvragen was nog makkelijk; werk was er immers niet ? Dure hypotheken waren onhaalbaar en ook niet nodig trouwens: je kon gratis in een kraakpand wonen.
Tja, de eighties, ik verlang er nog wel eens naar terug.
Ex-Groen Links kamerlid Wynand Duyvendak nam ook deel aan blokkades, bezettingen en inbraken in/op/bij militaire doelwitten. Toen was hij nog pacifist en en "buitenparlementair actief". Later, in de Kamer, stemde hij voor verschillende defensienota's. Over principes gesproken...
In elk geval: een opwindende tijd, de jaren '80. Toen gebeurde er nog wat. Demonstraties, bezettingen, kraken. Zelfs terrorisme (Ra Ra) werd niet geschuwd. Anno 2008 lijken de mensen murw. Echt grote bevlogenheid is zeldzaam. Hoe zou dat komen ? Zijn er geen grote issues meer ? Of is het zo dat al die acties uiteindelijk niet zoveel opleverden (een verfbommetje tegen een F 16 zet weinig zoden aan de dijk).
Of kiezen potentiele actievoerders toch voor zekerheid, baan en relatie ? Geen risico's meer willen lopen. In de jaren 80m heerste het gevoel van "no future"(geen werk, dreigende atoomoorlog), dus had je ook niets te verliezen. Een uitkering aanvragen was nog makkelijk; werk was er immers niet ? Dure hypotheken waren onhaalbaar en ook niet nodig trouwens: je kon gratis in een kraakpand wonen.
Tja, de eighties, ik verlang er nog wel eens naar terug.
Tuesday, September 16, 2008
Kosofso
Vele indrukken van mijn vakantie op Kos. Denk aan het in 30 + graden beklimmen van een berg op de fiets (volhouden !) Het rotsachtige strand bij de warmwaterbronnen (het lekkerste plekje). Het kale eiland in de buurt (Kalymos): toch maar niet bezocht. De vermiste broekspijpen van mijn reisgenoot.
Het relatief grote aantal milaire posten (grens met Turkije !). Honderden scooters, motoren en scheurende vierwielers, die de rust constant verstoren. Maar natuurlijk ook vele fietsers, leeker rustig. De verzengende hitte, de vriendelijke Grieken en de lekkere salades.
Nee, die burenruzie in het hotel midden in de nacht was niet echt leuk. De luidruchtige karaokeshow aan de overkant ook niet. 29 graden in de slaapkamer, pfffhhh...Het vele vuil aan de kant van de weg. En waarom leggen ze geen drempels aan op de weg voor het hotel ?
Maar toch: zomer ! Dat maakt werkelijk alles goed. Elke dag stralende zon en fantastisch zeewater. Dan vallen de ongemakken weg. Gesterkt ga ik de herfst in.
Maar nog een keer naar Kos ? Nee, dat niet. Te toeristisch. Dan liever een rustiger Grieks eiland.
Het relatief grote aantal milaire posten (grens met Turkije !). Honderden scooters, motoren en scheurende vierwielers, die de rust constant verstoren. Maar natuurlijk ook vele fietsers, leeker rustig. De verzengende hitte, de vriendelijke Grieken en de lekkere salades.
Nee, die burenruzie in het hotel midden in de nacht was niet echt leuk. De luidruchtige karaokeshow aan de overkant ook niet. 29 graden in de slaapkamer, pfffhhh...Het vele vuil aan de kant van de weg. En waarom leggen ze geen drempels aan op de weg voor het hotel ?
Maar toch: zomer ! Dat maakt werkelijk alles goed. Elke dag stralende zon en fantastisch zeewater. Dan vallen de ongemakken weg. Gesterkt ga ik de herfst in.
Maar nog een keer naar Kos ? Nee, dat niet. Te toeristisch. Dan liever een rustiger Grieks eiland.
Friday, September 5, 2008
Het nieuwe Atlantis
Het lijkt zo ver te zijn: de komst van een volwassen poppodium in Alkmaar a la het Patronaat. In elk geval zijn er nieuwe stappen in die richting gezet. Vanaf 20 september gaat het voormalige Atlantis over in het Poppodium Alkmaar (tijdelijke naam).
Tegelijkertijd gaat het punkhol (zo mag je het toch wel noemen - no offense) Parkhof dicht en herrijst uit de restanten van beide zalen de feniks van een nieuwe poptempel. Het Parkhof, hoe authentiek ook, sluit definitief de deuren sinds het gekraakt werd, eind jaren '70.
