Sunday, December 29, 2013

Van kopschopper tot winterdolfijn


Woorden 2013:

Horrorarts
Doucheplassen
Croissantjes-strategie
Obesitasoven
Kopschoppen/schoppers
Stewardoos
Oorsmeergate
Proeftuinvoetbal
Aardbevingsprovincie
Plagiaatminister
Feldwebeltoon
Vorstverletfraude
Paardenvleesschandaal
Blok Hypotheek
Plofvis
Botoxtandarts
Oranjeakkoord
Snijakkoord
Uitstelakkoord
Robofik
Yolo
Toekomstspijt
I Pad school/Steve Jobs school
Premiedemping
Tongzoenaffaire
Netflix
Moslimbroers
Rampflat
Uitkeringstoerisme
Flirtcoupe
Social obesitas
Selfie
3 D printer
Phablet
Caribenpaspoort
Kweekburger
Asodiplomaat
Tsjakkapremier
Christenhipster
Tandpastatoeslag
Schoptuig
Zoenincident
Heropeningsbonus
Dampgevallen
Spoorcommando's
Doe het zelf terrorist
Sharia wijk/driehoek
Scooterhufters
Koopkrachtpuntjeswolk
Pinspoor
Verantwoordelijkheidsvakantie
Snelweg bos
Justitierolex
Excuustrekking
Nike terrorist
Klokkenluidershuis
Minimatuin
Weigerouders
Ponypletfilm
Laadpaalzaak
Aap noot mies land
Spookresort
Budgetbejaardenhuis
Poepvlees
Participatiesamenleving
Roebelmiljonairs
Proefboorgemeente
Uitschtrijftruc
Zombiebank
Voetbalhomo
Gluurgynaecoloog
Pietitie
Sletvrees
Koningslied
Sletvrees
Afluisterschandaal
Seksdochter
Tandenaffaire
Bitcoin
Winterdolfijn
Onesy

Saturday, December 21, 2013

Mond vol kiezels

Een beeldend geschreven verhaal, dat "Mond vol kiezels" van Arno Haijtema (die vroeger nog in de band Slauerhoff speelde).
Mijn exemplaar van de bieb bevat zelfs nog een handtekening van de auteur overigens.

Het gaat om een jongetje van 11 dat in de jaren '60 in Beverwijk opgroeit en wiens stotterende vader bij de Hoogovens werkt. Alle kleine ergenissen, frustraties en opwinding van het jongetje zijn in vliegende vaart beschreven. De schaamte voor zijn stotterende pa, de dood van een vriendje door een auto- ongeluk, de verwonding van een andere kameraad door zijn toedoen en de half gelukte trompetlessen.

Herkenbaar voor mij,want wij woonden in het aangrenzende Heemskerk en mij pa werkte ook bij de staalfabriek. De stilte die in huis in acht genomen moet worden als vader moest uitrusten van het werk in de ploegendienst (de enige die lawaai maakte was dan de kanariepiet).

Ook de ongelukken die bij de Hoogovens gebeurden en waarvan mijn vader verhaalde (en die doorde buurt gingen) komen in "Mond vol kiezels" terug. Zoals de arbeider die een haak van een hijskraan tegen het hoofd kreeg (en die een ijselijke gil gaf), de man die onder de stilstaande bedrijfstrein doorkroop (om zo de weg af te snijden), en daardoor onthoofd werd toen de trein in gang kwam en de collega die in het vloeibare ijzer verbrandde. Niet in het boek: onze buurman Fred die de dood vond doordat een heftruck op hem viel.

Ik zeg: verfilmen dit boek !

