Ook Matthijs de Ligt, verdediger bij Ajax, heeft de smadelijke nederlaag (3-2) tegen Rosenborg niet kunnen voorkomen. De Amsterdammers spelen voor het eerst in 50 jaar geen Europees voetbal.
Werd er door de huidige onsympathieke directie al geklaagd dat onder de vorige trainer Bosz geen prijzen gepakt gewerden, dan ziet de toekomst er onder coach Keizer er nu al somber uit. Bosz stond in elk geval in de finale van de Europa League (de eerste finale voor Ajax sinds 1996).
Enfin: De Ligt. Tweevoudig Oranje-international op zijn 18e. Een knappe prestatie, al is hij de eerste om toe te geven dat ie nog veel moet leren en dat hij sneller moet worden. Zo veroorzaakte hij (door zijn gebrek aan snelheid) bij Oranje al een tegendoelpunt en pakte hij al een keer rood.
Toch is het een bijzonder ventje. Zo is hij een wandelende voetbalencyclopedie door het spelen van FIFA op de Playstation tot Online Soccer Management op de pc. De Europese finales van zijn zaakwaarnemer en oud-Ajacied Barry Hulshoff heeft ie allemaal terug gezien..En Matthijs heeft veel boeiende gesprekken met ex-Ajax verdediger zelf. Het laatste jaar heeft De Ligt ook nog eens zo'n zes voetbalbiografieen (van. o.a.Terry, Ferdinand en Vidic) verslonden.
Ik vind het wel bijzonder dat een jongen 18 zich daarin verdiept. Van het WK 2010 heeft hij alle wedstrijden (dus niet alleen van het Nederlands Elftal) gezien. Het WK van 2006 en het EK van 2008
volgde hij ook op tv. Na de wedstrijden ging hij op het pleintje voetballen met het idee "Ik ben Sneijder, Robben of Van Persie" En nu speel ik met ze".
Des te tragischer is het voor zijn verdere ontwikkeling dat hij nu een jaar geen Europees voetbal kan spelen.
Friday, August 25, 2017
Friday, August 11, 2017
Louwman
Een flink museum, het Louwman Automuseum in Den Haag, het overtrof mijn verwachtingen. We kwamen er vooral af vanwege de de tijdelijke expo van McLaren F1 bolides, die o.a.bemand werden door Montoya, Hakkinen en Senna (niet de minsten dus). Prachtig glanzend om te zien.
Van buiten een lelijk gebouw dat museum trouwens, een soort Ikea architectuur, lijkend op sommige bruinhouten kasten. De toegang ging over een hobbelige keienweggetje, niet bepaald auto -en fietsvriendelijk dus.
In het museum een keur aan prachtige klassiekers, v.a.eind 19e eeuw tot de áren '70. De Cadillac van Elvis stond er ook nog. Die Amerikaanse sleeen zijn altijd de overtreffende trap, net als Elvis zelf. Hij had er een stuk of 10 of zo, sommige specially customized voor The King.
De fietstocht v.a.Den Haag HS naar Louwman voerde ons langs Huis ten Bosch, waar W.A. en Max
af en toe ook verblijven. Later een lekkere lunch bij een Surinaams-Indisch eethuis, met, uiteraard, een bezoek aan het Binnenhof.
Klinkt het als een schoolreisje ? Dat was het ook. .
Van buiten een lelijk gebouw dat museum trouwens, een soort Ikea architectuur, lijkend op sommige bruinhouten kasten. De toegang ging over een hobbelige keienweggetje, niet bepaald auto -en fietsvriendelijk dus.
In het museum een keur aan prachtige klassiekers, v.a.eind 19e eeuw tot de áren '70. De Cadillac van Elvis stond er ook nog. Die Amerikaanse sleeen zijn altijd de overtreffende trap, net als Elvis zelf. Hij had er een stuk of 10 of zo, sommige specially customized voor The King.