In die beginjaren was ik regelmatig bezoeker. De punks daar (waar ik ook toe behoorde) waren in feite geheel autonoom en organiseerde er punkfestivals, oefenruimtes en een goed draaiende bar. Ook werd "Blad" uitgegeven. Tot op de dag van vandaag vervult het een rol binnen de alternatieve hardcore -en punkscene, met bezoekers uit heel Nederland.
Atlantis begon zo'n 10 jaar geleden met een hoopvolle programmering van de "betere"
muziek en veel live optredens. Geleidelijk werd dat steeds minder en bepaalden dancefeesten meer het beeld. Ook niets mis mee, met een danceparty, maar de leuke live-optredens werden steeds minder in aantal. Uiteindelijk sloten de poorten, mede door geldgebrek, dit jaar.
Nu lijken de financien geen probleem meer te zijn. De gemeente Alkmaar stelt een jaarlijks bedrag van 425.000 Euro ter beschikking. Zal het dan eindelijk gaan lukken in Alkmaar ? Kunnen we dan ook in de provinciestad genieten van een hip Engels of Amerikaans bandje ? En laten de punkbands ook maar blijven komen.
Ga er nu even een weekje tussen uit. See you next week.
Tegelijkertijd gaat het punkhol (zo mag je het toch wel noemen - no offense) Parkhof dicht en herrijst uit de restanten van beide zalen de feniks van een nieuwe poptempel. Het Parkhof, hoe authentiek ook, sluit definitief de deuren sinds het gekraakt werd, eind jaren '70.
In die beginjaren was ik regelmatig bezoeker. De punks daar (waar ik ook toe behoorde) waren in feite geheel autonoom en organiseerde er punkfestivals, oefenruimtes en een goed draaiende bar. Ook werd "Blad" uitgegeven. Tot op de dag van vandaag vervult het een rol binnen de alternatieve hardcore -en punkscene, met bezoekers uit heel Nederland.
Atlantis begon zo'n 10 jaar geleden met een hoopvolle programmering van de "betere"
muziek en veel live optredens. Geleidelijk werd dat steeds minder en bepaalden dancefeesten meer het beeld. Ook niets mis mee, met een danceparty, maar de leuke live-optredens werden steeds minder in aantal. Uiteindelijk sloten de poorten, mede door geldgebrek, dit jaar.
Nu lijken de financien geen probleem meer te zijn. De gemeente Alkmaar stelt een jaarlijks bedrag van 425.000 Euro ter beschikking. Zal het dan eindelijk gaan lukken in Alkmaar ? Kunnen we dan ook in de provinciestad genieten van een hip Engels of Amerikaans bandje ? En laten de punkbands ook maar blijven komen.
Ga er nu even een weekje tussen uit. See you next week.
Tuesday, September 2, 2008
De hel is het zwembad op dinsdagmorgen
Buiten is het duidelijk aan de tientallen geparkeerde fietsen: er is een school in het zwembad. Dat betekent veel geschreeuw en een gehalveerd bassin waarin iedereen elkaar in de weg zit. Dan maar vluchten naar het 25 meter bad ? Vergeet het maar: sinds kort is er op dinsdagmorgen "vrouwenzwemmen".
Er is een genoegdoening: het mannetje dat zonodig altijd "overdwars" moet zwemmen heeft zich, gedwongen door het smalle bad, moeten aanpassen en zwemt nu dezelfde kant op als de rest (en terug).
Verder: slecht verstaanbare conversatie met de cassiere over mijn nieuwe sportpaspoort, veroorzaakt door de glaswand (bij het postkantoor is die toch ook afgeschaft ?), kabaal makende schoonmaakmachines en onverschillig schoonmaakpersoneel.
En wat doen al die nieuwe toezichthouders in het zwembad ? Ik dacht dat daar al badmeesters (m/v) voor waren ? Die heb ik nog nooit iets anders zien doen dan toezicht houden. Toezicht, toezicht, toezicht... Zwemles ? Ho maar.
Er is een genoegdoening: het mannetje dat zonodig altijd "overdwars" moet zwemmen heeft zich, gedwongen door het smalle bad, moeten aanpassen en zwemt nu dezelfde kant op als de rest (en terug).
Verder: slecht verstaanbare conversatie met de cassiere over mijn nieuwe sportpaspoort, veroorzaakt door de glaswand (bij het postkantoor is die toch ook afgeschaft ?), kabaal makende schoonmaakmachines en onverschillig schoonmaakpersoneel.
En wat doen al die nieuwe toezichthouders in het zwembad ? Ik dacht dat daar al badmeesters (m/v) voor waren ? Die heb ik nog nooit iets anders zien doen dan toezicht houden. Toezicht, toezicht, toezicht... Zwemles ? Ho maar.
Subscribe to:
Posts (Atom)