Sunday, December 15, 2013

God vergeeft

Goede monoloog van acteur Helmert Woudenberg in de voorstelling "God vergeeft" in theater De Luifel in Heemstede afgelopen zaterdag. Hij personifiseert Deken Haffmans uit Limburg die alles deed wat God ooit verboden zou hebben: hoereren, zuipen, stelen en macht misbruiken. Jarenlang kwam hij ermee weg tot hij door de mand viel en betrapt werd op diefstal van enige beelden. Daarvoor had Haffmans al tonnen, bedoeld voor de kerk, achterover gedrukt voor eigen genoegens. Jammer dat sommige mensen in het publiek geen onderscheid konden maken tussen de acteur Woudenberg en zijn personage. Ze liepen kwaad weg door de liederlijke taal die "Haffmans", gezeten in zin zijn luie zetel met de fles wijn onder handbereik, uitsloeg over homo's en seks. Alle mopperend en beschuldigend richting de acteur verlieten zij de zaal, Woudenberg in verwarring achterlatend. Die trachtte nog uit te leggen dat de monoloog bestond uit woorden die Haffmans gebezigd had. Hij viel even uit zijn rol en moest er weer inkomen. Zelf heb ik zoiets niet eerder in een theater meegemaakt. Zou het aan de bekrompenheid van Heemstedenaren liggen ? Enfin, ik heb genoten van het spel van Woudenberg. Jammer dat het cafe van de Luifel na afloop al snel leegdroop, de kachel alvast uitgezet werd en ik vreemd werd aangekeken omdat ik om ijs voor mijn cola vroeg. Tja, het blijft toch een dorp he ?

Monday, December 9, 2013

Hakkuh !

Nee, tijdens mijn "house-tijd" had ik er niet veel mee: Gabberhouse. Ik gaf de voorkeur aan wat relaxtere dance, ipv dat "gebeuk". Toch is het opvallend dat de Gabberhouse de enige Nederlandse subcultuur is die ooit met succes naar het buitenland werd geexporteerd. Als je de docu "Gabberhouse !" bekijkt was het best wel een leuke scene, ondanks al die kale koppen. Wist je bijvoorbeeld dat elke Gabber m/v zijn eigen "Aussie" had ? Geeneen die hetzelfde was. Grappig ook al die maffe dansjes, zelf verzonnen huppeltjes. Het slikken van al die pillen was natuurlijk bedoeld om de hele nacht door te stampen op de supersnelle en keihartde beats. "Ploing ploing" en "Amsterdam. Waar leg dat dan" ? waren grote hits binnen het circuit. Rotterdam was het gabberbastion bij uitstek, met de zaal "Parkzicht" als thuishaven. In de elitaire housscene van Amsterdam moest men niets van de Gabbers hebben. Maar, zoals het in alle scenes gaat: het pure en ongedwongene raakte er van af; er kwamen steeds meer meelopers en, erger, neonazi's op af. En toen Parkzicht eenmaal de deuren sloot was het gebeurd met de Gabbers.

Monday, December 2, 2013

Lost B-sides

Ja, wat staat er niet op Spotify ? Ideaal dus. Of...? Je moet wel op zoek. Sky Com FM is ook fantastisch: onbeperkt muziek in alle genres. Wie hoeft er nog illegaal te downloaden ? Paul Weller, niet de minste, en magazine Q betreuren echter het verlies van de B-kant van singles. Singles worden immers (bijna) niet meer verkocht ? Als je een download koopt zul je, denk ik, de flipside niet aanschaffen. Tenzij je een echte liefhebber bent. Jammer is dat zo veel bijzondere nummers verloren gaan in de oceaan van internet, tenzij je er echt naar op zoek gaat. De ouderwetse single draaide je gewoon om en de cd-single speelde gewoon automatisch alle tracks af. Zo heb ik prachtige pareltjes ontdekt. Wat te denken van de BBC-sessie van "King is white and in the crowd" van The Simple Minds ? Beter dan de uiteindelijke versie op de cd. Oasis leverde ook altijd prachtige extra tracks af. De voorbeelden zijn eindeloos. Wat te denken van "The Butterfly Collector" van The Jam ? Zullen allemaal via het net te vinden zijn. Maar de spanning bij de aanschaf van een nieuwe (cd) single van welke leuke verrassingen je te wachten staanh ? Dat bestaat niet meer.