De fietstocht v.a.Den Haag HS naar Louwman voerde ons langs Huis ten Bosch, waar W.A. en Max
af en toe ook verblijven. Later een lekkere lunch bij een Surinaams-Indisch eethuis, met, uiteraard, een bezoek aan het Binnenhof.
Klinkt het als een schoolreisje ? Dat was het ook. .
Tuesday, August 1, 2017
Jam
The Jam was in mijn ogen een van de grootste bands ooit. Ze bestonden niet lang: van 1975 t/m 1982 en maakte slechts 5 cd's. En veel geweldige singles. Als je vraagt: hebben ze ook slechte nummers gemaakt dan is het antwoord: nee. Geweldige B-kantjes bovendien, denk aan Liza Radley en The Butterfly Collector zijn klassiekers inmiddels en Paul Weller (oprichter van The Jam) speelt ze nog steeds akoestisch.
Begonnen als punkband groeide The Jam uit tot archetypische Engelse band in de traditie van The Kinks, The Small Faces en The Who. Weller bezat zeker de grootheid van Pete Townsend en Ray Davies. The Jam coverde nog enkele nummers van deze twee bands en Weller trad nog wel eens op met Pete Townsend om samen "So sad about us" van The Who te spelen.
In 1982 ontbond Weller uit The Jam om het nogal slappe Style Council op te richten: wat gelikte pop en popsoul (op enkele uitzonderingen na) was alles wat ze bijdroegen op de popscene van begin jaren '80.Zoals Weller later beaamde: het was meer poseren dan goede muziek maken. Ex-Jam drummer Rick Buckley vroeg zich af of The Style Counsil een "joke" was.
De vervolgcarriere van Paul Weller kwam pas echt op gang met cd's als Wildwood. Hier toonde hij weer echte meesterschap. Toch kon mij dat niet zo bekoren: teveel AOR: Adult Orientated Rock. te weinig speels, springerig en opwindend voor mijn smaak. Elektronische experimenten volgen ook nog..
Een Jam reunie zal er nooit komen zegt Weller en misschien is dat maar goed ook. want zo goed als het toen was wordt het toch niet meer. Wel heeft Weller samen met de bassist van de groep een paar akoestische uitvoeringen van Jam songs gedaan.
Enfin: gelukkig heb ik The Jam nagenoeg compleet op cd en staan er ook veel live optredens van The Jam op Youtube. Ongelooflijk wat een geluid het trio wist te producren !
Begonnen als punkband groeide The Jam uit tot archetypische Engelse band in de traditie van The Kinks, The Small Faces en The Who. Weller bezat zeker de grootheid van Pete Townsend en Ray Davies. The Jam coverde nog enkele nummers van deze twee bands en Weller trad nog wel eens op met Pete Townsend om samen "So sad about us" van The Who te spelen.
In 1982 ontbond Weller uit The Jam om het nogal slappe Style Council op te richten: wat gelikte pop en popsoul (op enkele uitzonderingen na) was alles wat ze bijdroegen op de popscene van begin jaren '80.Zoals Weller later beaamde: het was meer poseren dan goede muziek maken. Ex-Jam drummer Rick Buckley vroeg zich af of The Style Counsil een "joke" was.
De vervolgcarriere van Paul Weller kwam pas echt op gang met cd's als Wildwood. Hier toonde hij weer echte meesterschap. Toch kon mij dat niet zo bekoren: teveel AOR: Adult Orientated Rock. te weinig speels, springerig en opwindend voor mijn smaak. Elektronische experimenten volgen ook nog..
Een Jam reunie zal er nooit komen zegt Weller en misschien is dat maar goed ook. want zo goed als het toen was wordt het toch niet meer. Wel heeft Weller samen met de bassist van de groep een paar akoestische uitvoeringen van Jam songs gedaan.
Enfin: gelukkig heb ik The Jam nagenoeg compleet op cd en staan er ook veel live optredens van The Jam op Youtube. Ongelooflijk wat een geluid het trio wist te producren !
Subscribe to:
Posts (Atom)