Tuesday, August 23, 2016

Provadya ?

Hoe vaak zal ik cultureel centrum Provadja in Alkmaar niet bezocht hebben ? Zeker wel honderd keer, schat ik zo in. Een groot deel van mijn "werkend uitgaansleven" dus. En nu staat het mooie pand aan het Verdronkenoord sinds ongeveer een half jaar leeg.Theater opgeheven, evenals de filmzaal en de bar.


Tientallen films heb ik er gezien, typische Arthouse-producties. Regelmatig brak de film middenin de voorstelling. Het was onderdeel van de charme, die verouderde technische apparatuur. Ook typerend het geluid van omvallende glazen tijdens de voorstelling; je mocht ook gerust je biertje meenemen de zaal in. En godzijdank waren er geen geen pauzes (zoals in Cinebergen) tijdens de voorstellingen.. Een paar uitzonderingen daargelaten: tijdens Novecento en La belle noiseuse (ca.4,5 uur durend).


Enige tijd was het Theatercafe de "hottest place in town", waar al de trendy Alkmaarders uit gingen. In die tijd ging ik nog pas om ca.23.00 stappen. Leuke vrouwen waren ook en masse aanwezig.


Eigenaar en tevens alcoholist Moos zwaaide er scepter, maar was niet echt geliefd wegens zijn zuinigheid. Terwijl de toegang altijd gratis was geweest tijdens muzikale optredens besloot Moos opeens toegang te gaan heffen. En een rondje van de zaak heb ik van Moos ook nooit mogen ontvangen, terwijl wij (ik met vrienden) toch trouwe bezoekers waren. Na een drinkverbod, opgelegd door de doktoren, dronk Moos geen druppel alcohol meer (maar oud werd ie evengoed niet).


En nu staan Provadja en bioscoop Harmonie (ook een fraai pand) te koop. Jaren van mijn (oudere) jeugd heb ik er doorgebracht. Een stuk historie is afgesloten.

Saturday, August 13, 2016

We zijn er bijna

Wat een heerlijke rust stralen sommige programma's van Max toch uit. Het zijn net natuurdocumentaires, daar kun je ook heerlijk bij weg dromen.


Zo'n eiland voor de kust van Brazilie bijvoorbeeld, uitsluitend bewoond door slangen en vogels. Het is er, logischerwijs, zelfs verboden voor mensen. En ik die er lekker bij weg soezel op de luie bank, biertje onder handbereik. Wat kan mij gebeuren ?


Van een ander orde is "We zijn er bijna" van Max. Een stel bejaarden op vakantie in Spanje. Zelfs daar, bij 34 graden, worden nog pannenkoeken met spek gebakken. Niet dat het lukt op die primitieve brandertjes natuurlijk: alles bakt aan.


De opa die bij elk gesprek in huilen uitbarst over het verlies van zijn vrouw, voor de gevoelige noot.
Het gekeuvel en gedoe met de was op de camping: het leven studdert er lekker door. Wel enige consternatie als de camper op de brug in de garage moet natuurlijk. Maar alles goed natuurlijk.


En ja: dat programma van stellen op zoek naar een droomhuis in het buitenland. Toch van een iets andere orde dan "Ik vertrek", waar de stress constant op de loer ligt.
In "Mijn droomhuis" wordt er lekker gezellig gekeuveld over een te kleine woonkamer, te kleine tuin of de vervallen schuur.


De presentator hangt de paljas uit en de stelletjes lachen maar wat mee. And who cares: komt het droomhuis morgen niet, dan komt het over een jaar.
Urgentie bezitten de programma's van Max nu eenmaal niet, alles stroomt lekker relaxt door in het e Max-stroompje.


Nee, dan "Help, mijn man is klusser". Come back, John Williams, all is forgiven !







Wednesday, August 3, 2016

Driver's seat

Het is bijna onmogelijk om je als pay driver in de Formule 1 (F1) goed te profileren. In elk geval dien je sneller dan je teammaat te zijn en niet te veel brokken te maken. Indien alles meezit kun je wellicht nog een puntje in het seizoen scoren. De pay driver rijdt uitsluitend in de achterhoedeteams.


De rijder die zelf geld moet meebrengen om in een F 1 mee te kunnen draaien moet in elk geval flink wat sponsorgeld meebrengen (Haryanto) of gesteund worden door een groot team (Wehrlein, met support van Mercedes).


Zo'n Haryanto (eerste Indonesische coureur in de F1) dient 15 miljoen op te hoesten om bij het armzalige Manor te kunnen rijden. 11 miljoen krijgt ie van staatsoliebedrijf  Petamina, 4 miljoen moet hij zelf betalen.


Sommige rijders die als paydriver begonnen, zoals Schumacher, Alonso en Lauda brachten ook geld mee bij hun debuut, maar werden al snel goed betaalde sterren omdat talent zich nu eenmaal niet verloochent. Verderop in de carriere hebben ze miljoenen verdiend door voor grote teams als Renault en Ferrari te  rijden.


Max Verstappen is een supertalent  die uiteraard niets hoeft te betalen. Als je in de GP2 (De klasse onder de F1) al 6 races achter elkaar weet te winnen (nooit eerder vertoond) is het duidelijk dat je de pannen van het dak kunt rijden.


De zoon van de Frans acteur Jean-Paul Belmondo heeft het begin jaren '90 ook nog eens geprobeerd als pay driver. Ik geloof dat ie 9 races gereden heeft. Voor de pay driver hangt de bijl altijd boven het hoofd. Sponsorgeld op, stoeltje vergeven...